پژوهشگر و استاد مسیحیت شناسی؛
اسلام به معنای واقعی دین محبت است/ بر خلاف ادعای غربیان کتاب مقدس انبیا را پیام آوران خشونت و کشتار می داند
خبر گزاری رسا ـ کارشناس ادیان و مذاهب در گفت و گو با رسا گفت: بر خلاف آنچه مسیحیت تبلیغ می‌کند، کتاب مقدس عیسای مسیح را پیام آور محبت و دوستی نمی داند.
امروزه دشمنان اسلام با بهره بری از دستگاه های تبلیغاتی خود اسلام و مسلمانان را خشونت طلب و جنگ افروز و مسیحیت را دین محبت و طرفدار صلح معرفی می کنند؛ در حالی که اگر به آموزه های قرآن و کتاب مقدس مسیحیان مراجعه کنیم عکس این را می بینیم. قرآن پیامبر اسلام را پیامبر رحمت معرفی می کند اما کتاب مقدس حضرت عیسی و دیگر انبیای الهی را مبشران خشونت و کشتار می داند.
در همین رابطه گفت و گویی داشتیم با حجت الاسلام سید احمد رضوی، کارشناس مسیحیت و آموزه های کتاب مقدس مسیحیان را درباره انبیای الهی مورد بررسی و واکاوی قرار دادیم.
در ادامه مشروح این گفت‌و‌گو را می‌خوانید:
رسا ـ یکی از شگردهای تبلیغاتی دشمنان اسلام به خصوص غربیان این است که اسلام را دین خشونت و خونریزی و مسیحیت را دین صلح و رحمت معرفی می کنند. بر اساس آموزه های مسیحیت این ادعا تا چه حد مطابق با واقع است؟
امروزه مسیحیت از شعار محبت استفاده تبلیغاتی می کند و در این راه هم تا حدودی توانسته موفق عمل کند. دستگاه مسیحیت در سرتاسر دنیا با ساختن بیمارستان‌های خاص، کمک به بیماران، کمک به ورشکستگان مالی به این ادعا دامن می زنند.
در بعضی از شهرهای ایران نیز به اسم مراکز ترک اعتیاد و امثال آن، که مصادیق ابراز محبت و کمک به دیگران است، مذهبشان را تبلیغ می کنند و می گویند دین ما دین محبت و عقلانیت است و به این وسیله افراد را جذب می‌کنند.
این در حالی است که اگر نسبت به شخصیت عیسی مسیح که در کتاب مقدس مطرح شده، بررسی اجمالی داشته باشیم به نتیجه دیگری می رسیم؛ البته ما معتقدیم که همه انبیاء الهی، پیامبر رحمت و محبتند، سخن این است که در کتاب مقدس که کتاب رسمی مسیحیت فعلی است، مطالبی درباره عیسی مسیح بیان شده است که با ادعای آنان مبنی بر رحمت بودن دین مسیحیت سازگار نیست.
در انجیل یوحنا، باب دوم، آیه چهار به بعد از قول عیسی مسیح میگوید: گما ن مبرید که آمده ام تا سلامتی بر زمین بگذارم، بلکه شمشیر را، آمده ام تا زن را از شوهر خویش، پسر را از پدر و مادر خویش، و زن را از مادر شوهر خویش جدا کنم و دشمنان هر شخص اهل خانه اویند.
در قسمت دیگری از کتاب مقدس این گونه آمده است که حضرت عیسی به دوستانش میگوید: من عامل تفرقه و آتش افروزی هستم، من آمده ام تا آتش افروزی کنم، من آمده ام تا تفرقه ایجاد کنم.
رسا ـ مسیحیان این عبارات را چگونه تفسیر می کنند؟
رسا ـ مسیحیان این عبارات را چگونه تفسیر می کنند؟
ما شیعیان چنین مطالبی را درباره پیامبران قبول نداریم و این عبارات را به لحاظ سندی یا دلالتی رد می کنیم اما سخن ما با مسیحیان است که عبارات کتاب مقدس را قبول دارند و در عین حال ادعا می کنند که مسیحیت دین رحمت است و عیسی مسیح مبشر رحمت است.
در توضیح این عبارات توجیهات بعیدی را ذکر می کنند که اگر بخواهیم آنها را بپذیریم خیلی سهل تر و راحت تر آیات و روایاتی را که آنها نشانه خشن بودن اسلام می دانند می توان توجیه کرد؛ گرچه اساسا نیاز به توجیه هم نیست، آنچه که در قرآن و روایات اسلامی است، اگر ظاهرش هم خشونت باشد معقول است و با توجه به قرائن موجود، مربوط به یک زمان خاص و یک طیف خاص است،اسلام هیچ گاه نمی‌گوید ما می‌خواهیم کاری کنیم که دشمنان هر شخص، اهل خانه او باشند، اسلام نمی‌گوید من می‌خواهم بین زن و بچه جدایی ایجاد کنم؛ اساسا ما چنین عباراتی را در اسلام نداریم تا نیاز به توجیه داشته باشیم، ولی آنها دارند، در جای دیگر از زبان عیسی مسیح نقل می کنند که من برای تفرقه افکنی و آتش افروزی آمده ام.
