انتفاضه، رمز مقاومت ملت فلسطین

مقدمه

رژیم صهیونیستی با شیوه های مختلف سیاسی، نظامی، اقتصادی و فرهنگی برای رسیدن به اهدافش تلاش می کند و با برگزاری کنفرانس­ها و سمینارها و فراهم نمودن نیروی عظیم نویسنده، هنرپیشه، سخنران، کارگردان و برنامه ریز تبلیغاتی از شگردهای روانی، اجتماعی برای تخریب اذهان بشریت استفاده می­کند.

با اشاره به این که رژیم غاصب اسرائیل در برابر مقاومت ملت فلسطین ناتوان و آسیپ­پذیر بوده و از طرفی با تمام سانسور خبری صورت گرفته انتقادهای داخلی در آن افزایش یافته است که اقداماتی را جهت رسیدن به اهدافش انجام می­دهد.

از جمله اقداماتی که این رژیم در ماه­های اخیر برای اسلام­هراسی و دوری افکار عمومی جهان از تحولات فلسطین انجام داده­، ایجاد و حمایت از گروه های تکفیری سلفی بوده که بحران­های امنیتی جدی را در کشورهای اسلامی به وجود آورده­است.

رژیم صهیونیستی از ظرفیت­ متحدان غربی­اش برای مشغول­ کردن مسلمانان به امور داخلی خودشان استفاده می­کنند؛ نظیر آنچه در کشورهای اسلامی افغانستان، لبنان، سوریه و عراق با نام اصلاحات اجتماعی هم اکنون شاهد هستیم.

در کنار جنایات این رژیم در فلسطین­ و ترور رهبران مقاومت همچون عماد مغنیه از فرماندهان حزب الله و به شهادت رساندن دانشمندان هسته­ای ایران، تبلیغات رسانه­ای شدیدی علیه اسلام و مسلمانان به راه انداخته است و با انتشار کاریکاتورها و ساخت فیلم­های موهن به مقدسات اسلامی در نشریات و رسانه­های غربی، جوسازی در پرونده هسته­ای ایران، سعی در تخریب مخالفان و نشان دادن چهره­ای دروغین در جهان دارد.

ملت فلسطین تا تحقق آرمان تشکیل کشور مستقل فلسطین به پایتختی قدس شریف به مقاومت ادامه می­دهد و در این راه از قربانی ساختن کودکان چند ماهه خود نیز باکی ندارد؛ بنابراین جهان اسلام باید در برابر توسعه طلبی­های صهیونیسم جهانی و متحدان غربی­اش با حفظ وحدت اسلامی اقدامات عملی در دفاع از ملت فلسطین انجام دهد.

فلسطین در گذرگاه تاریخ

دو هزار و پانصد سال قبل از میلاد مسیح، چند قبیله از جزیره العرب به سوی سواحل جنوبی دریای مدیترانه کوچ کردند که برخی در فلسطین سکنی گزیدند و کنعانی نام گرفتند و یکی از قبیله های مهم آنها به نام «یبوسیون» در بیت المقدس سکنی گزیدند. بدین جهت در قدیم منطقه بیت المقدس را «یبوس» می نامیدند و برخی در لبنان ساکن شدند که به فینیقی مشهور شدند.(گوستاولبون، تاریخ تمدن اسلام و عرب، ص 155)

حضرت ابراهیم‏(ع) حوالى 1900 سال قبل از میلاد به همراه برادرزاده‏اش(لوط) از «اورکلدان» عراق به کنعان هجرت نمود و بعد از تولد اسحاق و یعقوب بنی­اسرائیل شکل گرفتند، در سال 1225 قبل ازمیلاد، قوم بنی اسرائیل، به همراه حضرت موسی در فلسطین سکونت کردند.

بنابراین قبل از شکل گیری بنی اسرائیل و یهود، کنعانیان و یبوسیان در آن منطقه زندگی می کردند و حضرت ابراهیم و فرزندانش از جای دیگر به آن دیار آمدند.

اوج اقتدار یهود در دوران حکومت حضرت سلیمان(ع) بود؛ اما خلق و خوى متکبّرانه یهودیان و اختلافى که بین آنان پیش آمد، آنها را از هم متفرق کرد و باعث شد حکومت آنان پس از حضرت سلیمان(ع) به دست بخت‏النصر بابلى سقوط کند.

پس از حوادث و درگیری های فراوانی که در این منطقه اتفاق افتاد، حضرت عیسی(ع) در شهر ناصرة فلسطین به رسالت مبعوث شد، برخی به حضرت عیسی(ع) ایمان آوردند و مسیحی شدند و برخی از آن امتناع ورزیدند و با آنان درگیر شدند، بنابراین همه بنی اسرائیل یهودی باقی نماندند.

با تجزیه امپراتوری روم در سال 395 میلادی، فلسطین یکی از ایالات مسیحی نشین روم شرقی، بیزانس گردید.

بعد از گذشت چند قرن پیامبر اسلام(ص) به رسالت مبعوث شد و در سال 636 میلادی(15ه.ق) در زمان خلیفة دوّم(عمر) نیروهای مسلمان، پس از فتح شام، به سوی شهر بیت المقدس روی آوردند. آنان مدت چهار ماه آن شهر را محاصره کردند و با تحمل سختی­های بسیار توانستند شهر را بدون خونریزی، جنگ و کشتار تحویل بگیرند.(گوستاولبون، تاریخ تمدن اسلام و عرب، ص 155)

عمر با صلاحدید امیر مؤمنان علی(ع) و برخی از بزرگان مدینه، به بیت المقدس آمد و ضمن ملاقات با اسقف­ها و رهبران مذهبی، امان نامه‌ای را نوشت و به طور رسمی بیت المقدس را تحویل گرفت.

