چگونه وجود امام زمان از آیه امامت استفاده مى شود

به گزارش سرویس مانیتورینگ خبرگزاری رسا،منصور حسینی کارشناس شبکه وهابی نور وکلمه ،ومحمد انصاری مدیر شبکه وهابی وصال حق، با تفسیر به رای آیات قرآن، دلالت« آیه 71 ،سوره اسرا » بر وجود امام زمان (عج) را منکر شدند.

خداوند متعال در سوره اسراء مى فرماید: «یَوْمَ نَدْعُو کُلَّ اناسٍ بِامامِهِمْ فَمَنْ اوتِى کِتابَهُ بِیَمِینِهِ فَاولئِکَ یَقْرَؤُونَ کِتابَهُمْ وَلا یُظْلَمُونَ فَتِیلا»؛ روزى که هر گروهى را به توسط امامشان مى خوانیم. کسانى که نامه عملشان به دست راستشان داده شود، آن را با (شادى وسرور) مى خوانند وبه قدر رشته شکاف هسته خرمایى به آنان ستم نمى شود.« سوره اسراء، ایه 71.»

مفاد آیه این است که از هر کس در روز قیامت، از امام به حق سؤال مى شود، اگر معترف ومعتقد به آن بوده؛ رستگار خواهد شد، و نامه عملش را به دست راست او مى دهند. لذا باید در هر زمانى، امامى واجب الاطاعة وجود داشته باشد، امامى که بدون معرفت و متابعت از او، فلاح ورستگارى هرگز در قیامت براى انسان نخواهد بود. ولذا در روایات مى خوانیم که پیامبر (ص) فرمود: من مات لا یعرف امامه مات میتة جاهلیّة.« هر کس بمیرد در حالى که امامش را نشناخته، به مرگ جاهلیت از دنیا رفته است». «کافى، ج 2، ص 19.»

از انجا که وظیفه هر شخصى متابعت از حق وحقیقت است، پس باید در هر زمانى، امام به حق و حقیقت موجود باشد تا مردم با اراده واختیار، او را به عنوان رهبر خود برگزینند وبا پیروى از او از جمله اصحاب یمین گردند.

از انجا که «لوح محفوظ» یکى است واختصاص به طایفه اى دون طایفه اى دیگر ندارد لذا نمى توان لفظ«امامهم» در آیه را حمل بر «لوح محفوظ» نمود.

و نیز ممکن نیست که مقصود به کلمه «امام»در آیه، کتاب هر قوم باشد، زیرا آیه شامل همه انسان ها از اول خلقت تا آخر خلقت است، در حالى که اولین کتاب مشتمل بر شریعت، کتاب نوح است، و قبل از او کتابى این چنین بر مردم نازل نشده است.

سیوطى به سندش از رسول خدا (ص) در ذیل آیه فوق نقل کرده که فرمود: «یدعى کلّ قوم بامام زمانهم وکتاب ربّهم وسنّة نبیّهم»؛« قومى به امام زمانش وکتاب پروردگارش وسنت پیامبرش محشور خواهد شد. » « المنثور، ج 4، ص 194.»

ونیز از ابن عباس نقل کرده که مقصود به امام در آیه شریفه فوق امام هدایت وامام ضلالت است. « در المنثور، ج 4، ص 194.

کلینى از امام باقر (ع) نقل کرده که فرمود: «لمّا نزلت هذه الایة: (یَوْمَ نَدْعُو کُلَّ اناسٍ بِامامِهِمْ» قال المسلمون: یا رسول اللَّه! الست امام الناس کلّهم اجمعین؟ قال: فقال رسول اللَّه (ص): انا رسول اللَّه الى الناس اجمعین ولکن سیکون من بعدى ائمّة على الناس من اللَّه من اهل بیتى، یقومون فى الناس فیکذّبون)؛

زمانى که آیه «یوم ندعو کلّ اناسٍ بامامهم» نازل شد، مسلمانان عرض کردند: اى رسول خدا! آیا شما امام همه مردم نیستى؟ حضرت فرمود: «من فرستاده خدا به سوى همه مردمم، ولى زود است که بعد از من امامانى از اهل بیتم بیایند، آنان در بین مردم قیام خواهند نمود ولى تکذیب مى شوند..». «کافى، ج 1، ص 215.»

بشر بن غالب از امام صادق (ع) درباره آیه یَوْمَ نَدْعُو... سؤال کرد؟ حضرت فرمود: (امام دعا الى هدى فاجابوه، وامام دعا الى ضلالة فاجابوا الیها، هؤلاء فى الجنة وهؤلاء فى النار، وهو قوله عزّ وجلّ: (فَرِیقٌ فِى الجَنِّةِ وَفَرِیقٌ فِى السَّعِیرِ)؛ امامى است که مردم را به هدایت دعوت کرده، ومردم نیز او را اجابت نموده اند. وامامى است که مردم را به ضلالت دعوت کرده واو را اجابت نموده اند. انان در بهشت واینان در دوزخند. واین است قول خداوند عزّ وجلّ: «فریقٌ فى الجنّة وفریقٌ فى السّعیر».«بحار الانوار، ج 44، ص 313؛ تفسیر کنز الدقائق، ج 5، ص 569.»/ 1406/9161/خ