۲۱ تير ۱۳۹۹ - ۱۸:۰۲
کد خبر: ۶۵۷۶۰۱

گزارشی از جنایت های فرانسه علیه مسلمانان الجزایر

گزارشی از جنایت های فرانسه علیه مسلمانان الجزایر
استعمارگران فرانسوی از سال 1830 کشور مسلمان الجزایر را به اشغال خود درآورد و طی 132 سال، بیش از نیمی از مردم یعنی 5/5 میلیون تن از آنان را به قتل رساندند.
به گزارش بین الملل خبرگزاری رسا، استعمار فرانسه از سال ۱۸۳۰ کشور مسلمان الجزایر را به اشغال خود درآورد و مدت ۱۳۲ سال بر آن حکومت کرد. در این مدت طولانی تلاش بسیار کرد تا فرهنگ، زبان، خط و دین مردم را تغییر داده و به آن‌ها هویتی فرانسوی ببخشد. کلیسا‌های بسیار ساختند و یا مساجد را تبدیل به کلیسا کردند. زبان و خط عربی را از بین برده، زبان و خط فرانسوی را جایگزین آن کردند و ...
به نوشته رایزن فرهنگی ایران در الجزایر، طبق نقل مردم در این مدت بیش از نیمی از مردم یعنی ۵/۵ میلیون الجزایری را به قتل رساندند، از جمله فجیع­ترین جنایات کشور مدعی فرهنگ، تمدن و منادی حقوق بشر، بریدن سر رهبران دینی، فرماندهان مقاومت و شخصیت­های مبارز و بزرگان الجزایر و فرستادن آن به پاریس بود. این سر‌ها برای نشان دادن افتخارات فرانسه در موزه تاریخ طبیعی «موزه انسان» به نمایش عموم در می­آمد تا بیان­گر تمدن، فرهنگ و هنر نمایی مردم فرانسه باشد.
طبق نوشته مطبوعات، در موزه انسان فرانسه، ۱۸۰۰۰ جمچمه به نمایش گذاشته شده بود. این جمجمه‌ها به انسان­هایی تعلق داشت که در سرزمین­ های تحت اشغال فرانسویان زندگی می­ کردند و توسط نظامیان فرانسوی و مزدوران­شان علاوه بر جنایات بسیار سر‌های علما، رهبران و بزرگان آن‌ها را بریده و در پاریس به نمایش می­ گذاشتند. پانصد جمجمه از این هیجده هزار دارای نام و نشان است و برخی از آن‌ها متعلق به علما و مجاهدان الجزایری است. جمجمه برخی از مقتولین الجزایری مومیایی شده است و تا حد زیادی شکل اولیه خود را حفظ کرده است.
گزارشی از جنایت های فرانسه علیه مسلمانان الجزایر
مردم مسلمان و قهرمان الجزایر پس از سال­ها زندگی تحت ستم و مبارزه با اشغالگران سرانجام از سال ۱۹۵۴ دست به قیام سراسری و مبارزه مسلحانه زده و پس از ۸ سال انقلاب قهر آمیز و با قتل ۱.۵ میلیون سرانجام در سال ۱۹۶۲ به پیروزی رسیده و اشغالگران فرانسوی را از کشورشان بیرون راندند.
کشور فرانسه بالاخره در تاریخ ۳ جولای ۱۹۶۲ میلادی استقلال الجزایر را به رسمیت شناخت و مردم الجزایر هر سال روز ۵ جولای را، که مصادف با آخرین روز مقاومت آن‌ها قبل از اشغال کشورشان توسط فرانسویان است به عنوان روز استقلال جشن می­گیرند.
گزارشی از جنایت های فرانسه علیه مسلمانان الجزایر
روز یکشنبه پانزده تیر ماه ۱۳۹۹، مردم الجزایر همراه با پنجاه و هشتمین سالگرد استقلال کشورشان از مقام کشته شدگان بزرگی که سر‌های پس از ۱۷۰ سال نمایش در موزه‌های فرانسه به کشور بازگشته­ است؛ تجلیل به عمل آوردند.
کشته شدگان بزرگی که همه از رهبران فکری، دینی و انقلابی الجزایر بوده و به طرزی وحشیانه توسط اشغالگران فرانسوی ذبح شده و به عنوان نشان افتخار و وحشیگری به پاریس ارسال شده بودند.
بازگشت این مقتولان به الجزایر، پس از نه سال تلاش و چندین دور مذاکره دولت الجزایر با طرف فرانسوی صورت گرفته است حفظ حرمت کشته شدگان یکی از اصول قانون اساسی الجزایر و برگرداندن سرهای­ آنان از وعده­های انتخاباتی آقای تبون بوده است.

