آیت‌الله جوادی آملی:
هیچ گاه در قبال بد رفتاری نسبت به دین و کشور کوتاه نخواهیم آمد
خبرگزاری رسا ـ آیت‌الله جوادی آملی با تاکید بر این که در برابر بدرفتاری در قبال دین و کشور خود کوتاه نمی آییم، گفت: به گونه ای زندگی کنید که دشمن بداند نمی‌تواند با شما کنار بیاید، بسیار باید از نظر علمی، اراده، اندیشه قوی باشید که بیگانه طمع نکند، اگر کسی در مسائل نظامی با نظام و دین و کشور ما بد رفتاری کرد ما کوتاه نمی‌آییم.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حضرت آیت‌الله عبدالله جوادی آملی بعد از ظهر امروز پنج‌شنبه هفتم دیماه، در درس اخلاق خود در بنیاد بین‌المللی علوم وحیانی اسرا گفت: اخلاق نظیر عمل نیست که فعل بدنی باشد، یک امر درونی است و چون امر درونی است زشتی و زیبایی آن روشن نیست.
وی افزود: خود شخص گاه این زشتی و زیبایی را درک می‌کند، اما گاه بر او نیز پوشیده می‌ماند، اخلاق بد و زشت با مراجعه به طبیب درمان می‌شود، همان‌‌گونه که بیمار با رفتن به پزشک برای بیماری‌ها جسمی بیماری‌اش رفع می‌شود، منشأ اخلاق بد، عقیده بد است، اگر کسی دارای عقیده بد بود و مبتلا به اخلاق زشت شد، خداوند مهلتی می‌دهد تا فرد خود را اصلاح کند، اگر اصلاح نکرد، این اخلاق افزایش می‌یابد.
مفسر برجسته قرآن کریم ادامه داد: برخی معتقد هستند خدایی و نظامی وجود دارد، اعتقاد دارند هر موجودی که در این عالم وجود دارد به مقصد می‌رسد، بسیاری از اشیاء شهادت می‌دهند و شکایت می‌کنند یا شفاعت دارند، برای این است که آنان به مرحله کمال رسیده‌اند اما انسان به این مرحله نرسیده است، این گونه نیست که فقط انسان «کَادِحٌ إِلَىٰ رَبِّکَ» بلکه این جهان به صحنه قیامت خواهد آمد و به کمال خود می‌رسد.
وی با بیان این‌که اگر کسی موحدانه زندگی کرد نه بیراهه می‌رود و نه راه کسی را می‌بندد، اضافه کرد: اگر هم در دل آنان مشکل و شکی بود، خداوند آنها را جراحی و صاف می‌کند، «وَنَزَعْنَا مَا فِی صُدُورِهِم مِّنْ غِلٍّ إِخْوَانًا عَلَىٰ سُرُرٍ مُّتَقَابِلِینَ»، آن گاه وارد صحنه معاد می‌شوند و «مُّتَّکِئِینَ عَلَیْهَا مُتَقَابِلِینَ».
حضرت آیت‌الله جوادی آملی افزود: اگر کسی عقیده بد و فاسد داشت و به مبدأ و معاد اعتقاد نداشت، مانند کسی است «بُنْیَانَهُ عَلَىٰ شَفَاجُرُفٍ هَارٍ»، بر لبه‌ای پا گذاشته است که زیرش خالی است و می‌افتد، بسیاری که گرفتار رذایل اخلاقی هستند برای این است که بنیان مرصوص و عقیده محکمی ندارند و با خرافات و شانس زندگی می‌کنند.
وی بیان داشت: باید دانست که عقیده بد بیماری است و اگر درمان نشود هر روز افزایش پیدا می‌کند، خداوند فرمود ما شفا می‌فرستیم، «وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَرَحْمَةٌ لِّلْمُؤْمِنِینَ وَلَا یَزِیدُ الظَّالِمِینَ إِلَّا خَسَارًا» ممکن است کسی دارو مصرف کند که گاه اثر کند و گاه اثر نکند، اما شفا تأثیر خود را می‌گذارد، خداوند طبیب و شفا فرستاده اما گروهی نیامدند استفاده کنند، خداوند فرموده این گروه را به حال خود رها نمی‌کنیم بلکه این بیماری را افزایش می‌دهیم «کَذَٰلِکَ نَسْلُکُهُ فِی قُلُوبِ الْمُجْرِمِینَ» تا به هلاکت بیفتد.