بخشی از متن امان نامه عمر به ساکنین بیت­المقدس چنین است:

«این امان نامه­ای است که عمر رئیس مسلمانان به مردم ایلیاء(بیت المقدس) داده است. به جان و مال و کلیسا و صلیب و مریض و سالم و همه افراد آن امان می‌دهد و اجازه نمی‌دهد که کلیساهای آنان را اشغال کنند و آنها را ویران سازند و چیزی از آنها را کم کنند، آنان در مسائل مذهبی آزادند و ایشان هم نباید احدی از یهودیان را در ایلیاء سکونت دهند. مردم ایلیاء نیز لازم است مانند جاهای دیگر به مسلمانان «جزیه » بپردازند و دزدها و رومی­ها را از آنجا بیرون کنند.»(تاریخ طبری، ج3، ص104)

پس از فتح مسالمت آمیز شهر «ایلیاء» با توجه به قداستی که قرآن کریم برای آن سرزمین قائل شده است و همچنین به خاطر قبله اول بودن، نام ایلیاء را به «بیت المقدس» تغییر دادند و این شهر را که در طول زمان­های قبل از اسلام به ویرانه­ای تبدیل شده بود، آباد کردند.

افرادی که در فتح بیت المقدس حضور داشتند عبارتند از: ابو عبیده جراح، معاذ بن جبل انصاری، بلال(مؤذن پیامبر(ص) ابوذر غفاری، عبادة بن صامت انصاری، سلمان فارسی و...(بیت المقدس شهر پیامبران، ص27)

بنابراین از قرن هفتم میلادی به بعد، فلسطینیان پیروان سه دین بزرگ را تشکیل می­دادند که جمعیت کثیری از آنان مسلمانان بودند.

پس از پانصد سال حاکمیت اسلام، در سال 493(ه.ق) صلیبی­ها با نیرویی که از سراسر اروپا جمع کرده بودند به تهاجمی وسیع دست زده و با توسل به بی­رحمانه­ترین روش­ها، بیت المقدس را به تصرف خود درآوردند. آنان فقط در حرم شریف، صد هزار مسلمان را به قتل رساندند و در طول 91 سالی که بیت المقدس و مسجدالاقصی در تصرف صلیبی­های اشغالگر بود، این مسجد رو به ویرانی گذاشت تا اینکه صلاح الدین ایوبی در سال 583(ه.ق و 1187م) پس از فتح عکا به سوی قدس حرکت کرد و در 17 رجب 583(ه.ق) قدس را آزاد کرد. او بعد از فتح شهر در مسجدالاقصی خطبه خواند و آنجا را بعد از تعمیر و نظافت و پاکسازی با گلاب شستشو داد و منبر زیبایی نیز از شام به آنجا آورد.(بیت المقدس شهر پیامبران،ص51)

جالب این که مورخان غربی و مسیحی، بی­رحمی­های صلیبان را نوشته­اند و اعتراف نموده‌اند که صلاح الدین ایوبی بعد از پیروزی، با پیروان ادیان دیگر (یهودیان و مسیحیان) به خوبی رفتار نمود و آنان را در گزینش دین آزاد گذاشت و از هر گونه قتل و غارتی در مورد آنان جلوگیری کرد.(گوستاولبون، تاریخ تمدن اسلام و عرب، ص405)

سال 1918م، فلسطین به اشغال انگلستان درآمد و با سیاست یهودگرایی دولت انگلستان، سیل مهاجرت یهودیان از مناطق مختلف به فلسطین افزایش یافت.

در سال 1948م، یهودیان مهاجر به مسلمانان یورش بردند؛ اموال، املاک و زمین­های آنان را تصاحب کردند و هزاران تن از آنان را آواره نموده و غاصبانه بر فلسطین مسلط شدند.

رژیم صهیونیستی برای محو نام قدس از نقشه جهان، دست به انهدام تدریجی آثار تاریخی زده است و با احداث دیوار بتونی به نام دیوار حائل، برای یهودی سازی این شهر و حذف نقش تاریخی و معنوی مسلمانان تلاش می­کند. هر چند که این رژیم اشغالگر نخواهد توانست این ریشه­های عمیق تاریخی، تمدن کهن و میراث فرهنگی، اسلامی را از بین ببرد.

اهمیت و جایگاه ویژه شهر قدس و بیت المقدس نزد مسلمانان

1.قبله نخستین

روزی معاویة بن عمار از امام صادق(ع) پرسید: از چه زمانی رسول الله(ص) کعبه را قبله خود قرار داد؟ حضرت پاسخ دادند: «بعد رجوعه من بدر و کان یصلی فی المدینة الی بیت المقدس سبعة عشر شهرا ثم اعید الی الکعبه؛ بعد از اینکه آن حضرت از جنگ بدر برگشت و آن حضرت در مدینه 17 ماه به سوی بیت المقدس نماز می­خواند تا اینکه [از سوی خداوند] به کعبه برگردانده شد».(وسایل الشیعه، ج4،ص298)

بنابراین پیامبر اکرم(ص) 13 سال در مکه به سوی مسجدالاقصی نماز خواند و پس از هجرت نیز تا سال دوم هجری(حداکثر حدود 17ماه) بیت المقدس را قبله خود قرار می داده است؛ از این رو این شهر شریف قبله نخستین مسلمانان شناخته می­شود.

2.محل معراج پیامبر اسلام

معراج رسول خدا(ص) از مسجدالاقصی در شهر قدس آغاز شد. خداوند متعال در این مورد می فرماید: «سُبْحانَ الَّذِی أَسْری بِعَبْدِهِ لَیْلاً مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ إِلَی الْمسجدالاقصی الَّذِی بارَکْنا حَوْلَهُ لِنُرِیَهُ مِنْ آیاتِنا إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ الْبَصِیرُ؛ پاک و منزه ست خدایی که در شب معراج بنده خود محمد(ص) را از مسجد الحرام به مسجدالاقصی که پیرامونش را مبارک ساخته ایم سیر داد تا آیات خود را [در معراج] به او نشان دهیم».(اسراء،آیه 1)

علامه طباطبائی(ره) در تفسیر این آیه می­فرماید: جمله «بارکنا حوله» حاکی از این است که: مسجدالاقصی علاوه بر این که خود سرزمین مقدسی است، اطراف آن نیز سرزمین مبارکی بوده و این ممکن است به برکات ظاهری آن اشاره کند؛ زیرا بیت المقدس ناحیه ای سرسبز، خرم و مملو از درختان پربار و آب های جاری و آبادانی‌ها و زیبایی‌ها است و نیز امکان دارد اشاره به برکات معنوی آن باشد؛ زیرا این سرزمین مقدس در طول تاریخ کانون پیامبران بزرگ الهی و خاستگاه نور توحید و خداپرستی بوده است.(المیزان، ذیل آیه)

