ویژه‌نامه «آیت‌الله آقا مجتبی تهرانی» در فضای مجازی منتشر شد
خبرگزاری رسا ـ ویژه‌نامه «آیت‌الله آقا مجتبی تهرانی» با هدف آشنایی بیشتر جوانان با سیره اخلاقی، عملی، رفتاری و عرفانی این عالم ربانی در فضای مجازی منتشر شد.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، ویژه‌نامه «آیت‌الله آقا مجتبی تهرانی» شامل پاک‌کن گناه، حیات طیبه، شکارچی با حوصله و همه این سال‌ها می‌آید در جلوی چشمم در پایگاه اینترنتی تبیان منتشر شد.
ره‌توشه هایی از آیت الله مجتبی تهرانی، کلیپ‌هایی از آیت‌الله قا مجتبی تهرانی، منابع موجود در کتابخانه تبیان از آیت الله شیخ مجتبی تهرانی، همه این سال‌ها می‌آید جلوی چشمم، پیام تسلیت تنی چند از علما و بزرگان، تصاویری از آیت الله تهرانی و حیات طیبه از موضوعات مختلف این ویژه نامه است.
موضوعاتی همچون آثار فردى و اجتماعى ایمان، راههای درمان غیبت، دروغ، پیامدهای زشت غیبت و اختلاف در عدد و ترتیب منازل سلوک در بخش منابع موجود در کتابخانه تبیان از آیت الله شیخ مجتبی تهرانی به چشم می خورد و آزمایش الهی، ایمان،حق وباطل، تقوا و صفت متقین، شرایط و آداب دعا، ولایت فقیه، رذائل اخلاقی و مباحث اخلاقی برخی از موضوعات مطرح شده در بخش ره‌توشه هایی از ایت الله مجتبی تهرانی است.
حیات طیبه
این بخش با عنوان حیات طیبه قسمتی از زندگینامه آیت‌الله شیخ مجتبی تهرانی است که ذیل آن امده است:آیت الله مجتبی تهرانی در سال 1316 ه.ش در خانوادهای از اهل علم، معرفت و شهادت در تهران به دنیا آمد، پدر وی مرحوم آیت‌الله میرزا عبدالعلی تهرانی،از شاگردان مرحوم حاج‌شیخ عبدالکریم حائری یزدی، فقیهی مجاهد و عارفی سترگ بود که در زمان تاریک حکومت پهلوی اول، با همراهی و رفاقت مرحوم آیت‌الله شاه‌آبادی بزرگ، به اقامه جماعت در مسجد جامع بازار تهران مشغول بود و در امر تربیت نفوس مستعد و راهنمایی سالکان الیاللهتعالی اهتمام ویژه داشت.
وی طبق رسم تمامی خاندان‌های علم و معرفت، تحصیل در علوم دینی و اشتغال به علوم حوزوی را از دوران کودکی آغاز کرد و در امر تحصیل علوم، جدیت فوق‌العاده‌ای داشت.
آیت‌الله تهرانی با هدایت و ارشاد والد بزرگوار خود، برای مدت چهار سال به مشهد مقدس مهاجرت کرد و در سایه الطاف حضرت علیبنموسی الرضا(ع) مشغول به گذراندن سطح گردید و از محضر اساتید برجسته‌ای چون ادیب نیشابوری بهره برد، سپس به قم مهاجرت کرد تا در حوزه نوپای آن دیار، که به تازگی تمامی اهل علمِ جهان تشیع را به‌سوی خود جذب می‌کرد، حضور یابد و سطوح عالی دروس حوزوی را نیز به اتمام برساند.
این عالم وارسته با جدیت و پشتکار بسیار، دروس سطح را بهسرعت تمام کرد و در سنین نوجوانی به محضر علمی بزرگانی چون امام خمینی(ره)، مرحوم آیت‌الله بروجردی، آیت‌الله گلپایگانی و مرحوم علامه طباطبایی راه یافت، در جدیت و پشتکار معظم‌له همین نکته کافی است که به فرموده خودشان، در زمانی که مشغول به دروس سطح بودند، دو مرتبه تمام وسائل‌الشیعه را مطالعه کردند تا برای شرکت در درس خارج آماده شوند.
ایشان با نبوغ و پشتکاری که از خود نشان دادند، در جوانی به درجه رفیع اجتهاد رسیده و به‌زودی توانستند از نزدیکان و خصیصین حضرت امام خمینی(ره) قرار گیرند.
مقبولیت علمی ایشان نزد استاد خویش، به‌اندازه‌ای بود که حضرت امام به طلبه خوش‌فکر و جوان خود اجازه داد تا تقریرات و نوشته‌جات درس بیعشان را جمع‌آوری کرده و به صورت یک اثر مستقل منتشر کند، وی در همین ایام، کتاب مکاسب محرمه حضرت امام، همچنین دوجلد رسائل اصولی ایشان را تنظیم و منتشر کردند.