اسامی برخی از مقتولان بازگشته به وطن به شرح زیر است :

  • الشريف بوبغله، رهبر مقاومت در منطقه آمازیغ، الملقب بالأعور
  • عيسى الحمادي، مسؤول نظامی نزد بوبغله
  • الشيخ بوزيان رهبر مقاومت «الزعاطشة جنوب شرق الجزایر»
  • سی موسى الدرقاوي، مشاور نظامی بوزیان
  • سي مختار بن قويدر التيطراوي،
  • محمد بن علال بن مبارک، مسؤول نظامی در زمان أمير عبد القادر.
  • الشريف بوقديده المدعو بوعمار بن قديده
  • سعيد مرابط ، سر بریده در سال 1841 در «باب اللوم»، الجزیره
  • جمجمه با هویت نا مشخص، بریده در منطقه «الساحل» سال 1841 .
  • عمار بن سليمان از منطقه الجزائر وسط
  • محمد بن الحاج 17 یا 18 ساله، از قبیله عظیم بنی مناصر
  • بلقاسم بن محمد الجنادي
  • علي خليفه بن محمد 26 ساله، در تاریخ 31 دسامبر 1838 در پایتخت به قتل رسید.
  • جمجمة قدور بن يطو
  • السعيد بن دلهيس من بني سليمان
  • السعدي بن ساعد من نواحي القل
  • یک سر با هویت نا مشخصی که در سال 1865 با ماده جیوه و خشک شده آفتاب حفظ شده است
  • الحبيب ولد (نام غير كامل) متولد سال 1844 در منطقه وهران

و برخی جمجمه هایی که توسط کمیته علمیه معرفی نشده­ اند.

علاوه بر مقتولان بازگشته به میهن، مقتولان دیگری در فرانسه باقی مانده­ اند که هنوز تعیین تکلیف نشده­ اند.
سر‌های مقتولان با یک فروند هواپیمای اختصاصی نظامی از فرانسه به الجزایر بازگشت و رییس­ جمهور تبون، فرماندهان ارتش، شخصیت­ های نظامی و مقامات دولتی در مراسمی با شکوه از آن‌ها استقبال رسمی به عمل آوردند. به همین مناسبت صدا و سیمای الجزایر برنامه­ های خاص پخش کرد و سر‌های مقتولین با حضور رییس­ جمهور تبون و مقامات لشگری و کشوری تشییع و در گورستان (العالیه) در مربع خاص مقتولین به خاک سپرده­ شد.
شعرای الجزایری اشعار بسیار در مدح آنان سروده و در فضای مجازی و صفحات اجتماعی منتشر ساختند.
نمونه زیر اشعار برخی از شاعران معروف این کشور است:

شاعر مصطفی الغماری

إلى رموز المقاومة الإسلامية الوطنية في الجزائر التي قادها سيد المجاهدين الأمير عبد القادر الجزائري الحسني القادري

هو الحق أولى أن ينال و أجدر                 و أضوأ من وجه النضار و أنضر

و أقدر باسم الله من كل قادر                  و إن قيل:كسرى في الملوك و قيصر

و قيل له : كن قالها الله فاستوى             زمان إذا ما يظلم الظلم يسفر

و ما زال حزم القائمين على الحمى         حساما إذا ما غولب الحق يقهر

يحيل دما وردا على كل ساحة                و للدم مما يغدق الورد أطهر

إذا سبحت خيل الفدى في مراحها           فقل : أبحر فيها السفائن تبحر

و قل : أنهر ما شاء مجري مياهها            معينا و قل : مسك يضوع و عنبر

إذا ذكر الغدر الفرنسي لم يزل                عليه من الأبطال نصر مؤزر

أبى الله إلا أن يرى أولياءه                      عن الحق لم يثنوا و لم يتأخروا

هوى دونهم من كان يرجو هويهم            و كان لهم فوق الفرنسيس مظهر

لئن قتلوا أو شردوا أو تقطعوا                  لقد أفجروا في كل أفق و أقمروا

وقد ضربوا في كل جنب و لم يزل            لديهم من التاريخ سيف و منبر

 

شاعر استاد خانم نور

... زفاف الشهداء ...

اتجه بمقلتيك نحو الجزائر              فإنك لن ترى الإ أسودًا تزأر

إن فكرت يوماً في الرجوع فإنك       على نفسك من جماجمها حاذر

أتظن أنك طمست الهوية              و محوت المعتقدات و التاريخ الباهر

فأنت لست إلا شيطاناً رقص          فوق الرُّفات تباهى و تفاجر

إمضي فقد مضى وقت رحيلك        فقيامتك حانت و لا تُقامر

ارسال نظرات