نکته دیگری که در این سفر معنوی و الهی وجود دارد، سیر پیامبر(ص) از مکه، مرکز اسلام به سوی بیت المقدس، مرکز ادیان توحیدی است. سید قطب می گوید: «اسراء» تمام ادیان توحیدی بزرگ از ابراهیم و اسماعیل تا خاتم النبیین(ص) را به یکدیگر پیوند داد و اماکن مقدس ادیان توحیدی را در یک جا متمرکز نمود؛ چنان که گویی حضرت محمد(ص) خاتم النبیین با این سفر شبانه خود اعلام می دارد که پیام و رسالت او حاوی رسالت پیامبران قبلی و ادامه راه آنان است.»(بیت المقدس شهر پیامبران،ص 62)

امام­صادق(ع) فرمود: «وقتی رسول خدا (ص) را هنگام معراج به بیت المقدس می بردند، جبرئیل(ع) او را بر بُراق(مرکب آسمانی) سوار کرد و با هم به بیت المقدس آمدند. جبرئیل محراب­های پیامبران بزرگ را به آن حضرت نشان داد و رسول الله(ص) در آن محراب­ها نمازگزارد.»(المیزان، ج13، ص17)

رسول خدا(ص) این سفر سرنوشت ساز را چنین گزارش می­کند: «من هنگام ورود به بیت المقدس، بُراق را به حلقه ای که قبلا انبیای گذشته مرکب خود را به آن می­بستند، بستم و وارد مسجدالاقصی شدم؛ جبرئیل هم در کنارم بود. در آنجا ابراهیم خلیل، موسی و عیسی و عده بسیاری از انبیای بزرگ الهی به خاطر من اجتماع کرده و آماده اقامه نماز بودند. من هیچ تردیدی نداشتم که جبرئیل بر همه ما امامت خواهد کرد؛ اما هنگامی که صف‌ها مرتب شد، جبرئیل بازوی مرا گرفته و جلو برد و من بر آنان امامت کرده و نماز خواندم.»(همان،ص8)

3. اهمیت قدس نزد اهل­بیت(ع)

فضائل و قداست شهر بیت المقدس از منظر اسلام آن چنان اهمیت دارد که دانشمندان مسلمان در این موضوع کتاب‌های ویژه‌ای تألیف کرده‌اند. فضائل بیت المقدس، الفتح القسی فی الفتح القدسی، الانس فی فضائل القدس، روضة الاولیاء فی مسجد الایلیاء، تحصیل الانس لزائر القدس، الانس الجلیل بتاریخ القدس و الخلیل، نام برخی از این کتاب‌هاست که در مورد اهمیت، فضائل و برکات مسجدالاقصی و حرم شریف قدس از منظر اسلام سخن می گویند.

در اینجا به چند حدیث از پیامبر(ص) واهل بیت (ع) در مورد قدس شریف اشاره می کنیم:

1. امیرمؤمنان علی(ع) فرمودند: «اربعة من قصور الجنة فی الدنیا: المسجد الحرام و مسجدالرسول(ص) و مسجد بیت المقدس و مسجد الکوفه؛ چهار بنا در روی زمین از کاخ­های بهشتی است: مسجدالحرام، مسجد رسول الله (ص)، مسجد بیت المقدس و مسجد کوفه».(وسایل الشیعه، ج5، ص283)

2 . همچنین آن حضرت در روایت دیگری نماز در مسجد بیت المقدس را با هزار نماز معادل می­داند و می فرماید: «صلاه فی بیت المقدس الف صلاه؛ یک نماز در بیت المقدس [معادل] هزار نماز است».(النهایه، شیخ طوسی، ص108)

3. ابوحمزه ثمالی از امام باقر(ع) روایت می کند که آن حضرت فرمود: «المساجد الاربعة: المسجد الحرام و مسجد رسول الله (ص) و مسجد بیت المقدس و مسجد الکوفة، یا ابا حمزة! الفریضة فیها تعدل حجة و النافلة تعدل عمرة؛ چهار مسجد در روی زمین [دارای فضیلت ویژه ای] است: مسجد الحرام، مسجد پیامبر(ص)، مسجدالاقصی و مسجد کوفه . ای ابوحمزه! انجام نمازهای واجب در این مساجد معادل حج ثواب دارد و بجا آوردن نماز مستحبی [در آنها] معادل عمره خواهد بود».(وسایل الشیعه، ج5، ص289)

4 . پیامبر اکرم(ص) به علی(ع) فرمود: یا علی! در شب معراج سه جا نام تو را در کنار نام خود دیدم و با نگاه به آن آرامش یافتم؛ الف. هنگامی که در شب معراج به بیت المقدس رسیدم، در روی صخره آن نوشته بود: «لااله الا الله محمد رسول الله ایدته بوزیره و نصرته بوزیره، فقلت لجبرئیل(ع) من وزیری؟ فقال علی بن ابی طالب؛ خدایی جز خدای یگانه نیست، و محمد(ص) فرستاده اوست. من او را توسط وزیرش تایید کردم و نصرت بخشیدم. به جبرئیل گفتم: وزیر من کیست؟ گفت علی بن ابی طالب». ب . در سدرة المنتهی ج . در عرش رب العالمین.(من لایحضره الفقیه،ج4، ص371)

خصوصیات جغرافیایی فلسطین

فلسطین با وسعت دو هزار و هفتصد کیلومتر مربع در خاورمیانه و شرق دریای مدیترانه قرار دارد که در پنجاه و پنج کیلومتری غرب رود اردن و هشتاد کیلومتری شرق مدیترانه بر روی ارتفاعات متوسط قرار گرفته است و در غرب قاره آسیا و جنوب سرزمین شام قرار دارد. به همین جهت قلب جهان عرب محسوب می شود.(غلامرضا گلی زواره، سرزمین اسلام، شناخت کشورهای اسلامی و نواحی مسلمان نشین جهان،ص122) سرزمین فلسطین مشتمل بر منطقه ساحلی در کنار دریای مدیترانه، منطقه کوهستانی و دشت و منطقه صحرایی است و از ویژگی­های شاخص جغرافیایی این سرزمین می­توان به موارد ذیل اشاره کرد:

1- فلسطین به سبب قرار گرفتن در مسیر سه قاره آسیا، آفریقا و اروپا از موقعیتی راهبردی برخوردار بوده و حلقه اتصال و مرکز برخورد فرهنگ­ها و تمدن­ها به شمار می­آید که الهام بخش سه دین بزرگ دنیا است.

