آیا صرف داشتن محبت اهل بیت برای حضور در کربلا کافی بود؟

به گزارش سرویس کتاب و نشر خبرگزاری رسا، انتشارات سوره مهر همزمان با آغاز ایام عزاداری بر سرور و سالار شهیدان، کتاب «کربلا به روایتی دیگر» را منتشر کرده و در دسترس علاقه‌مندان قرار داده است. این اثر که به قلم حجت‌الاسلام و المسلمین محمدرضا جوان آراسته نوشته شده، حاصل یادداشت‌های نویسنده در سال‌های گذشته در موضوع محرم و قیام اباعبدالله الحسین(ع) است. نویسنده با خود عهدی بسته که در هر محرم، 10 یادداشت درباره کربلا، واقعه عاشورا، شخصیت‌های حاضر در میدان کربلا و ... بنویسد؛ یادداشت‌هایی که بیانگر موضوع و نگاه جدیدی باشند و از تکرار و توضیح واضحات مبرا.

کتاب از یک مقدمه و سه بخش تشکیل شده است. نویسنده در مقدمه این اثر می‌نویسد: ماجرای کربلا فقط ماجرای یک نیم روز نیست. ماجرای کربلا را می توان از هزار زاویه تماشا کرد و از هر زاویه، عمقی تازه و درسی نو از آن یافت. در این کتاب تلاش شده تا واقعه کربلا از سه منظر تازه و کمتر دیده شده روایت شود.

خودمان را در لشکر عمر سعد پیدا کنیم عنوان منظر اول است که جوان آراسته در توضیح این منظر نوشت: همه ما عاشقانه، امام و یارانش را دوست داریم. در روضه هایمان یا لیتنا کنا معک (ای کاش با تو بودیم) می گوییم و گاهی خودمان را در کنار اصحاب امام می بینیم که پیشمرگ امام زمانشان هستند. تماشای ماجرای کربلا از زاویه دوست داران امام که تنهایش گذاشتند و آن ها که بیعت کردند و بعدتر علیه امام شمشیر کشیدند، یادمان می اندازد که چیزی بیشتر از علاقه به جبهه حق نیاز است، چیزی از جنس معرفت، چیزی از جنس باور. 

بخش نخست این اثر با این ایده شکل گرفته است که تنها محبت اهل بیت(ع) ضامن حضور در صحنه‌ای همچون کربلا نیست. نویسنده در این بخش به شخصیت‌های مختلفی چون شبث ابن ربعی اشاره می‌کند که روزگاری در هیئت یاران امام علی(ع) بود، اما در واقعه کربلا رویاروی سپاه امام حسین(ع) ایستاد. 

بخش دوم این کتاب که یکی از بخش‌های خواندنی آن محسوب می‌شود، گفت‌وگوهایی است میان شخصیت‌های مختلف کربلا. گفت‌وگوهایی که هر کدام پیامی دارند و شاید برای دل بیدار و فردی که به دنبال کشف حقیقت و شناخت سره از ناسره است، خواندن همین گفت‌وگوها کفایت کند:

کربلا پر از گفت‌وگوست، گفت‌وگوهایی بین سپاهیان امام، گفت‌وگوهایی بین لشکریان عمر سعد و گفت‌وگوهایی بین کسانی از لشکر امام و ناکسانی از لشکر عمر سعد. بسیاری از این گفت‌وگو، گفت‌وگوهایی است که از دلشان آدم ها را بهتر می شود شناخت، انگیزه ها را دقیق تر می شود یافت و اندیشه ها را بهتر می شود کشف کرد. این جا چند نمونه از این گفت و گوها روایت شده است. 

در این بخش هفت گفت و گو آمده که شامل عمرو بن قیس با امام حسین(ع)، عمر سعد و امام،‌ حر و عمر سعد،‌ عمرو بن حجاج با عمر سعد،‌ حبیب بن مظاهر با مسلم بن عوسجه و علی اکبر با سیدالشهدا(ع) است. 

بخش پایانی کتاب نیز «مقتل به روایتی دیگر» نام گرفته است؛ بخشی که تلاش دارد به صورت غیر مستقیم به این پرسش پاسخ دهد که آیا کربلا، در کربلا به اتمام رسید؟ نویسنده در این بخش راوی کاروان اسیران کربلا از روز یازدهم تا سی و پنجم است.