آگاهی اجتماعی به همراه دین شناسی وظیفه اصلی طلبه است

حجت الاسلام محمد حسن معزالدینی، استاد حوزه علمیه یزد، در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری رسا در یزد اظهارداشت: طلبه نو ورود باید بداند برای چه چیزی به حوزه علمیه وارد شده و در چه مکان مقدس ونورانی ورود یافته است.

وی افزود: پایه اول در طلبگی همچون زیربنای یک ساختمان است؛ از این رو باید طلبه، قوی و نیرومند و دارای ظرفیت زیاد آن را بسازد تا بتواند بار سنگین طلبگی را حمل کند.

استاد حوزه علمیه یزد در ادامه بابیان نقش مهم استادان، خاطرنشان کرد: نقش مهم استادان غیر قابل انکار است؛ بنابراین استاد باید دارای مراتب اخلاقی و علمیت بالا باشد تا طلبه در دامان وی رشد علمی و اخلاقی داشته باشد.

وی تأکید کرد: نوع لباس پوشیدن، طرز رفتار و نوع سخن گفتن و راه رفتن استاد در تربیت طلبه نقش مهمی دارد؛ بنابراین باید استادان مواظب و متوجه به این طلب باشند.

حجت الاسلام معزالدینی در تعریف حوزه علمیه مطلوب گفت: حوزه علمیه ای مطلوب است که هم از نظر علمی و هم از دیدگاه اخلاقی شاداب باشد و بتواند حرفی برای گفتن و الگویی برای نشان دادن باشد.

استاد حوزه علمیه یزد ادامه داد: دین شناسی، خداشناسی وآشنایی مردم با دین و دیانت ازمهم ترین وظایف فرد طلبه است؛ از این رو باید طلبه برنامه های خود را دراین راستا تنظیم و از ازاوقات خود به بهترین شکل ممکن استفاده کند.

وی تأکیدکرد: طلبه باید در کنار دین شناسی ازفعالیت های اجتماعی و سیاسی اطراف خود آگاه باشد و البته این بدان معنا نیست که طلبه فعالیت سیاسی کند و یاد در احزاب گوناگون سیاسی کار کند.

حجت الاسلام معزالدینی در ادامه با خطاب به برنامه ریزان و بزرگان حوزه علمیه ابراز داشت: دروس پایه اول برای طلبه نو ورود مقداری سخت و سنگین است و محدوده‌هاو مقدار دروس آن زیاد است و ضروریست مسؤولان نسبت به این امر دقت و توجه لازم را داشته باشند.

استاد حوزه علمیه یزد عنوان کرد: کتب شهید مطهری باید دربرنامه روزانه طلبه جای گیرد؛ زیرا این کتب مسائل دینی رابا توجه به مخاطب روز خود و نیاز آن بیان کرده است.

وی با بیان توصیه‌هایی درباره ضرورت درس تفسیر در حوزه علمیه، تأکید کرد: حوزه علمیه باید به شکلی برنامه ریزی کند که طلبه به فراخور استعداد و درک خود، تفسیر مطالعه کند.

حجت الاسلام معزالدینی در پایان با اشاره به ضرورت بحث اخلاق در حوزه علمیه و در میان طلاب، گفت: اخلاق گفتنی نیست بلکه عملی است؛ گفتن اخلاق، اخلاق نمی‌آورد بلکه نوع عمل استاد و نوع رفتار وی اخلاق طلبه را تشکیل می‌دهد./970/ت302/غ