تلنگری بر هنر هشتم (۱۷)؛
اتفاقات سراوان؛ سناریویی که قبلاً مطرح شده بود!
پس از انتشار یک بازی رایانه‌ای، مردم سیستان و بلوچستان به اینکه در این بازی شخصیت قاچاقچی سوخت که لباس بلوچی بر تن دارد و جزئیاتش در همان منطقه است، اعتراض کرده بودند.
به گزارش خبرنگار سرویس فرهنگی و اجتماعی خبرگزاری رسا، سال گذشته، انتشار یک بازی رایانه‌ای که در آن افرادی با لباس بلوچی به حمل و توزیع سوخت قاچاق می‌پردازند و با مأموران نیروی انتظامی درگیر می‌شوند، واکنش‌های زیادی را بین مردم استان سیستان و بلوچستان به همراه داشت این در حالی است که انسجام ملی یکی از مسائلی است که بنا به فرموده رهبر معظم انقلاب از مسائل مهم نظام اسلامی محسوب می شود و باید به آن توجه ویژه داشت.
جزئیاتی از بازی رایانه ای خشن علیه قوم بلوچ
در این بازی، بازیکن یک مأمور نیروی انتظامی است که با شلیک به قاچاقچیان سوخت، امتیاز می‌گیرد. تعقیب و گریز پلیس و قاچاقچی سوخت، خط اصلی داستان بازی است. قاچاقچی که لباس بلوچی به تن و اسلحه‌ای هم در دست دارد، در کنار تابلویی که نام شهر سیب و سوران (یکی از شهرهای سیستان و بلوچستان) بر آن نوشته شده، سوار بر ماشین حامل سوخت می‌شود و بعد بازیکن این بازی باید در نقش پلیس به فرد قاچاقچی شلیک کند تا امتیاز خود را بالاتر ببرد. این بازی نسخه‌ای کپی‌شده از بازی رایانه‌ای GTA است.
این بازی چگونه حس کینه و تفرقه را القا می کند؟
القای این نکته که همه مردم بلوچ، قاچاقچی هستند و قرار گرفتن پلیس در برابر فرد قاچاقچی در این بازی به‌نوعی القاکننده تقابل پلیس با مردم بلوچ است و شلیک پلیس به سمت مرد بلوچ می‌تواند باعث ایجاد حس کینه و نفرت مردم منطقه نسبت به نیرو‌های پلیس و ایجاد دوگانه پلیس و مردم و موجب ایجاد تفرقه بین اقوام و مذاهب شود. اگرچه هنوز مشخص نیست که آیا سازندگان بازی واقعاً چنین قصدی داشته‌اند یا نه، اما انتشار این بازی تنش‌های زیادی را ایجاد کرد و واکنش‌ها به آن، نشان می‌دهد حساسیت‌ها در این زمینه درست بوده است.
پس از انتشار این بازی، مردم سیستان و بلوچستان به اینکه شخصیت قاچاقچی سوخت در این بازی لباس بلوچی بر تن دارد و نام مکان‌های آن بر اساس نام شهرهای استان است، اعتراض کردند. محمد بلوچ‌زهی، روزنامه‌نگار و فعال اجتماعی بلوچ در واکنش به انتشار این بازی در صفحه توئیتر خود مضمون آن را «نژادپرستانه» توصیف کرد.
اعتراض به این بازی محدود به بلوچها نبود و سیستانی‌ها و دیگر اقوام نیز در شبکه‌های اجتماعی ساخت آن را محکوم کردند. حسینعلی یکی از کاربرانی بود که در این باره نوشت: «بنده به‌عنوان یک زابلی ۱۰۰ درصد از قوم بلوچ دفاع می‌کنم و خواهان بازخواست و محاکمه سازنده بازی هستم.»
حجت‌الاسلام علی موحدی‌راد، دادستان سابق عمومی و انقلاب زاهدان نیز گفت: «قوم بلوچ یکی از اقوام با اصالت ایران اسلامی محسوب می‌شود و هرگز اجازه نمی‌دهیم برخی افراد مغرض با چنین اقداماتی، به اقوام ما اهانت کنند.»
در واکنشی دیگر، یکی از شهروندان بلوچ پرداختن به آسیب‌های قاچاق سوخت را مهم‌تر از پرداختن به این بازی دانست و نوشت: «از همه کسانی که به ساخت بازی کامپیوتری سوخت‌کشان بلوچ واکنش نشان داده‌اید، این سؤال را می‌پرسم که فکر نمی‌کنید که ما همیشه اصل را رها کرده‌ایم و به فرعیات چسبیده‌ایم؟»
عده‌ای نیز این بازی را دستاویز اقدامات تفرقه‌افکنانه خود کردند و آن را بهانه‌ای برای ایجاد اختلاف میان مردم بلوچ و سیستانی استان قرار دادند. این افراد ساخت بازی را اقدامی برنامه‌ریزی‌شده برای توهین به مردم بلوچ عنوان می‌کنند و پلیس را نیرویی سرکوبگر می‌دانند؛ در حالی که بنا به گفته دادستان زاهدان، سازندگان این بازی در اعتراف‌های اولیه خود، هدف از ساخت این بازی را، فروش بیشتر در سیستان و بلوچستان اعلام کرده‌اند، تحقیقات درباره احتمال وجود هرگونه انگیزه امنیتی و تفرقه‌افکنانه برای ساخت این بازی ادامه دارد و هنوز چنین چیزی اثبات نشده است.
