دولت کنونی عامل اصلی بی فرهنگی در جامعه

حجت‌الاسلام مصطفی اسکندری مدرس و پژوهشگر حوزه علمیه قم درگفتگو با خبرنگار سرویس فرهنگی و اجتماعی خبرگزاری رسا با اشاره به کمرنگ بودن وعده های فرهنگی در شعار های نامزدهای انتخابات اظهار داشت: بدون تردید از اساسی‌ترین مسائل هر جامعه‌ای مسأله فرهنگ است که متأسفانه در جامعه ایران به خصوص در سال‌های اخیر مغفول مردم و مسئولان مانده است و یکی از شواهد این مغفولیت غایب بودن مسأله فرهنگ در تبلیغات کاندیداهای ریاست جمهوری است به طوریکه نه تنها جزء اولویت‌های هیچ یک از آنان نیست بلکه تا به حال در تبلیغات آنان اثری هم از آن مشاهده نشده است.

استاد حوزه با بیان علت غایب بودن فرهنگ در انتخابات اذعان کرد: عامل این مغفولیت را در درجه اول باید در تأثیر مسائل اقتصادی جستجو نمود و دولت به اصطلاح «تدبیر و امید» با بی تدبیری کم نظیری چنان جامعه را گرفتار تنگناهای اقتصادی نمود که هیچ زمینه‌ای را برای امیدواری مردم باقی نگذاشت و گرانی، تورم و فشار اقتصادی بی سابقه سبب شده که کاندیداها نیز فقط توجهشان معطوف به مشکلات اقتصادی باشد و مسأله فرهنگ را نادیده بگیرند و غافل از اینکه بخشی از مشکلات اقتصادی نیز ریشه در فرهنگ دارد و کم‌کاری، فقدان یا ضعف وجدان کاری، اسراف، مصرف‌زدگی، تجمل‌گرایی، مدگرایی، و امثال آنها خود از اسباب تنگناهای اقتصادی هستند.

حجت‌الاسلام اسکندری با ذکر فرهنگ به عنوان عامل اقتصاد ابراز داشت: بنا بر این مسأله فرهنگ باید جزء اولویت‌های همه کاندیداها باشد و امروزه غیر از مواردی که یاد شد یکی از مشکلات اصلی فرهنگ در ایران تغییر سبک زندگی از شیوه اسلامی ایرانی به شیوه غربی است و تغییر در سبک پوشش، آرایش، مناسک غذایی، سبک معماری، مد شدن افراطی جراحی‌های زیبایی غیر معمول و غیر ضرور، تغییر جنسیت، زندگی مجردی،تأخیر در ازدواج، تغییر در ازدواج شرعی و روی آوردن به همباشی، زیر سؤال رفتن مسأله مادری، همسری، گریز از بچه‌دار شدن، روآوردن به حیوان‌داری به جای بچه‌داری، تغییر نقش زن و مرد در بسیاری از زندگی‌های خانوادگی، و مسائلی از این قبیل همگی مشکلات فرهنگی مغفول مانده در جامعه امروز ایران هستند که نیاز به کار جدی و اساسی دارند.

در پایان پژوهشگر حوزه باتوجه به وظیفه همگان در برابر فرهنگ خاطرنشان کرد: البته ضمن اینکه حکومت در این مسأله مسئولیت دارد اما از مسئولیت نهادهای فرهنگی مانند صدا و سیما، مطبوعات و رسانه‌های نوشتاری، حوزه‌های علمیه، سازمان‌های فرهنگی مانند سازمان تبلیغات، دفتر تبلیغات، نهادهای نمایندگی رهبری در دانشگاه، وزارتخانه‌ها، نیروهای نظامی و انتظامی، ائمه محترم جمعه و جماعات، مساجد و هیأت‌های مذهبی، خطیبان و منبریان، همگی در این زمینه مسئولند و باید توسط متدینان مورد سؤال قرار گیرند.