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم با اشاره به این‌که این طور نیست که رذایل اخلاقی اگر یک جا ظهور کرد همان جا بماند و رشد نکند، ادامه داد: مسلک یعنی مسیر، یعنی ما این بیماری را سیر می‌دهیم تا فرد از نظر اخلاقی به جایی برسد که «سَوَاءٌ عَلَیْهِمْ أَأَنذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنذِرْهُمْ»، انسان وقتی در درون خاک چیزی را پنهان می‌کند می‌گویند دسیسه کرده است، همین دس اگر برای تأکید به باب تفعیل می‌رود و «س» آن می‌افتد و می‌شود «دسها»، «وَقَدْ خَابَ مَن دَسَّاهَا» یعنی او هدف اصلی خود را زنده به گور کرده است و الان غرایز او فقط سخن می‌گوید، او فطرت را زنده به گور کرده است.
وی اظهار داشت: در صحیفه سجادیه است که «أَنْتَ الّذِی فَتَحْتَ لِعِبَادِکَ بَاباً إِلَى عَفْوِکَ، وَ سَمّیْتَهُ التّوْبَةَ» خدایا تو در را بازگذاشتی و فرمودید بیاید، یک عده وارد این در توبه نشدند، تکیه‌گاه اخلاق اعتقاد است و اگر عقیده طیب و طاهر بود امید نجات است، اما اگر الحادی بود امید نجات وجود ندارد، ما باید رقیب و نگاهبان خود باشیم.
حضرت آیت‌الله جوادی آملی در بخش دیگری از سخنان خود با قرائت بخش هایی از نامه 50 نهج‌البلاغه ابراز داشت: ما یک بندگی داریم و یک زندگی، متأسفانه بندگی ما از زندگی ما جداست، قسمت مهم زندگی مرحوم قاضی این است که بندگی او همان زندگی‌اش بود، یک موحد می‌داند «إِنَّ اللَّـهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِینُ»، خدا اولی نیست که دیگری دومی‌اش باشد، گاه ما عادت کرده‌ایم بگوییم اگر فلانی نبود مشکل ما حل نمی‌شد، این درست نیست.
وی با اشاره به آیه «وَمَا یُؤْمِنُ أَکْثَرُهُم بِاللَّـهِ إِلَّا وَهُم مُّشْرِکُونَ» ابراز داشت: باید بگوییم خدا را شکر که از این راه مشکل ما را حل کرد، اگر کسی مشکل ما را حل کرد فرستاده خدا است، اگر آمده که ما مشکل او را حل کنیم او نیز فرستاده خداست، خدا از طرفی نعمت داد و از طرفی به دیگری گفت برو از آن نعمتی که دادم کمک و استفاده بگیر، از این رو وقتی امام صادق(ع) صدقه‌ای می‌داد دست سائل را می‌بوسید، زیرا باور کرده بود که خداوند «یَأْخُذُ الصَّدَقَاتِ».
استاد عالی حوزه علمیه قم ادامه داد: شدائد را تحمل کنید تا دشمن هوس به کشور نکند، انسان مانند سلسله جبال باشد، «وَلْیَجِدُوا فِیکُمْ غِلْظَةً» به گونه ای زندگی کنید که دشمن بداند نمی‌تواند با شما کنار بیاید، آن قدر باید از نظر علمی، اراده، اندیشه قوی باشید که بیگانه طمع نکند، مانند کسی که با ابزار ضعیفی بخواهد به جنگ کوه برود، شما منشأ برکت باشید و به نحوی بر اساس وحدت و انسجام زندگی کنید که بیگانه بفهمد نمی‌تواند با شما دربیفتد، خود شما هم که « رُحَمَاءُ بَیْنَهُمْ» باشید اما در برابر بیگانه سلسله جبال البرز باشید؛ «وَ اَنْ لاتَنْکُصُوا عَنْ دَعْوَة، وَ لا تُفَرِّطُوا فى صَلاح، وَ اَنْ تَخُوضُوا» و از دستور من سرنپیچید، و در کارى که به صلاح است تقصیر ننمایید، اگر کسی در مسائل نظامی با نظام و دین و کشور ما بد رفتاری کرد ما کوتاه نمی‌آییم./914/پ201/ج
ارسال نظرات