حماسه ششم بهمن آمل، عمق نفوذ حکومت دینی در نهاد مردم

تاریخ پرفراز و نشیب دیار علویان حماسه کم نداشته، اما ششم بهمن را می‌توان یکی از درخشان‌ترین و شاید مهم‌ترین آن‌ها دانست. حادثه‌ای که حکایت از عمق نفوذ حکومت دینی در نهاد مردم این خطه داشت.

 

در اهمیت آن همین بس كه امام روح‌الله در وصیتنامه‌ی تاریخی خود به بزرگی از آن یاد می‌نمایند؛ به فرموده مقام معظم رهبری《اینكه حضرت امام در وصیتنامه خود از مردم آمل اسم می‌آورند، نشان‌ از عظمت كار مردم این خطه دارد.》

 

عشق و ارادت مردم این دیار به خاندان آل‌الله همواره در تمام طول تاریخ وجود داشته است، عشقی که باعث شده نخستین حکومت علوی شیعی در ایران به خواست و اراده مردم مازندران پایه‌ریزی شود و ثمره‌ گفتمانی آن بعد قرن‌ها در انقلاب اسلامی بازتولید گردد. گفتمانی که بعد قرن‌ها مجدداً در مواجهه‌ با منافقین در حادثه‌ جنگل آمل و حماسه‌ هزار سنگر تکرار گشته است.

 

بسیج مردم این شهرستان در مقابل مزدوران کدخدای آن روزگار دفاع مقدسی دیگر بود. دفاع از آرمان‌های الهی در قالب شهری که کدخدا‌پرستان چپ قصد داشتند اهداف شومشان را با فتح آن عملی سازند. اهدافی که منافقین از اجرای آن در پایتخت طرفی نبسته بودند و حال آمده بودند تا با فتح شهرستان‌های کوچک‌تر آن را عملی سازند.

 

نکته‌ دیگری که در این حادثه قابل تحلیل است، عدم شناخت صحیح از مردم ایران از سوی جریان ضد انقلاب است.

 

از مهمترین شاخصه‌های عجیب گروهک منافقین  تحلیل کاذب و مبتنی بر تفکرات مارکسیستی بود. ویژگی که در تمامی جبهه ضدانقلاب مشترک بوده و همین شاخصه هم باعث شکست‌های پی‌درپی آنان در این چهل و اندی ساله شده است. تحلیلی که فهمیدن نادرستی آن برای منافقین کمتر از یک روز طول کشید.

 

حال آنچه مهم است این‌که نباید چنین خاطرات پرشکوهی نظیر این حوادث بى‌بدیل و تعیین کننده در تاریخ انقلاب، در ذهن‌ها کمرنگ شده و به فراموشی سپرده شود. نباید اجازه داد با فاصله‌ گرفتن از آن حماسه‌ها غبار فراموشی بر آنان بنشیند و فراموشی تاریخی حاصل از شکاف نسلی دست‌آوردهای انقلاب را تهدید کند.