رساـ مسیحیت امروزی نیز به این عبارات و جملات اعتقاد دارد؟
بله اینها اعتقاداتی است که مسیحیت فعلی با الهام از کتاب مقدس دارد. البته در مقام تبلیغ می گویند ما اهل محبت هستیم و این را به عنوان خصیصه دین خودشان جلوه می دهند در حالی که مفاد کتاب مقدس چیز دیگری است، البته ما منکر این نیستیم که مسیح و مبشیرین آنها اهل محبتند، بعضی از آنها اهل محبت هستند، اهل دستگیری هستند، ولی این محبت و دستگیری مختص به آنها نیست و در تمام ادیان و مذاهب دیده می‌شود.
نکته دیگر این است که ما نمی توانیم بگوییم هرکس از محبت دم می‌زند بر حق است. اگر ملاک حقانیت یک دین و مذهب را عمل افراد بدانیم، این ملاک کامل نیست.
ملاک حقانیت یک دین، کتاب مقدس و دستورات آن دین است؛ با مراجعه به کتاب مقدس مسیحیت می‌بینیم آنطور که مسیحیان می گویند عیسای مسیح را معرفی نکرده است.
در فراز دیگری از کتاب مقدس در انجیل لوقا باب دوازده میگوید: گمان مبرید که من آمده ام تا سلامتی بر زمین بخشم، نی بلکه به شما می‌گویم تفریق را؛ زیرا بعد از این، پنج نفر که در یک خانه باشند، دو از سه و سه از دو، جدا خواهند شد. در جایی دیگری آمده است: من عامل تفرقه هستم در بین اعضای یک خانواده.
از طرفی دیگر عیسای مسیح در کتاب مقدس شخصی است که اگر زمینه برای قیام با شمشیر می‌داشت، حتما قیام می‌کرد، و اگر می بینید که دست به شمشیر نشده به خاطر این است که زمینه برای او مهیا نبوده و به تعداد کافی یار نداشته است.
رسا ـ بر چه اساسی شما می گویید که حضرت عیسی اگر زمینه پیدا می کرد دست به شمشیر می برد؟
رسا ـ بر چه اساسی شما می گویید که حضرت عیسی اگر زمینه پیدا می کرد دست به شمشیر می برد؟
عیسای مسیح از حواریون، که خواص ایشان بودند می‌خواهد به هر نحوی که شده شمشیر تهیه کنند، در انجیل لوقا باب 22 آمده است که میگوید: لیکن الان هرکس کیسه دارد آن را بردارد و همچنین توشه دان را و کسی که شمشیر ندارد، لباس خود را فروخته و شمشیر بخرد، یکی از اصحاب می گوید ای خداوند(آنها مسیح را خدا می دانند) اینک من دو شمشیر تهیه کردم، ایشان می‌گویند که کافی است.
به عنوان نمونه دیگر، در انجیل لوقا باب دوازده آیه 49 میگوید: گمان مبرید که من آمده ام تا سلامتی بخشم، من آمده ام برای آتش افروزی، من آمده ام برای تفریق و اختلاف، من آمده ام برای اینکه لباس بفروشید و شمشیر تهیه کنید. در انجیل متی باب 10 هم میگوید: من آمده ام تا شمشیر را بگذارم.
حال اگر این عبارت در مورد پیامبر اکرم(ص) در قرآن آمده بود، دستگاه های تبلیغاتی غربیان گوش فلک را کر می‌کرد که پیامبر اسلام پیامبر شمشیر است؛ در حالی که ما در قرآن نداریم که پیامبر بگوید من پیامبر شمشیرم، در قرآن کریم، پیامبر اکرم(ص) جنگ می‌کند اما با چه کسانی و به چه انگیزه ای؟ قاتلوا فی سبیل الله؛ در راه خدا بجنگید، الذین یقاتلونکم و لاتعتدوا؛ در راه خدا با آنهایی که با شمامی جنگند، بجنگید اما افراط نکنید، تجاوز نکنید؛ یعنی به زن و بچه و به محیط زیست و به افرادی که با شما پیمان دارند و عهد بستند ولو اهل کتاب هستند، آسیبی نرسانید، این اصول جنگی اسلام است، از همه مهم تر، قرآن کریم در معرفی پیامبر اکرم می‌فرماید: و ما ارسلناک الا رحمة للعالمین.
از جمله نمونه‌های دیگری که کتاب مقدس به حضرت عیسی نسبت داده است، آمده است که حضرت عیسی در راهی که می‌رفت، رسید به یک درخت انجیر که میوه نداشت، درخت را نفرین کرد و درخت درجا خشک شد.