2ـ وضعیت جغرافیایی فلسطین، سرزمین شام و نوع پستی و بلندی زمین­های آن بسیار حائز اهمیت بوده و همچنین این سرزمین به سبب قرار گرفتن در کنار مدیترانه و دارابودن کوه و صحرا به طور تقریبی دارای چهار فصل است.

3ـ مجاورت فلسطین با قدیمی­ترین تمدن­ها یعنی سومری و بابلی در سرزمین رافدین(عراق) در شرق و تمدن مصر در وادی نیل در جنوب غربی.

با فراهم شدن مقدمات تشکیل دولت یهود و خارج شدن انگلیس از فلسطین شمار یهودیان از(5%) که در سرشماری سال 1880م، گزارش شد به(9/32%) در سال 1947م، رسید و مسلمانان که در آن زمان جمعیت غالب (4/58) را داشتند، اکنون نیز اکثریت جمعیت فلسطین را تشکیل می‏دهند که اغلب از نژاد سامی بوده و به عربی صحبت می‏کنند.

شهر قدس موزه‌ای ارزشمند از معماری اسلامی

از مهمترین بناهای مذهبی در شهر بیت المقدس مسجد الاقصی است که در زاویه شرقی شهر و رو به قبله واقع شده که قبل از اسلام به شکل امروزی نبود، بلکه تمام حرم شریف را که شامل قبه­الصخره و جاهای دیگر نیز می­شد مسجد الاقصی می نامیدند؛ اما امروزه این نام بر مسجد بزرگی واقع در جنوب صحن حرم شریف اطلاق می شود و معراج پیامبر(ص) نیز از روی قبة الصخره در فاصله 500 متری مسجدالاقصی انجام پذیرفت.

آثاری در خارج بیت المقدس نیز قرار دارد که یکی از مشهورترین آنها مقام نبی ابراهیم(ع) در شهر الخلیل است و مسجد بزرگی نیز در آن واقع شده است.

یکی دیگر از قدیمی ترین آثار قدس که برای مسلمانان از اهمیت خاصی برخوردار است، مسجد سلیمان می باشد. در این مکان قبة السلسله در کنار قبة الصخره قرار دارد و قبة السلسله منتسب به حضرت سلیمان بن داود(ع) است و بر روی محراب آن نوشته شده است: «یا داوود انا جعلناک خلیفة فی الارض فاحکم بین الناس بالحق.»

مسجد دیگری به نام "مقام نبی داوود" در این شهر وجود دارد که توسط مسلمانان ساخته شده و برخی مورخان معتقدند که این مقام قبر نبی داوود(ع) است.

36 مسجد، آرامگاه و شمار زیادی از صحابه، تابعین، مجاهدان و علما در شهر قدس واقع شده است.

بناهای دیگری از جمله بیمارستان فاطمی، بیمارستان صلاحی، قبة المعراج، مدرسه نحویه، قلعه بیت المقدس، سقاخانه شعلان، دارالحدیث، محراب داوود، مدرسه سلامیه، دارالقرآن سلامیه، حمام شفا و ده­ها اثر دیگر تاریخی، فرهنگی، علمی و بهداشتی از مسلمانان در بیت المقدس شاهد گویایی بر درایت و تدبیر و فرهنگ دوستی مسلمانان در طول حکومت بر آن شهر مقدس است.(بیت المقدس شهر پیامبران، ص118)

مسجدالاقصی همچنین دارای کتابخانه ای بزرگ است و علما در گذشته از اندلس، مغرب، مصر، عراق و فارس برای درس و تدریس به آن می آمدند، در موزه اسلامی آن نیز صندوق بزرگی حاوی یک قرآن خطی وجود دارد و اکثر این آثار اسلامی در شهر قدیمی واقع شده است و با یک دیوار باستانی احاطه شده که آخرین بار سلطان «سلیمان القانونی» در قرن دهم هجری آن را نوسازی کرد.

این آثار اسلامی باعث شده که قدس بسیار عظیم­تر از اورشلیم یهودیان باشد و در ردیف مکه و مدینه قرار گیرد و بنابر گواهی تمام علمای مسلمان و مسیحی، در این شهر اثری مادی و تمدنی از یهودیان یافت نمی­شود که چشم پوشی از این شهر مقدس خطری بزرگ برای سایر مقدسات در مکه و مدینه و اوقاف اسلامی است.

عوامل زمینه ساز تشکیل دولت غاصب صهیونیسم

الف. زمینه های داخلی

1. ادعای یهودستیزی

رژیم صهیونیستی، صهیونیسم را پاسخی به یهود آزاری می داند و مدعی است که این آزار تاریخی از زمان سقوط حکومت باستانی یهودیان فلسطین توسط آشوریان، بابلیان، یونانیان و رومیان در گذشته و امپراطوری روس و هیتلر در قرن نوزدهم و بیستم همواره ادامه داشته است و با مظلوم نمایی و مطرح کردن مسأله هلوکاست به صورت اغراق آمیزی سوزاندن یهودیان در کوره های آدم سوزی را بیان می کنند.

2. تشویق به سرمایه داری وکارهای تجاری

رونق سرمایه داری در غرب و اروپا برتوان مالی یهودیان نیز تأثیر گذاشت و عده ای از آنان را وارد بازارهای پرسود جهان ساخت، این تغییر وضعیت باعث گردید تا یهودیان سرمایه دار از اجتماعات منزوی و بسته مذهبی به کارهای تجاری و مولد روآورند و آنگونه که ساکولو تاریخ نویس صهیونیسم اعتراف می کند صهیونیسم نه به عنوان یک نهضت بلکه به عنوان یک اقدام مالی و سرمایه­داری ظهور کرده است.

