مطالبه‌گری صحیح

به گزارش خبرنگار سرویس فرهنگی و اجتماعی رسا، مطالبه داشتن و ابراز و پیگیری آن، مطالبه‌گری نامیده می‌شود و از ویژگی‌های یک جامعه‌ پویا و باانگیزه است.

بطور کل مطالبه‌گری یک کنش اجتماعی_سیاسی است و با ابزارهای مختلفی انجام می‌شود و با هدف تحریک و تشویق افرادی که مسئولیتی بر عهده دارند صورت می‌گیرد تا این افراد مسئولیت خود را به نحو احسن انجام دهند. 

این امردر درون خود نوعی آرمان‌گرایی را نمایندگی می‌کند، لذا جامعه‌ بدون مطالبه، جامعه‌ای مرده و بدون آرمان است.

امام‌خامنه‌ای درمورد مطالبه‌گری فرمودند:«آنچه من بر آن تأکید می‌کنم، این است که ما امروز در جامعه‌مان نیاز مبرم داریم به این‌که آرمان‌ها را مدام تکرار کنیم، مدام بگوییم، مدام روی آن کار کنیم و مدام مطالبه کنیم. مطالبه‌گریِ آرمان‌ها چیزی است که نباید از آن دست برداشت. اگر چنانچه این حجم عظیم و وسیع تهاجم به افکار عمومی از سوی ضدّ انقلاب با این مطالبه‌گری‌ها مواجه نشود، قطعاً ویرانگری خواهد کرد»

  البته مطالبه‌گری صحیح باید مختصاتی داشته باشد که بدون برخورداری از آنها، به بیراهه می‌رود. یکی از آن ویژگی‌ها استفاده نکردن از شیوه‌های نادرست در بیان و پیگیری مطالبات است. مثل زمانی که در این مسیر، عملی مغایر با قانون و عرف حاکم بر جامعه انجام شود؛ و یا وقتی‌که کسی سخن حقی را با الفاظ و واژگان زشت و رکیک بیان می‌کند.

ویژگی دیگری که برای مطالبه‌گری صحیح بیان می‌شود، تشخیص درست و صحیح مطالبه شونده است. یعنی این‌که بدانیم مطالبه‌ی خود را از چه فرد یا مرجعی درخواست نماییم.

 و آخرین خصیصه‌ی مطالبه‌گری صحیح هم، انتخاب زمان مناسب است. 

البته بهتر است برای درخواست مطالبات، از لوازم اجرائی مناسب آن استفاده شود. صبرو تهذیب نفس، داشتن روحیه‌ی جهادی و رعایت اخلاقیات از لوازم وابزار درخواست مطالبات است. گاهی نیز لازم است فرد خواسته‌ی بحق خود را بصورت جدی طلب کند.حتی گاهی نیز در این مسیر باید از جان و مال و آبرو نیز سرمایه‌گذاشت. قلم، قدم وتفکر نیز می‌تواند اشخاص را در بیان مطالبات خود یاری کند. 

 بنابراین حضور در انتخابات بعنوان مشارکت سیاسی و به منظور اعمال حق حاکمیت مردم در تعیین سرنوشت خودشان نیز بعنوان ابزاری برای مطالبه‌گری محسوب می‌شود، همچنان‌که بسیاری از متفکران ومنتقدان سیاسی معتقدند خواست، اراده و همت هر ملتی عامل بسیار مهمی در اصلاح و بهبود حکومت(یا به‌طورکلی وضعیت) کشورشان می‌باشد.

 لذا مردم باید با حضور در صحنه‌ی انتخابات به این حق مسلم خود احترام بگذارند و از آن به عنوان حربه‌ای برای ساخت کشور استفاده نمایند. هرچند ممکن است مؤلفه‌های مختلفی این مطالبه‌گری و مشارکت مردمی در انتخابات را تحت تأثیر قرار دهد.

بعنوان مثال نارضایتی مردم از وضعیت موجودکشورمی‌تواند عاملی برای بی انگیزه شدن مردم برای شرکت در انتخابات باشد.  یا زمانی‌که چون عده‌ای، در انتخابات قبلی بد رأی داده‌اند، و‌چوب انتخاب‌شان را خورده‌اند، تصمیم بگیرند تا در رای‌گیری بعدی شرکت نکنند.

در چنین شرایطی مخالفین حکومت و نظام نیز با اعمال این تفکر که رأی‌گیری، خارج از موازین دموکراسی است، تلاش در کنترل افکار مردم می‌کنند تا از این طریق مانع شرکت  ایشان در انتخابات شوند.

 آنچه مسلم است این است که مسئولین باید در جهت ایجاد مشارکت حداکثری مردم در انتخابات، با همراهی دلسوزانه‌ی خود در این مسیر، مردم را دلگرم کنند و اطمینان مردم را در نحو‌ه‌ی اجرای آن جلب کنند. همچنین مردم نیز باید مطالبه‌گری را به شیوه‌ای صحیح انجام داده وپیگیری کنند، در غیر این‌صورت، نه تنها به نتیجه‌ی مورد نظر نمی‌رسد؛ چه بسا معکوس و به ضد خودش تبدیل می‌شود ولذا آنها به نتیجه‌ی مطلوبی از این مشارکت سیاسی دست نخواهند یافت.

مریم اختریان