دادستان سابق زاهدان همچنین با هشدار به این افراد گفت: «در شرایطی که کشور نیازمند وحدت و انسجام دوچندان است، برخی می‌خواهند با به راه انداختن اختلاف‌های قومی و مذهبی و توهین به اقوام و مذاهب و لباس‌های بومی محلی استان سیستان و بلوچستان، فضا را متشنج کنند که به‌هیچ‌وجه قابل‌پذیرش نبوده و با شدت و جدیت کامل با آن‌ها برخورد قاطع قضایی می‌شود.»
در پی انتشار گسترده این بازی رایانه‌ای، دادستان سابق زاهدان روز ۲۱ اردیبهشت ۱۳۹۸ خبر از دستگیری سازندگان این بازی داد. دستگیرشدگان یک بلوچ ۳۰ ساله و دیگری، فارس ۲۲ ساله بوده است. فرد بلوچ سرمایه‌گذاری و تأمین تجهیزات رایانه‌ای را برعهده داشته و فرد فارس بازی را طراحی کرده است. این دو نفر از سوی اطلاعات سپاه پاسداران در زاهدان دستگیر شدند. اتهام‌های این افراد تولید و انتشار بازی وحدت‌شکن و اقدام علیه امنیت داخلی کشور، عنوان شده است.
ارسال نظرات
نظرات بینندگان
هر بار که در مورد سوخت کش بلوچ صحبت می کنیم بدانیم مساله قدری با کوله بر کردستانی که یک یخچال بر پشتش می زند و از کوههای غرب کشور به داخل قاچاق می کند تا نان شبی بدست آورد متفاوت است، سوخت کش بلوچ یعنی راننده یک وانت بی پلاک با دو هزار لیتر بنزین که ظاهر این خودرو بی شباهت با ماشین جنگی نیست ، بنزین را لیتری 3 هزار تومان در ایران می خرند و 100روپیه (19هزار تومان) در پاکستان می فروشند، یعنی سود هر بار که شاید دو روز هم زمان نبرد بیش از سی میلیون تومان!
و جالب هست بدانید همین کوله برهای مظلوم با این سود سرشار زمین و خانه های فراوانی در خارج بلوچستان، در شهرهای کرمان و مشهد و تهران و ... می خرند و غیر از اینکه عاملی برای گرانی های زمین اند، عامدانه با شعار چهار-چهل(چهار همسر،چهل فرزند) به فکر تغییر بافت جمعیتی اند !
البته اگر ساده لوحانه دوربین دست بگیرید و با اینها مصاحبه کنید خواهند گفت هیچ نداریم!
مسولیت های کلیدی در سیستان و بلوچستان با بلوچهاست و سپاه و مرزبانی اجازه ندارند با خودروهای سوخت کش برخورد کنند و روزانه ، حداقل 10هزار وانت سوخت کش در مرز تردد می کنند، با یک حساب سرانگشتی سالانه بیش از 116 هزار میلیارد تومان از جیب مردم ایران به حساب کوله بران مظلوم بلوچستان واریز می شود(سالانه 1,5 میلیون از جیب هر ایرانی)!
جالب هست بدانید زمین و خانه در زاهدان از خیلی شهرهای ایران گرانتر هست، به دلیل وجود همین پولها ، گرانترین خانه ها هم از آن همین کوله بران مظلوم بلوچ هست.
جالب هست بدانید هیچ پیمانکار داخلی و خارجی ای حاضر نبوده و نیست یک پروژه ساده را در بلوچستان انجام دهد چرا که امنیت پایه ی ساخت و ساز هست و قرارگاه خاتم سپاه از هزار و پانصد کیلومتر آنطرف تر از بوشهر گاز را اول به ایرانشهر سنی نشین میرساند و در آخر به زابل شیعه نشین ، به این شیوه که یک جمع نگهبانی میدادند و یک جمع کار می کردند! و مزدشان هم این بود که اتوبوس حامل چهل درجه دار سپاه ،سال گذشته توسط یکی از همین خودروهای بی پلاک و نشان، با باری از تی ان تی که از پاکستان سوغاتی آورده بود قربتا الی الله منفجر شد.
به اهل سنت توهین نمی کنم برادران ما اند،اما برادران ما قاچاق را حلال می دانند، نه به قدر نان شب بلکه بی انتها حلال می دانند.
از چابهار تا زاهدان و سیستان هزینه های بسیار شده است و جاده های اتوبانی تاسیس شده است، دانشگاهها تاسیس شده است،آب رسانی ها شده است ، اینها و حتی خط آهن کرمان به زاهدان با صرف هزینه بسیار جهت ایجاد امنیت در بیابانی که همان بلوچها هم نمی رفتند کارگر