بازرگانان یهودی با ترجیح اوگاندا بر فلسطین نخست آنجا را برای تشکیل حکومت غاصب صهیونیستی انتخاب کردند اما با پیروزی جناح طرفدار انگلیس، فلسطین به عنوان پناهگاه یهودیان در نظر گرفته شد.

3. فرهنگ سازی و رواج آن

از جمله مهمترین اقدامات طرفداران اندیشه صهیونیسم برای استقرار آن، توجه به عرصه های هنری و ادبیات از سویی و نگارش دائرة المعارف­های جعلی از سوی دیگر بوده است که در سطح عوام دست به نگارش داستان، رمان و نمایش­های بسیاری زدند، با رواج ادبیات مذهبی و داستانی نظیر کتاب «تلمود» به اندیشه بازگشت رنگ و بویی مذهبی دادند، با نگارش«دائرة المعارف صهیونیسم و اسرائیل» و انتشار آن در محافل سیاسی و علمی سعی کرده­اند راهی برای شناسایی ملت یهود در اراضی فلسطین تحت عنوان«اسرائیل» پیدا کنند.

ب.زمینه­های خارجی

1 . نقش تئودور هرتزل

در سال 1895م، در پاریس، کتابی به نام «دولت یهود» توسط تئودور هرتزل (1904 - 1860 م ) خبرنگار یهودی تبار اتریشی به انتشار رسید، دو سال بعد طرح تشکیل دولت یهود در سال 1897م، در اولین کنگره صهیونیست­ها در شهر بازل سوئیس مورد تاکید قرار گرفت.

برای معرفی سرزمین موعود یهودی­ها مناطقی همچون آرژانتین، اوگاندا در آفریقا و طرابلس در نظر گرفته شد که بنا به دلایلی رد شد و سرانجام فلسطین به عنوان وطن ملی یهود مورد توافق یهودی­های صهیونیست و نظام سلطه جهانی به سرکردگی انگلیس قرار گرفت و فلسطین را به دلایل زیر برگزیدند:

- وجود معبد هیکل که از بزرگ­ترین عبادتگاه­های یهودیان است در بیت المقدس قرار دارد.

- از لحاظ تاریخی آنها معتقدند که این سرزمین وابسته به قوم یهود بوده و اقوام خارجی آنها را از آنجا اخراج کرده اند اما منابع تاریخی تأکید دارد که مسجدالاقصی همچون کعبه از آغاز خلقت، مکانی مقدس بوده، به تدبیر و الهام الهی ساخته شده و در زمان حضرت داود (ع) و فرزندش حضرت سلیمان (ع) تجدید بنا شده است، بنابراین اصل وجود هیکل حضرت سلیمان در زیر مسجدالاقصی توطئه­ای بیش نیست که از طرف صهیونیست­ها برای ویرانی مسجدالاقصی مطرح شده است.(جنبش جهاد اسلامی فلسطین ، فلسطین (سرزمین، تاریخ و مقاومت)، ص 34).

2 . مهاجرت یهودیان به فلسطین

3 . مساعدت انگلیس در تشکیل دولت یهود

بریتانیا پس از اطمینان از توان باندهاى صهیونیستى در فلسطین با حمایت و پشتیبانى آمریکا، غرب و شوروى درسال 1948 م، پس از واگذارى مراکز و تسلیحات نظامى خود به باندهاى صهیونیستى و ابقاى برخى از فرماندهان در خدمت اهداف یهودیان، خاک فلسطین را ترک کرد، بن گوریون رهبر باندهاى صهیونیستى از این وضعیت سوء استفاده کرد و تأسیس کشور «اسرائیل» در سرزمین‏هاى اشغالى 1948 م، را اعلام نمود.

مدتى بعد آمریکا دولت صهیونیستى را به رسمیت شناخت و به دنبال آن اتحاد جماهیر شوروى، کشورهاى اروپایى و بعد سازمان ملل متحد این دولت غاصب را به رسمیت شناختند.

4 . کشتار فلسطینی ها توسط مهاجرین یهود

پس از ورود یهودی­های غاصب به فلسطین، گروه های مسلح صهیونیست­ها دست به کشتار وسیع مردم مسلمان زدند، نمونه این کشتار را در الحصاص 1947 م، و دیر یاسین در 9/4/1948 که به مثله شدن زنان باردار ختم شد می توان نام برد.

5 . طرح تقسیم فلسطین توسط سازمان ملل

انگلیس که در 24 ژوئن 1924م، قیمومیت خود بر فلسطین را به تصویب رساند در سال 1947م، به سازمان ملل متحد اعلام داشت که دوران قیمومیتش بر فلسطین به اتمام رسیده است که سازمان ملل هیأتی 11 نفره از کشورهای استرالیا، کانادا، چک و اسلواکی، گواتمالا، هند، ایران، هلند، پرو، سوئد، اروگوئه و یوگسلاوی را برای طرح تقسیم فلسطین به این کشور فرستاد.

در نهایت طرح تقسیم فلسطین با 7 رأی موافق از 11 رأی، به سازمان ملل ارائه و در 29 نوامبر 1948 با فشار شدید آمریکا و همکاری شوروی سابق، طرح تقسیم فلسطین به تصویب سازمان ملل رسید.

بر اساس توافق این هیأت و طرح تقسیم قرار شد 45% به فلسطین و 55% به یهودیان داده شود، بیت المقدس به نام منطقه حایل (شهر بین المللی) تحت نظارت بین الملل قرار بگیرد و کرانه باخترى، قدس و نوار غزه همچنان در دست فلسطینیان و به دور از اشغالگرى صهیونیست‏ها باقى ماند لیکن کرانه باخترى‏ و قدس تابع اردن و نوار غزه تابع مصر گشت.

شکل گیری دولت یهود در فلسطین

در 15 مه 1948م، با خروج نیروهای انگلیسی از فلسطین و قبول طرح تقسیم این سرزمین توسط سازمان ملل، بن گورین تأسیس دولت یهود را در فلسطین اعلام کرد. دولت آمریکا پس از 5 تا 9 دقیقه، تشکیل دولت یهود را به رسمیت شناخت و سیل کمک های نظامی، اقتصادی این کشور به فلسطین اشغالی سرازیر شد. گواتمالا دومین کشور و شوروی سابق سومین کشوری بودند که رژیم صهیونیستی اسرائیل را به رسمیت شناختند و به این صورت غده سرطانی در قلب جهان اسلام شکل گرفت.