در جای دیگر (انجیل یوحنا باب 2 آیه 4) می گوید اولین معجزه حضرت عیسی این بود که آب را تبدیل به شراب کرد و به مردم داد که پس از خوردن، مست و لایعقل شدند وچون شراب تمام شد مادر عیسی بدو گفت: مردم شراب ندارند، عیسی به او گفت: ای زن مرا با تو چه کار است؟
در این عبارات چند نسبت ناروا به حضرت مریم و حضرت عیسی داده شده: اول حضور آنها در مجلس شراب خواری، دوم اینکه حضرت مریم و حضرت عیسی دنبال شراب درست کردن برای آنها هستند و سوم بی احترامی حضرت عیسی به مادر خود و سخن گفتن نامناسب با وی.
این اهانت به قدری واضح است که در ترجمه جدید کتاب مقدس به نام ترجمه هزاره نو از عهد جدید، این عبارت را عوض کرده اند، ولی در ترجمه های انگلیسی و فارسی قدیمی که معتبر است همان مطلب اول آمده است؛ این در حالی است که قرآن کریم ضمن توصیه به رعایت احترام پدر و مادر، میگوید: «فلا تقل لهما اف، و لا تنهرهما وَ اخْفِضْ لَهُمَا جَنَاحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ»، همچنین در روایات ما بسیار به نیکی به پدر و مادر تأکید شده است.
این گوشه هایی بود از تناقض بین ادعاهای مسیحیان تبشیری و مطالبی که در کتاب مقدس آنها وجود دارد.
رسا ـ آیا در کتاب مقدس نسبت به انبیاء دیگر هم چنین مطالبی آمده است؟
در کتاب مقدس این قبیل خشونتها که در مورد عیسی مسیح گفتیم به انبیا دیگر هم نسبت داده شده است.
یکی از انبیاء الهی که در کتاب مقدس آمده است حضرت داوود(علیه السلام) است، ایشان نزد مسیحیت شخصیت والایی دارد، زبور و مناجات های او در نزد آنان از جایگاه بالایی برخوردار است، در کتاب مقدس آمده است حضرت داوود کسی است که در حمله به بعضی از شهرها زن و مرد را با اره قطعه قطعه می‌کرد و بعد به کوره آجر پزی می انداخت؛ من عنوان این مطلب را هولوکاست در کتاب مقدس گذاشته‌ام؛ چون انسانها را در کوره‌های آجر پزی می اندازد، این مطلب در کتاب دوم سموئیل باب 12 و درکتاب اول تواریخ باب 20 از کتاب مقدس مسیحیان آمده است (خلق آنجا را بیرون آورده، ایشان را زیر اره ها و چوب های آهنین و تیشه های آهنین گذاشت و ایشان را از کوره آجر پذیری گذرانید و همین طور با جمیع شهرهای بنی عمون رفتار نمود)، می بینید که اینها معتقدند حضرت داود با آدمهای شهرهای متعدد اینگونه رفتار کرده است.
در مورد حضرت موسی هم چنین مطالبی دارد، در مورد حضرت یوشع بن نون، وصی حضرت موسی دارد که نسل کشی‌های متعددی داشت؛ نه فقط زن و بچه را می‌کشت، بلکه گاو و گوسفند را می‌کشت.
رسا ـ دلیل این کار را بیان نکردند؟
رسا ـ دلیل این کار را بیان نکردند؟
چون مخالف حضرت موسی بودند، حرف ما این است که در جنگ با مخالفین، زن و بچه وحیوانات امان دارند، شما یک مورد هم نمی‌بینید که پیامبر اکرم(ع) در حمله به کسانی که نقض پیمان کرده اند، یا با مشرکین، زن و بچه آنها را بکشند یا بگویند گاو و گوسفندهاشان را بکشید، گاو و گوسفند که عقل ندارد تا تکلیف داشته باشد، یا بچه تکلیف ندارد؛ اما در کتاب مقدس موارد متعدد به انبیا چنین مطالبی نسبت داده شده است. این بود قسمتهایی از مطالب کتاب مقدس که بر خلاف تبلیغات رایج مسیحیت نسبت قتل و کشتار به انبیا داده شده است؛ البته همان طور که گفتم ما انبیای الهی را از این مسائل مبرا می دانیم.
رسا ـ و سخن پایانی؟
کلام آخر اینکه اسلام به معنای واقعی دین محبت و رحمت است؛ ما هیچ آیه و روایتی نداریم که خشونت غیر معقول، خشونت با زن و بچه و خشونت با حیوان ترویج شده باشد، همه جنگ و قتال ها با مردان جنگی بوده؛ آن هم عادلانه، این گونه نبوده که شبیخون بزنند، یا اسرا را اذیت کنند و بکشند، اما متأسفانه دشمنان ما با تبلیغات منفی خود، قرآن کریم را که یک مورد از این مطالب را ندارد متهم به خشونت می‌کنند و جنگ طلبی می کنند./925/گ402/ر
ارسال نظرات
نظرات بینندگان
http://shia-islam.blogfa.com/
لطفا با گسترش آن در ثواب آن شریک باشید. یا علی