نقش والدین در تربیت فرزند

به گزارش خبرنگار سرویس کتاب و نشر خبرگزاری رسا، بسیاری از فعالان تربیتی به دنبال منبعی هستند که افزون بر تبیین دیدگاه اسلام درباره جایگاه فرزندان و والدین در خانواده و حقوق متقابل آنها، با در نظرگرفتن محدودیت‌های سنی فرزندان، راهکارهایی عملیاتی برای تربیت آنها معرفی نماید.

در این کتاب که یک اثر عمومی برای والدین است، نویسنده نقش والدین در تربیت فرزند را در چارچوب نگاه مبتنی بر آیات و روایات دنبال کرده است. هرچند مطالب اولیه و اصلی این کتاب، هشت جلسه از سخنرانی‌های یکی از کارشناسان با تجربه تربیت اسلامی است، اما می‌توان نکات مثبت فراوانی در آن یافت. این امر سبب شده تا این سخنرانی‌ها در یک چارچوب منطقی مناسب تدوین و برای پاسخ به برخی از مهم‌ترین نیازهای خوانندگان عرضه شود.

ساختار مطالب

کتاب نقش والدین در تربیت فرزند به شش فصل تقسیم شده است.

فصل اول: در فصل نخست این کتاب با عنوان «ضرورت پرداختن به تربیت» نویسنده، بر ضرورت پرداختن به تربیت تأکید کرده است  و در آن از پیچیدگی تربیت و ضرورت تخصص داشتن در آن سخن می گوید.

قصل دوم: «نقش عوامل مؤثر در تربیت فرزند»، موضوع فصل دوم است و به این بهانه، نقش والدین، آموزش و پرورش، رسانه ها و فرهنگ جامعه در تربیت بررسی شده است.

فصل سوم: در فصل سوم، خواننده درباره «اکرام فرزند» می خواند و به همین مناسبت، با انواع خانواده‌ها از نظر تعامل با فرزندان آشنا می‌شود.

فصل چهارم: در این فصل نویسنده، روش‌های یاری رساندن به فرزندان را برای رسیدن به خوبی‌ها توضیح داده است.

فصل پنجم: حقوق فرزندان در رساله حقوق امام سجاد (ع) دستمایه اصلی فصل پنجم است.

فصل ششم: بالاخره در فصل پایانی این کتاب که فصل ششم است، نویسنده احادیثی درباره دوره‌های مختلف زندگی فرزندان و وظایف والدین در هر دوره بیان می‌کند.

ویژگی های اثر

از آنجاکه متن کتاب، پیاده شده سخنرانی‌هایی برای مخاطب عمومی است، مطالب آن رویکردی کاربردی دارند. سخنران کوشیده است تا با استناد به منابع اسلامی، نکات لطیفی را در زمینه تربیت مطرح کند. هرچند حجم کتاب در مقایسه با کتاب‌های مشابه اندک است، اما فراوانی نکات نغز و لطايف تربیتی آن، هر خواننده‌ای را به خود جلب می‌کند.

توضیح های تفصیلی و تحلیل های ارائه شده درباره ضرورت پرداختن به تربیت فرزند، شیوه های تربیت فرزند، خلأهای تربیتی موجود در خانواده های حقوق فرزند بر والدين و نیز دوره های سنی فرزندان و کارهای لازم برای هر دوره، خواننده را تا اندازه‌ای از مراجعه به منابع دیگر در این زمینه بی‌نیاز می‌سازد.

نویسنده با نگاه جدید و دغدغه خود برای استناد مباحث به منابع اسلامی، کوشیده است تا بحث را در یک دسته بندی جدید ارائه دهد. در نتیجه، در سراسر کتاب راهکارهایی ساده و عملیاتی در اختیار خواننده قرار داده شده تا با به کار بستن آنها بتواند اثراین نگاه جدید را در تربیت فرزندان خویش ببیند.

برداشت‌هایی پخته از منابع دینی، به نوبه خود قوت دیگری است که در کمتر اثری در این حوزه بافت می‌شود. روانی قلم و شیوایی متن از آغاز تا پایان باعثمی شود که خواننده از خواندن آن خسته نمی شود.

جمع‌بندی

این کتاب برخلاف بسیاری از آثار مشابه، اصرار بر بهره‌گیری حداکثری از متون دینی دارد و با برداشت‌های پخته‌ای که در این زمینه دارد، یکی از منابع خواندني قابل پیشنهاد به فعالان تربیتی درباره نقش والدین در تربیت فرزندان به شمار می‌رود. اگر چه مطالب این کتاب خلاصه است، ولی می‌توان با تغییراتی در چینش آن کاری کرد که برخی از پراکندگی‌ها سامان یابد.

برای نمونه در این کتاب بعضی مطالب به صورت تکراری مطرح شده است؛ مثلا از موضوع توجه به اختیار فرزند در فرآیند تربیت دست کم در سه یا چهار جای کتاب گفت وگو شده است. تداخل در برخی از مطالب و مثال‌ها نیز نکته دیگری است که اگر چاره ای برای آن اندیشیده شود، خواننده کتاب می‌تواند بهره بیشتری ببرد./826/ن602/ف