ظهور جنبش های اسلامی در فلسطین

انتفاضه به معنی بیداری، آگاهی و غبارروبی ملت فلسطین است و حرکت جدیدی که در دسامبر 1987 م مطابق با آذر ماه 1366 با قیام همگانی و مردمی و به تاثیر از انقلاب اسلامی ایران آغاز شد.

ریشه های ظهور انتفاضه را در عوامل زیر باید جست وجو کرد:

1. گسترش اسلام خواهی

با پیروزی انقلاب اسلامی در ایران در اواخر دهه 1970م(1357ه.ش) روحیه خودباوری در میان مسلمانان فلسطینی ایجاد شد. تجربه موفقی که نشان داد اسلام توانایی رویارویی با قدرت­های سلطه­گر و در رأس آنها آمریکا را خواهد داشت.

در همین رابطه شهید دکتر فتحی شقاقی دبیر کل جهاد اسلامی فلسطین می­گوید:

«هیچ چیز به اندازه انقلاب امام خمینی(ره) نتوانست ملت فلسطین را به هیجان آورد و احساسات آنها را برانگیزد و امید را در دل­هایشان زنده کند. از این رو ملت مجاهد ما در فلسطین، به انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی به دیده تقدیر می­نگرند و امام خمینی(ره) را از رهبران جاوید تاریخ اسلام می­دانند».(پشت پرده صلح، جمیله کدیور، ص 160)

بنیامین نتانیاهو نخست وزیر وقت رژیم صهیونیستی با اعتراف به این خیزش عمومی در جهان اسلام می­گوید: «در حال حاضر شاخص­های دیگری وجود دارد که مژده دهنده خیر و نیکی برای ملت ما نیست. ما شاهد افزایش جدید اسلام گرایی، از جمله موج قوی انزجار و تنفر علیه اسرائیل از سوی نیروهای اسلامی که قدرتشان روبه افزایش است، هستیم».(بنیامین نتانیاهو، مکان تحت شمس، ترجمه محمد عودة الدویری، ص 38)

2. سرکوب بی­رحمانه فلسطینی­ها توسط رژیم صهیونیستی

3. نا امیدی مردم مسلمان فلسطین از ارتش های آزادی بخش عربی

شکست و ناکامی های عرب ها در جنگ های 1948، 1967 و 1973 و تسلط رژیم صهیونیستی بر کرانه باختری رود اردن، صحرای سینا، نوار غزه و بلندی های جولان، نمایانگر عدم توانایی ارتش های عربی برای نجات فلسطین بوده است. لذا خیزش عظیم اسلامی مردم فلسطین در انتفاضه، حاکی از یاس و ناامیدی مردم مسلمان فلسطین از ارتش های عربی به حساب می آید.

4. سازش سران دول عرب

قبول پیمان صلح کمپ­دیوید در سال 1978م، توسط انور سادات، طرح 8 ماده ای صلح فهد در سال 1981م و سرانجام کنفرانس صلح فاس(مراکش) در سال 1982م، توسط سران کشورهای عربی، امید به آینده را از مسلمانان فلسطینی سلب کرده بود.

5. ناامیدی مسلمانان فلسطینی از سازمان های لاییک فلسطینی

سازمان­هایی چون الفتح، الصاعقه، جبهه دمکراتیک آزادیبخش فلسطین، جبهه خلق برای آزادی فلسطین، جبهه آزادیبخش فلسطین، جبهه آزادیبخش عربی و جبهه مبارزات خلقی که بیشتر آنها پس از شکست سنگین ارتش­های عربی در سال 1967م، در صحنه سیاسی و مبارزاتی مردم فلسطین ظاهر شدند و به لحاظ عدم اعتقاد به اسلام نتوانستند چندان در جنگ با رژیم صهیونیستی موفقیتی کسب کنند و در ادامه سرخوردگی به راه حل­های سیاسی روآوردند.

6. ناامیدی و یاس مسلمانان فلسطین از سازمان های بین المللی

رأی به تقسیم خاک فلسطین در قالب صدور قطعنامه های بی اثر، نقطه پایانی بود بر امید مردم مظلوم فلسطین از سازمان های بین المللی.

7. اسلام تنها راه نجات مردم فلسطینی

فلسطینی­ها در یک دوره طولانی مبارزه علیه صهیونیست­ها، دریافتند که تنها اسلام می تواند آنها را از زیر سلطه رژیم غاصب صهیونیستی نجات دهد. روزنامه آمریکایی «کریستین سانیس مانیتور» با اعتراف به این مطلب می­نویسد: «اگر به خاطر مسلمانان رادیکال نبود، صلح بین اسرائیل و ساف هرگز به وقوع نمی­پیوست. از شگفتی های قضیه این است که طرفین معاهده یعنی اسحاق رابین و عرفات، هر دو از ترس یک دشمن مشترک که همان اسلام سیاسی رادیکال باشد، مجبور به قرار داد صلح شدند.»(روزنامه اطلاعات، 23/6/1372)

قیام عمومی مردم فلسطین پس از نماز جمعه­ها و حرکت دسته جمعی از مساجد به عنوان پایگاه اصلی مبارزه علیه صهیونیست­ها و نامگذاری انتفاضه به انقلاب مساجد، حکایت از امید مردم مسلمان فلسطین از اسلام و کمک گرفتن از آن برای استقلال و هویت اصلی خود است که در سال‌های اخیر با ظهور دو سازمان مسلمان فلسطینی، یعنی حماس و جهاد اسلامی به قوت خود باقی است.

1.جنبش مقاومت اسلامی(حماس)

جنبش مقاومت اسلامی حماس از مهم‏ترین جنبش فلسطین محسوب می‏شود که در سال 1987.م(1366ه.ش) تأسیس گردید و همزمان با قیام سراسری مردم فلسطین(انتفاضه) از اخوان المسلمین فلسطین جدا شد و با صدور بیانیه ای به رهبری شیخ احمد یاسین پایه‏گذاری شد.

