تلاش معلمان برای «شاد» کردن دانش‌آموزان مناطق محروم
یکی از انتقادات جدی از سامانه شاد عدم دسترسی دانش‌آموزان مناطق محروم به تلفن‌های همراه هوشمند و حتی اینترنت بود. در این میان معلمانی هستند که برای آموزش دانش‌آموزان مناطق محروم از هیچ تاتشی دریغ نمی‌کنند.
به گزارش خبرگزاري رسا، روزنامه فرهیختگان طی یادداشتی به مشکلات دانش‌آموزان مناطق محروم جهت استفاده از سامانه آموزشی شاد پرداخته که خلاصه‌ای از آن در ادامه از نظرتان می‌گذرد.
همه‌گیری ویروسی تمام وجوه حیات آدمی را دچار تغییر و تحول کرد، بعد از این همه‌گیری و به‌خاطر قدرت انتقال و شیوع بالا و عجیب این ویروس اولین فعالیت‌هایی که دستخوش تغییر و تعطیلی شدند، فعالیت‌هایی بود که باعث ایجاد اجتماعات می‌شدند. مدارس و مراکز آموزشی هم به‌خاطر ماهیتی که دارند اولین فعالیت‌هایی بودند که تعطیل شدند. ایران برای اینکه ناچار به‌سمت حذف و پایان سال تحصیلی پیش نرود روش‌هایی را پیش گرفت تا هرچند با فرازونشیب، امر آموزش ادامه پیدا کند.
اولین راهکاری که البته خیلی زود هم اجرایی شد، استفاده از صداوسیما بود. اما فشردگی، کیفیت نامطلوب، تجمیع همه پایه‌ها و آموزش‌ها در یک تا سه شبکه و مسائلی از این دست باعث شد تا دانش‌آموزان خیلی میلی به استفاده از آموزش تلویزیونی نداشته باشند. بسیاری از مدارس روش‌ها و راهکارهای دیگری را پیش گرفتند که البته همه متاثر از ثروت و توانی بود که آنها داشتند.
این مدل پیش می‌رفت تا اینکه وزارت آموزش‌وپرورش خبر از بهره‌برداری از یک سامانه آموزشی به نام «شاد» داد؛ سامانه‌ای که قرار شد از این به بعد تمام پروسه آموزش در آن و به وسیله تلفن‌های هوشمند باشد! تلفن‌های هوشمندی که این روزها تهیه یک مدل ساده و حتی ضعیف آن از سقف حقوق کارگران در یک‌ماه به‌علاوه آن 15 درصد افزایش هم بیشتر است.
انتقادات از سامانه شاد، درگاه رسمی آموزش دانش‌آموزان توسط وزارت آموزش‌وپرورش اوج گرفت؛ اخباری از گوشه‌وکنار می‌رسید که سوای ضعف فنی خیلی از مردم و دانش‌آموزان، امکان خرید گوشی هوشمند یا استفاده همزمان چند دانش‌آموز خواهر و برادر و... وجود ندارد. این مساله باعث شد وزیر آموزش‌وپرورش ضمن تاکیدبر این نکته که شاد تنها مسیر دریافت آموزش رسمی و موردتایید این وزارتخانه و نظام آموزشی کشور است، از مدیران و معلمان مناطق محروم بخواهد که خودشان طرحی را پیشنهاد دهند و اجرایی کنند.
اما سوای این مدل آموزشی برخی از معلمان دست‌به‌کار شده‌اند و به‌صورت خودجوش روش‌های دیگری را برای آموزش به دانش‌آموزان‌شان، سوای شاد و تلویزیون و... پیش گرفته‌اند؛ معلمانی که محدود در یک جغرافیای خاص هم نیستند و از شمالی‌ترین و شمال‌غربی‌ترین استان‌ها و شهرها تا استان‌های جنوبی و جنوب‌شرقی همه پای کار آمده‌اند و با تدریس در فضای باز به آموزش مطالب درسی به دانش‌آموزان‌شان پرداخته‌اند تا هم از امر آموزش بازنمانند و هم فاصله فیزیکی را برای عدم سرایت و شیوع کرونا رعایت کنند.
عبدالغفور بامری معلم زحمتکش دلگان گفت: ما می‌خواستیم از برنامه شاد استفاده کنیم و آموزش را همان‌طور که به ما گفتند، از این طریق پیش ببریم، اما با مدیر و چند نفر از همکاران جلسه برگزار کردیم و به این جمع‌بندی رسیدیم که واقعا دانش‌آموزی اینجا نیست که گوشی هوشمند داشته باشد یا پدر و مادرش سواد داشته باشند که اگر هم بتوانند گوشی جور کنند، این برنامه را نصب و آنها را راهنمایی بکنند. به‌هرحال اینها دانش‌آموزان ابتدایی هستند و خودشان که نمی‌توانند بدون کمک پدرومادر و بزرگ‌ترها از نرم‌افزارهای موبایلی استفاده کنند.
درنهایت هیچ‌کس نبود و یک گوشی هوشمند هم پیدا نشد. بعد ما تصمیم گرفتیم به‌جای شاد روزی چند نفر از دانش‌آموزان را یا در فضای باز و باغ یا در خانه خودم با رعایت فاصله اجتماعی بیاورم و به آنها درس بدهم و درخدمت آنها باشم. مشکل دیگری هم که در ارتباط با این دانش‌آموزان بود، این بود که اینها دانش‌آموزان کلاس اول ابتدایی هستند و اهل پای‌تلویزیون نشستن هم نیستند که بخواهند درس را این‌طور یاد بگیرند و به‌هرحال نیاز بود طور دیگری به آنها آموزش داده شود.
برای بهره‌مندی از آموزش سوای مجاهدت و حرکت‌های خودجوش معلمان و این‌طور کارها و ابداعات، دولت و نظام آموزشی کشور باید تدابیری می‌اندیشید و بیندیشد که چنین بن‌بست‌هایی برای آموزش دانش‌آموزان در کشور وجود نداشته باشد. جدای این معلمان و زحماتی که می‌کشند، بد نیست اشاره‌ای هم به جهادی‌ها کنیم؛ گروه‌های جهادی که امسال به‌دلیل شیوع کرونا و رعایت مسائل بهداشتی همچون سال‌های گذشته امکان حضور در مناطق محروم البته با آن شکل‌وشمایل همیشگی را نداشتند و فعالیت‌های جهادی هم تغییر فاز و مدل داد و با شرایط کرونایی و بهداشتی همسو شد.
کانون خدمت‌رسانی به مستضعفین دانشگاه تهران یکی از همین گروه‌های جهادی است که درکنار فعالیت در حوزه‌های بهداشتی و درمانی و تهیه و تولید مایحتاج بهداشتی در حوزه آموزش در مناطق محروم گام برداشت و با ایجاد مدرسه مجازی برای دانش‌آموزان سیستان‌وبلوچستان فایل‌های آموزشی و مشاوره‌ای به کمک رتبه‌های برتر کنکوری تهیه و برای آنها ارسال می‌کنند. به گفته مسئولان این کانون تا امروز نیز استقبال خوبی از این مدل آموزشی و این فعالیت جهادی شده است و بیش از هزارو300 نفر در این مدرسه عضو هستند و از امکانات و آموزش‌های آن استفاده می‌کنند./1360/
منبع: فرهیختگان
ارسال نظرات