۲۷ آبان ۱۴۰۰ - ۱۵:۱۹
کد خبر: ۶۹۵۵۱۷
حجت الاسلام والمسلمین خسروپناه مطرح کرد؛

قم و دو نعمت بسیار بزرگ آن

قم و دو نعمت بسیار بزرگ آن
استاد پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی گفت: خداوند دو نعمت را به ما طلاب قم داده است که یکی نعمت عظمای حضرت فاطمه معصومه(س) و دیگر هم علمایی که در قم هستند.

به گزارش خبرنگار سرویس حوزه و روحانیت خبرگزاری رسا، حجت الاسلام والمسلمین عبدالحسین خسروپناه استاد پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی با اشاره به زندگی‌نامه حضرت فاطمه معصومه(س) گفت: بعد از اینکه امام رضا(ع) با فشار و نقشه مامون عباسی به مرو رفتند، حضرت فاطمه معصومه(س) همراه با 23 نفر از مدینه آمدند که محضر امام رضا(ع) برسند، اما در اطراف ساوه به کاروانشان حمله کردند و جمعی را به شهادت رساندند و حضرت معصومه(س) کسالت پیدا کرد و به درخواست خودشان به قم مشرف شدند.

استاد حوزه و دانشگاه با بیان علت آمدم امام رضا(ع) به مرو ابراز داشت: توطئه مامون همراه با دو هدف بود که یکی جمع کردن شیعیان در نزد امام رضا(ع) بود تا بهتر بتواند آن ها را مدیریت کند و دیگری اینکه وقتی امام رضا(ع) ولایت عهدی را بپذیرد و عزل ونصب ها را برعهده گیرد، مسلما آدم های خودش را می‌آورد و آن وقت مامون همه را یک جا شناسایی می کند و از بین می برد و بعد امام رضا(ع) را به شهادت می رساند که امام این توطئه را خنثثی کرد و فرمود ولایت عهدی را می پذیرم ولی عزل و نصب را نمی پذیرم.

حجت الاسلام خسروپناه با بیان شهادت حضرت فاطمه معصومه(س) خاطرنشان کرد: مرحوم سیدجعفر مرتضی عاملی نظرش این است که حضرت معصومه(س) را مسموم کردند و به شهادت رساندند، روایات متعددی دلالت بر عظمت فاطمه معصومه(س) دارد که نشان می دهد این معصومه علم نیست بلکه وصف حضرت است و به این معناست که ایشان مقام عصمت داشتند و علم او فاطمه است.

استاد حوزه و دانشگاه با توجه به سابقه حضور بزرگانی فراوانی در قم گفت: بزرگانی مثل ذکری بن ادریس، ذکری بن آدم، عیسی بن عبدالله، سهل بن سعد اشعری و بزرگان زیادی در این مکان دفن هستند، طبق روایات متعددی، قم از فضیلت خاصی برخوردار است و امام رضا(ع) نیز در روایتی فرمود که به برکت ذکری بن آدم بلا از اهل قم دور می شود.

وی در ادامه افزود: عظمت قم که این همه بزرگان آمدند و اینجا مکتب فقهی، حدیثی قم را راه انداخته اند بر کسی پوشیده نیست، علما و بزرگان هم نسبت به علمای مدفون در قم حرمت خاصی قائل هستند و هم نسبت به مزار شریف حضرت فاطمه معصومه عنایت و توجه داشته اند و این به خاطر یک واقعیتی است که بزرگان آن را درک می کنند.

عضو هیات امناء حوزه علمیه مشکات با بیان وجود دو نعمت بزرگ در قم خاطرنشان کرد: خداوند دو نعمت را به ما طلاب داده است که یکی نعمت عظمای حضرت فاطمه معصومه(س) و دیگر هم علمای قم است و آیا ما طلبه ها در برابر این دو نعمت بزرگ مسئولیتی نداریم؟ این بزرگان به چه سختی درس خواندند و تفکر شیعه را به دست ما رساندند و ما قطعا در قبال این تلاش ها وظیفه داریم.

استاد درس خارج فقه با توجه به حضور در مراسم افتتاحیه کتابخانه دیجیتال خاطرنشان کرد: 70هزار کتاب دیجیتالی در این کتابخانه ایجاد شده است و این درصورتی است که این کتاب ها در گذشته به نسخه خطی نوشته می شد، خواندن آنها بسیار سخت بود، اما الان کتاب ها با خط زیبا نوشته و تصحیح شده اند و می توان به صورت دیجیتال و از طریق اینترنت به راحتی به آن ها دسترسی پیدا کرد.

حجت الاسلام خسروپناه با اشاره به سهوت مراجعه به کتاب و جستجو در آن بیان کرد: آیا ما الان با وجود سهولت کار، می توانیم مثل خواجه نصیرالدین طوسی 200 جلد کتاب هیئت ریاضیات و فلسفه بنویسیم و همینطور علامه حلی، محقق حلی و دیگر بزرگان که دائما درگیر حکام و زندان و از این قبیل مشکلات بودند.

وی در ادامه با بیان جمله از امام(ره) که فرمودند، اگر خدا ما را با شیخ انصاری محشور کند برای ما کافی است، گفت: جمله امام(ره) نشان دهنده مقام علمی و معنوی بزرگان است که با تلاش بی بدیل در راه دین حاصل شده است، مرحوم میرحامد حسین 20 سال طول می کشد تا بتواند کتاب عَبَقاتُ الأنوار را بنویسد و الان 30 سال است که چند موسسه درحال تصحیح آن هستند اما هنوز تمام نشده است.

استاد تمام پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی اظهار داشت: مرحوم میرحامد حسین، در اواخر تالیف کتاب عبقات از پا و تقریبا دست هایش فلج می شود و او دراز می کشید و کتاب را روی سینه اش می گذاشت و با سختی می نوشت و به همین خاطر خط ایشان در جلدهای مورد بحث، بد خوان است و در نامه ای که خودم در دهلی دیده ام که به دوستش در ایران نوشته بود که من یک روپیه پول ندارم به یک طلبه بدهم که کتاب های من را جابه جا کند و من ناچارا سینه خیز میروم تا کتابی را بردارم.

حجت الاسلام خسروپناه با اشاره به نامه دوست میرحامد در جواب وضعیت سخت میرحامد ابراز داشت: دوستش در جواب می نویسد کتاب عبقات را که در سختی می نویسی، تقدیم کن به دولت ناصری تا از تو حمایت کنند اما ایشان جواب می دهد که من این کتاب را به مولا امیرالمومنین(ع) تقدیم کرده ام و در نامه ی دیگر بعد از اتمام کتاب عبقات می گوید اگر محضر امیرالمومنین(ع) برسم و حضرت بگوید برای ولایت من چه کرده ای چه جوابی بدهم، وقتی ایشان با وجود این کتاب ارزشمند می گوید برای حضرت کاری نکرده ام پس ما چه بگوییم.

وی در پایان با توجه به مجاهدت های شهدا در حفظ اسلام خاطرنشان کرد: ما شرمنده علما و شهدا هستیم چراکه شهدا با وجود اینکه بعضا دو یا سه فرزند داشتند، جانشان را در دفاع از حرم داده اند و ما بهترین امکانات، کتب، اساتید را داریم و از ما می‌پرسند که با وجود این نعمت ها چند شبهه جواب داده ایم و چه کرده ایم؟ و در کار علمی چه قدر نیتمان برای خدا خالص است؟

ارسال نظرات