واژه «حماس» برگرفته از حروف نخست «حرکت»، «مقاومت» و «اسلام» است و این جنبش، فلسطین را یک زمین موقوفه اسلامى می داند که آزادى آن از طریق جهاد، براى هر مسلمان یک واجب عینى است و در شعارشان که همان شعار اخوان المسلمین است، خداوند را هدف، اسلام را دین و قرآن را قانون خود می دانند و حضرت محمد(ص) را رهبرشان، جهاد را راهشان و در نهایت مرگ در راه خدا را والاترین آرزوی خود معرفی می کنند.

از جمله دلایل معروفیت و حسن شهرت حماس در فلسطین، اقدامات رفاهی و خدمات اجتماعی است که ارائه می‏دهد. حماس از بدو تأسیس خود در سال 1987م، اقدامات گسترده اجتماعی، سیاسی و حتی نظامی انجام داده که از جمله آنها می‏توان به ساخت مدارس و بیمارستان­ها، بسط شبکه خدمات اجتماعی، اجرای برنامه‏های آموزشی، رفاهی، تأمین مدارس، یتیم‌خانه‌ها، مساجد، کلینیک­های بهداشتی، مکان­های اطعام فقرا و مکان‌های ورزشی اشاره کرد.

در انتخابات پارلمانی فلسطین در سال 2006 حماس توانست اکثریت کرسی­های پارلمان را به دست آورد که از مهم­ترین دلائل این پیروزی به گفتمان اسلامی حماس، انسجام تشکیلاتی، پافشاری بر حقوق مسلم فلسطینی­ها، حضور فعال زنان هوادار حماس در انتخابات و بهره برداری حداکثری از ابزارهای تبلیغاتی اشاره کرد.(پیروزی 2006 حماس وچشم انداز آینده، صص96 تا100)

2. جنبش جهاد اسلامی فلسطین

در پایان دهه 1970 م، شهید فتحی شقاقی که مشغول تحصیل در کشور مصر بود، دریافت که اشکال اساسی در مبارزات نیروهای ملی فلسطینی، دور بودن این حرکت ها از اسلام اصیل بوده است.

فتحی شقاقی تمام تلاش خود را در جهت اسلامی کردن قیام فلسطینی ها به کار برد تا اینکه سرانجام در سال 1980 م، سازمان جهاد اسلامی فلسطین را بنیان­گذاری کرد.

شلیک موشک­های قدس به شهرک­های اسرائیلی از مهم‏ترین عملیات نظامی این جنبش بوده که به همراه موشک­های حماس، سران رژیم صهیونیستی را به ستوه آورده‌اند.(احزاب و گروه های فلسطینی از گذشته تا امروز، روزنامه کیهان، 9/6/88)

3. جنبش آزادی بخش میهنی فلسطین(فتح)

جنبش فتح با نام کامل جنبش آزادی بخش میهنی فلسطین که ترجمه «حرکة التحریر الوطنی الفلسطینی» یکی از مهم‏ترین سازمان­های سیاسی و نظامی فلسطینی است که درسال 1959م توسط «یاسر عرفات» و «خلیل الوزیر» (ابوجهاد) با هدف آزادی فلسطین از سیطره رژیم اشغالگر اسرائیل از طریق مبارزات چریکی بنیان گذاری شد.(احزاب وگروه های فلسطینی از گذشته تا امروز، روزنامه کیهان، 9/6/88)

فتح اولین مبارزه مسلحانه خود را به طور رسمی در سال 1965م، شروع کرد و تعداد کل عملیات نظامی فتح تا قبل از سال 1967 کمی بیش تر از 60 عملیات بود.

پس از مرگ عرفات در سال 2004م، محمود عباس جانشین او در سمت رهبری این سازمان قرار گرفت که او ریاست تشکیلات خودگردان فلسطین را نیز به عهده دارد.

سیر نزولی فتح پس از مرگ عرفات، سرعت بیشتری یافت و با پیروزی حماس در انتخابات سال 2006 این روند همچنان ادامه پیدا کرد. جنبش حماس، فتح را در سال 2007 از غزه بیرون راند و قدرت فتح از آن زمان فقط به کرانه باختری رود اردن محدود شده است.

آمریکا نیز در همدستی با رژیم صهیونیستی اعلام کرد تا زمانی که تشکیلات خودگردان و محمود عباس کنترل کرانه باختری را بر عهده دارند، خیال ما از این منطقه راحت است و باید تمام توجه­ها به غزه و حماس باشد.

ایران و مسئله فلسطین

قبل از انقلاب اسلامی ایران

رژیم صهیونیستی از ابتدای پیدایش در فلسطین مورد حمایت حکومت پهلوی در ایران قرار گرفت. همکاری­های نفتی و اطلاعاتی میان ایران و اسرائیل در سطح گسترده­ای شکل گرفت. در سال 1337ش، نخستین نماینده سیاسی رژیم اشغالگر قدس وارد ایران شد و یک سال بعد دفتر سیاسی ایران در تل آویو گشایش یافت. شاه ایران در سال های پایانی دهه 1330 ش، در مصاحبه با سردبیر روزنامه کیهان، به طور تلویحی اسرائیل را به رسمیت شناخت و در آن زمان همکاری­های ایران و رژیم صهیونیستی بارها مورد اعتراض روحانیون سرشناسی چون آیت الله کاشانی و به ویژه امام خمینی(ره) قرار گرفت.(هوشنگ مهدوی، سیاست خارجی ایران در دوران پهلوی، ص 283)

پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران

پس از پیروزی انقلاب اسلامی در بهمن 1357ه.ش، امام خمینی(ره) سفارت اسرائیل را تعطیل و سفارت فلسطین را به جاى آن دایر کرد. همچنین روز جهانى قدس را اعلام و سپاه قدس را تأسیس کرد که به این وسیله به مبارزات ملت فلسطین هویت اسلامی بخشید و کانون مبارزه با اسرائیل از جهان عرب به ایران منتقل شد.