با آن‌که هنوز مدت زیادی از استفاضه این طلبه فاضل و جوان از محضر زعیم عالم تشیع، حضرت آیت‌الله بروجردی نگذشته بود، این مرجع کم‌نظیر رحلت کرد و بار هدایت امت را به دوش خلف صالح خویش چون حضرت امام خمینی(ره) نهادع حال که امر خطیر مرجعیت متوجه حضرت امام شده بود، ایشان شاگرد فاضل خود، یعنی حاج‌آقا مجتبی تهرانی را مأمور به جمع‌آوری فتاوا و تنظیم اولین نسخه از رساله عملیه و مناسک حج خویش گردانید که در همان ایام به چاپ رسید و در دسترس مقلدان قرارگرفت.
حضرت استاد برای انجام این امر مهم، ضمن بهرهگیری از دست‌نوشته‌های متعدد استاد خویش، با ایشان هم‌بحث شد و رساله‌ای دقیق و علمی آماده کرد که بعدها جزو دقیق‌ترین رساله‌های منسوب به امام خمینی مطرح گردید، همه این امور در زمانی اتفاق افتاد که هنوز کمتر از بیست و پنج سال از عمر شریف حضرت استاد می‌گذشت.
وی علاوه بر یادگیری فقه و اصول در محضر استاد بی‌بدیل خود، چندین سال نیز از مشرب اخلاقی و عرفانی آن عارف کامل و عالم ربانی سیراب گردید و با دیدگاههای اجتماعی و سیاسی امام امت به‌خوبی آشنا شد، این استضائه از خورشید حیات‌بخش امام و دیگر اولیای الهی ادامه داشت تا آن‌که جرقه‌های بیداری اسلامی ملت ایران زده شد و امام خمینی(ره) از کشور تبعید گردید.
بعد از این واقعه دردناک، حضرت آیت‌الله تهرانی نیز سه سال بعد، به نجف رفت تا هم سیر معنوی خود را در سایة فیوضات امیر‌مؤمنان(ع) و دیگر ائمة هدی تکمیل کند و هم از تربیت استاد خویش بی‌بهره نماند.
اما این معیت زیاد طول نکشید و حضرت امام به ایشان امر کردند که به ایران برگشته و در تهران حضور داشته باشند، از این رو آیت الله تهرانی در سال 1349 به زادگاه خود بازگشت و به کارهای مهم و برزمین مانده مشغول گردید.
شکارچی با حوصله
در این بخش قسمتی از سخنان آیت الله شیخ مجتبی تهرانی در درس اخلاق خود در مورد شیطان چنین آمده است:روایتی از امام صادق(ع) نقل شده است که حضرت فرمودند: «ان الشیطان یدیر ابن آدم فی کل شیء، شیطان در هر چیزی دور انسان می چرخد تا او را به دام اندازد و هنگامی که خوب خسته‌اش کرد، او را به سینه روی زمین می خواباند و گردنش را می گیرد».
اگر متن روایت، «یدیر» باشد، یعنی شیطان، انسان را دور می‌زند و دنبال فرصت برای شکار است، فرض کنید صیادی، می خواهد شکاری را صید کند، دنبال فرصت می گردد تا درنهایت، صید خود را به دام بیندازد، شیطان این قدر دور انسان می گردد تا خسته اش کند.
در پرنده‌ها این مطلب، خیلی روشن است، شکارچی به دنبال صید که می رود، بالا می رود، پایین می رود، این طرف می رود، آن طرف می رود، شکار را رها نمی کند، وقتی که خسته اش کرد، آنجا است که او را می گیرد و با سینه به زمین می کوبد، در قرآن هم دارد که «فأصبحوا فی دارهم جاثمین». (اعراف/ 78) یعنی این‌ها در خانه‌هاشان صبح کردند درحالی که سینه‌هایشان بر روی زمین بود.
این فرصتی که شیطان به دست می آورد، چه وقتی است؟ حضرت فرمودند: «فاذا أعیاه» یعنی وقتی که خسته اش کرد، «جثم له عند المال» او را به سینه روی زمین می خواباند. وقتی بحث پول و مال است، بهترین فرصت است، در این زمان «فأخذ برقبته» از پشت، گردنش را می گیرد و دیگر او نمی تواند تکان بخورد، همان جا شکارش می کند.
در فضا و محیطی که جو آن مادیت است، در فضایی که تو برای کسب معیشت رفتی و می‌خواهی کار کنی و زندگی‌ات را بگذرانی، چون بحث مال مطرح است، بهترین فرصت برای شیطان است، محیط شغلی بهترین محیط است برای این که تو صید شیطان باشی، شیطان اینجا صیدت می کند. هر جا نتوانست تو را از پا دربیاورد، اینجا تو را از پا درمی آورد، از این رو جو حاکم بر محیط که جو مادیت است، خود به خود زمینه ساز است برای این که انسان اسیر شیطان شود.
پس آیا بگوییم حالا که این طور است، نمی رویم کار کنیم، نخیر سنگر را که نباید خالی کنی، باید بایستی، اصلاً دینداری کار مشکلی است، دینداری خیلی کار مشکلی است، ظاهرسازی کار آسانی است اما دینداری کار مشکلی است.
ویژه‌نامه «آیت‌الله آقا مجتبی تهرانی» با هدف آشنایی بیشتر جوانان با سیره اخلاقی، عملی، رفتاری و عرفانی این عالم ربانی به تهیه‌کنندگی و تنظیم جواد دلاوری در بخش گروه حوزه علمیه تبیان به نشانی www.tebyan.net منتشر شده است./907/ت302/پ
ارسال نظرات