۱۷ خرداد ۱۴۰۰ - ۱۳:۱۸
کد خبر: ۶۸۱۹۶۴
عضو شورای حوزه علمیه خراسان شمالی:

یکتابینی و یکتاپرستی لازمه برخورداری از مقام شامخ انسانیت است

یکتابینی و یکتاپرستی لازمه برخورداری از مقام شامخ انسانیت است
خراسان شمالی - حجت‌الاسلام نجفی زاده گفت: یکتابینی و یکتاپرستی لازمه برخورداری از مقام شامخ انسانیت بوده و مقام شامخ و شأن و شرف انسان در بستگی تمام به حضرت آفریدگار است.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در خراسان شمالی، حجت‌الاسلام محمد نجفی زاده، عضو شورای استانی حوزه علمیه خراسان شمالی، امروز در جمع طلاب حوزه علمیه استان، به اشاره به یکی از بلیات روحی و معنوی، به تبیین بیماری شرک پرداخت.

وی افزود: یکی از بیماری‌های دل انسانی که او را از راه راست منحرف می‌کند شرک است؛ یعنی فرد برای حضرت آفریدگار شریکی قرار دهد که گناهی غیرقابل آمرزش است.

حجت‌الاسلام نجفی زاده ادامه داد: سختی این بیماری برای روان انسانی است که منشأ هر بدبختی است و در قرآن مجید آیاتی چند رسیده که برای روشن شدن بزرگی و سختی این بیماری یادآوری می‌شود، مثلاً در سورهٔ حج آیه 31 می‌فرماید: کسی که به خدا مشرک شود پس گویا از آسمان افتاده و هلاک شده، پس مرغان مردارخوار او را می‌ربایند و قطعه‌قطعه کرده می‌خورند یا اینکه باد او را در جایی دور از فریادرسی می‌افکند.

وی با اشاره به روند نزول از اوج توحید به حضیض شرک تصریح کرد: کسی که مشرک شود خود را از مقام شامخ انسانیت و آسمان با عظمت توحید که قلعهٔ محکم الهی است سقوط داده و شیطان او را ربوده در دورترین درکات دوری از رحمت خدا می‌اندازد و او را هلاک می‌سازد و در هواها و هوس‌ها و آرزوهای نافرجام اسیرش می‌کند.

حجت‌الاسلام نجفی زاده ادامه داد: خلاصه هرکس از اوج توحید به حضیض شرک بیفتد هواهای نفس او را پریشان و پایمال می‌کند یا باد وسوسه شیطان او را در وادی گمراهی انداخته و نابودش می‌کند.

وی با بیان اینکه یکتابینی و یکتاپرستی مقام انسانیت است، خاطرنشان کرد: انسان که اشرف آفریدگان است مقام شامخ و شأن و شرفش در بستگی تمام به حضرت آفریدگار است؛ به این صورت که خود را بندهٔ او بداند و همه‌چیز خود را از او بداند و فروتنی و ذلتش تنها در برابر پیشگاه باعظمت او باشد.

حجت‌الاسلام نجفی زاده اضافه کرد: این بنده باید تمام آفریده‌ها را با خود در جهت بندگی یکسان ببیند و خدا را منعم و مولای خود و تمامی کائنات شناخته و هیچ مخلوقی را مستقل در تأثیر نداند.

وی تصریح کرد: البته منظور این نیست که دنبال سبب نرود بلکه باید سببیّت اسباب و بروز و خاصیت همه را از خدا بداند، مثلاً هنگام بیماری باید به طبیب مراجعه کند و در صورت لزوم دوا استعمال کند؛ اما شفا را از خدا بداند؛ چون اگر آفریدگار دوا، به آن اثر نبخشد محال است اثری داشته باشد؛ چنان‌که اگر او نخواهد طبیب هرگز نمی‌تواند بیماری او را تشخیص دهد.

حجت‌الاسلام نجفی زاده ادامه داد: بر این اساس انسان باید خود و جمیع مخلوقات را در شئون زندگی وابسته و نیازمند به خدا بشناسد و یقین داشته باشد که آورنده و برنده و بخشنده و گیرنده و نگه‌دارنده و عطاکننده و نجات‌دهندهٔ او و دیگران خداست.

وی با بیان اینکه این مقام شامخ انسانی است که یکتابین و یکتاپرست باشد، اظهار کرد: بر این اساس اگر انسانی خود را اسیر و ذلیل مخلوقی کند و برای آن خاضع و خاشع و فرمان‌بردار شود و خود را نیازمند او بداند، آشکار است که چنین بشری چطور خود را از مقام شامخ انسانیت که برترین مراتب هستی است ساقط کرده و به مرتبهٔ موجودی مثل خودش یا پست‌تر از خودش دل بسته و برایش ذلیل شده است؛ درحالی‌که آن مرتبه مانند خودش فقیر و عاجز و ذلیل و نیازمند به خدا است و هیچ‌گونه استقلالی ندارد./9314/

هادی رحیمی
ارسال نظرات