امام خمینی(ره) با روشن بینی خویش، اسرائیل را یک فاجعه و مخالفت با آن را فریضه و واجب دانستند و به صراحت فرمودند: «اسرائیل باید از صفحه روزگار محو شود.»(صحیفه نور، ج6، ص116)

اعلام روز جهانی قدس

امام(ره) آن چنان پایمردانه وارد عرصه فلسطین گردید که در همان سال اول پیروزی انقلاب اسلامی یعنی 1358ش، جمعه آخر ماه مبارک رمضان هر سال را به عنوان «روز قدس» در جهت پشتیبانی از ملت فلسطین نام گذاری نمود و فرمود: «روز قدس، جهانی است و روزی نیست که فقط اختصاص به قدس داشته باشد؛ روز مقابله مستضعفین با مستکبرین است، روزی است که باید سرنوشت ملت‌های مستضعف معلوم شود، روز قدس فقط روز فلسطینیان نیست، روز اسلام است و روز حکومت اسلامی است.»(رهنمودهای امام(ره)، ص96)

پس از رحلت امام خمینی(ره) این خطی مشی و سیاست حکیمانه به وسیله جانشین شایسته ایشان، رهبر معظم انقلاب آیت الله­خامنه ای دنبال می­شود که ایشان در تأیید سخنان امام(ره) می­فرماید: «تحقیقاً امروز در زندگی مسلمین و در آفاق اسلامی هیچ مسأله ای به اهمیت مسأله فلسطین نیست. فقط غصب خانه مسلمین نیست؛ بلکه قضیه بالاتر از این است؛ مسأله این است که دشمنان جهانی اسلام بخشی از خانه مسلمین را برای حمله به صفوف مسلمین و برای مبارزه با خواسته­ها و حرکات آنها سنگر قرار داده اند.»(ماهنامه کوثر، ش45، ص34)

مهم­ترین تهدیدهای اسرائیل

امام خمینی (ره) درباره تهدیدهای اسرائیل فرمودند: «امروز مسلمین و به خصوص علمای اعلام در مقابل خدای تبارک و تعالی مسئولیت بزرگی دارند. با سکوت ما نسل­های آتی تا ابد در معرض ضلالت و کفر هستند و مسؤول آن ما هستیم. خطر اسرائیل و عمال ننگین آن اسلام و ایران را تهدید به زوال می کند. من برای چند روز زندگی با عار و ننگ ارزشی قائل نیستم و از علما و سایر طبقات مسلمین انتظار دارم که با تشریک مساعی قرآن و اسلام را از خطری که در پیش است نجات دهند.»(صحیفه نور، ج1، ص50)

الف. سیطره بر خاورمیانه

تشکیل امپراتوری اسرائیل «از نیل تا فرات» از جمله اهدافی است که در پروتکل­های صهیونیسم دیده می شود و همواره رهبران آنها در گفتار و کردار خود برای رسیدن به این آرمان تلاش کرده­اند.

بر در ورودی پارلمان این رژیم غاصب و جنایتکار نوشته اند: «ای یهودیان! میهن شما از نیل تا فرات است.»(ترس، امید و پیشداوری، پگاه حوزه، شماره 176)

امام خمینی(ره) درباره این شعار این­گونه می فرماید: «من بارها گفته ام که اسرائیل از نیل تا فرات را از آن خود می­داند و شما را غاصب سرزمین­های خویش می­شمرد؛ گر چه جرأت اظهار صریح آن را ندارد.»(صحیفه نور، ج19، ص48)

ب. تهدید هسته‌ای

اسرائیل، ششمین قدرت هسته ای جهان محسوب می شود! با این حال در منطقه خاورمیانه تنها رژیمی است که نه فقط به معاهده عدم اشاعه سلاح­های هسته ای نپیوسته، بلکه عضو هیچ یک از دیگر معاهدات خلع سلاح هم نیست که بر اساس برآوردهای موجود، این غده سرطانی دارای 200 تا 400 کلاهک هسته ای در زرادخانه های مخوف خود است.(روزنامه قدس، 9/7/86)

ج. جنایات نظامی

اسرائیل، همواره با پشتیبانی آمریکا مقررات بین المللی را نقض کرده و با بی­اعتنایی به تصمیم­ها و مصوبه­های جامعه جهانی، جنایات وحشیانه ای را به وجود آورده است و عملکرد این متجاوز، امنیت جهانی را با چالش روبه­رو می­سازد.

این رژیم در 60 سال حاکمیت خود، دست کم 5 جنگ بزرگ و پرتلفات را با همسایگان خود به راه انداخته است­! اینان به جز در جنگ 33 روزه با حزب اللّه لبنان، در همه این جنگ­ها به دلیل حمایت نظامی آمریکا و اروپا، پیروزی را از آن خود ساخته و مرتکب جنایات بسیاری شده است.

د. گسترش سلطه اقتصادی

نظریه پردازانِ رژیم صهیونیستی برای سلطه بر اقتصاد خاورمیانه، برخی راهکارهای اقتصادی را در قالب پروتکل­هایی مطرح کرده اند که این پروتکل­ها، راهبردهای اقتصادی کلان رژیم صهیونیستی را تشکیل می­دهد و محورهای کلی آن به شرح ذیل است:

1. در انحصار گرفتن صنعت و سرمایه(پروتکل 6، ماده 1)

2.در اختیار گرفتن نخبگان اقتصادی کشورها(پروتکل 8، ماده 1)

3. ایجاد بحران اقتصادی در کشورها(پروتکل 6، ماده 7)

4. نابودی صنعت غیر صهیونیستی(پروتکل 6، ماده 7)

اجرای این پروتکل‌ها در چارچوب اندیشه خاورمیانه ای جدید، مستلزم تقویت طرح سازش اعراب با اسرائیل است که وضعیت بحرانی جهان عرب از لحاظ حکومت­های دست نشانده و وابسته، زمینه را برای پیاده کردن استراتژی صلح خاورمیانه­ای فراهم می آورد.

/908/704/ر

1-تفسیرالمیزان

2-وسایل الشیعه

3-تاریخ طبری

4-صحیفه نور

5-بیت المقدس شهر پیامبران

6-هوشنگ مهدوی، سیاست خارجی ایران در دوران پهلوی

7-شناخت کشورهای اسلامی و نواحی مسلمان نشین جهان

8-گوستاولبون، تاریخ تمدن اسلام و عرب

9-جنبش جهاد اسلامی فلسطین