همه را بُرد که بُرد

به گزارش خبرنگار سرویس فرهنگی و اجتماعی خبرگزاری رسا، تا کنون از زوایای مختلفی آهنگ تهران_توکیو و نقش دولت در این بی‌بندوباری مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته که در جایگاه خود قابل تأمل است. با صرف نظر از تمام تحلیل‌ها باید واقعیت را پذیرفت و آن واقعیت، مسمومیت ذاتی فضای مجازی است. دانه‌ای که در زمین غرب کاشته، با املاح معدنی اومانیسم آبیاری، با دستان لیبرالیسم حرس و توسط غرب‌زده‌ها به ما عرضه می‌شود؛ برای اسلام و مسلمین آورده‌ای نخواهد داشت.

فیلترینگ نیز  در این عرصه ناکارآمد خواهد بود زیرا تاجران اینترنت، فیلترشکن را نیز ارائه می‌کنند و جدای از آن، خودشان اولین نفری هستند که در فضاهای فیلتر شده حاضر می‌شوند. ضمنا اگر اینترنت هم از چنگال عده‌ای تاجر خارج شد و ملی گردید، اینترانت(اینترنت ماهواره ای) را به ایران وارد می‌کنند تا در بستر خصوصی که امکان فیلتر کردن آن هم وجود ندارد مردم قتل عام شوند؛ پس باید کلبه الکترونیک را از ریشه منهدم کرد وگرنه فقط به دور سر خود چرخیده‌ایم.

در ادامه باید صدای زنگ خطری که سال‌هاست به صدا در آمده را بیشتر کنم و هشدار دهم که اگر خانواده‌ها به هردلیلی در تربیت فرزند خود کوتاهی کنند، انتظار سعادتمند شدن فرزند خود را در دنیای امروز نداشته باشند؛ زیرا جریان رودخانه همه را با خود می‌برد تا از آبشار به پایین بیندازد و اگر با اغماض بگوییم مسئولان فرهنگی ما خودشان عامل ایجاد بستر رودخانه نبودند، متأسفانه در جریان این رودخانه غرق شده‌اند و هیچ انتظاری نباید از آنان داشت.

با نگاهی به سیر رویدادها در فضای مجازی به خصوص اینستاگرام طی چند ماه گذشته روشن می‌شود که فعالیت‌های رخ‌داده در این فضا، بازخوردهای اجتماعی و ملموسی دارد. اگر بخواهیم بدون سیاه نمایی به اوضاع فرهنگی جامعه که ساخته دست تفکر لیبرال داخلی است نگاه کنیم، باید منتظر ایام نوروز باشیم و حجم بالای دابسمش‌ها را با آهنگ تهران_توکیو نظاره کنیم.

در پایان باید یادآور شد که سلاح دشمن، در دست یکایک ما است پس قوا أَنفُسَكُم وَأَهليكُم...