۰۱ مهر ۱۳۹۳ - ۰۹:۴۲
کد خبر: ۲۲۲۱۱۷
حجت الاسلام حاج علی اکبری:

احترام به والدین مورد تأکید اسلام است

خبرگزاری رسا ـ رییس مرکز رسیدگی به امور مساجد گفت: انسان نباید در هیچ چیز از پدر و مادر خود مقدم باشد، مگر در مواقع خطر سلامت و جان آن ها که باید جان خود را مقدم بر آنان قرار دهیم.
درس اخلاق حجة السلام حاج علي اکبري

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام حاج علی اکبری، رییس مرکز رسیدگی به امور مساجد در مراسم تفسیر صحیفه سجادیه که شب گذشته در مجموعه فرهنگی شهدای انقلاب اسلامی(سرچشمه) برگزار شد، ضمن عرض تبریک هفته دفاع مقدس گفت: دفاع مقدس یکی از وقایع مهم و پربار ما است؛ ما باید از آن بهره مند شویم و قدر این برکت الهی را بدانیم و ترویج دهیم، یکی از راه های استفاده از آن مطالعه کتاب های مرتبط است که خیلی از مطالبی که درباره دفاع مقدس نمی دانستیم را به ما می آموزد.

 

وی با اشاره به این‌که مبحث دفاع مقدس خیلی گسترده است و رهبر معظم انقلاب تاکید خاصی بر کتاب های این مهم دارند افزود: خواندن کتاب و ترویج آن امری مهم در این زمینه است.

 

رییس مرکز رسیدگی به امور مساجد در ادامه به تفسیر بخشی از دعای 24 صحیفه سجادیه در رابطه با پدر و مادر پرداخت «اَللَّهُمَّ اجْعَلْنى اَهابُهُما هَیْبَةَ السُّلْطانِ الْعَسُوفِ، وَ اَبَرُّهُما بِرَّ الْاُمِّ الرَّؤُوفِ، وَاجْعَلْ طاعَتى لِوالِدَىَّ وَ بِرّى بِهِما اَقَرَّ لِعَیْنى مِنْ رَقْدَةِ الْوَسْنانِ، وَاَثْلَجَ لِصَدْرى مِنْ شَرْبَةِ الظَّمْئانِ حَتّى‏ اُوثِرَ عَلى‏ هَواىَ هَواهُما، وَاُقَدِّمَ عَلى‏ رِضاىَ رِضاهُما» خداوندا چنان کن که از هیبت پدر و مادرم چون از هیبت سلطان خودکامه بیمناک باشم، و به هر دو چون مادرى مهربان نیکى نمایم و اطاعت از آنان و نیکى به هر دوى آنان را در نظرم از لذّت خواب در چشم خواب‏آلوده شیرین‏تر و براى سوز سینه‏ام از شربت گوارا در ذائقه تشنه خنک‏تر گردان تا خواسته آن ها را بر خواسته خود ترجیح دهم و خرسندى آن دو را بر خرسندى خود مقدّم دارم.

 

وی در نتیجه این تفسیر گفت: «اللَّهُمَّ خَفِّضْ لَهُما صَوْتى وَ اَطِبْ لَهُما کَلامى» خداوندا، صدایم را در محضر آنان ملایم‏کن و گفتارم را بر آنان دلنشین فرما یعنی در محضر پدر و مادر نباید صدایمان از صدای آنان بلند تر باشد باید آهسته و با ملایمت سخن گفت، ما در هیچ چیز حق جلوتر بودن از والدین را نداریم مگر مواقع خطر که سلامتی و جان آنان در میان باشد که ما باید مقدم شویم، دستمان نباید از دست پدر و مادر بالا تر قرار گیرد، حتی در کار خیر؛ در هیچ کجا نباید مقدم تر از آنان حرکت کنیم، والدین مقدمند.

 

حجت الاسلام حاج علی اکبری در ادامه بیان داشت: خداوندا سخن مرا برای آنان دلنشین فرما، کلام ما و حرف زدن ما بر دل پدر و مادر باید گوارا باشد، نباید در گفت‌وگو با آنان از سخنان نا مناسب استفاده کرد، به گونه ای باید حرف بزنیم که برای آنان دل نشین باشد؛ حتی در مواقعی که می خواهیم موردی را به آنان متذکر شویم آنچنان با مهربانی و احتیاط سخن بگوییم که از ما ناراحت نشوند و سخن ما بر دل و جان آنان بنشیند.

 

وی افزود: «وَ اَلِنْ لَهُما عَریکَتى، وَاَعْطِفْ عَلَیْهِما قَلْبى، وَصَیِّرْنى بِهِما رَفیقاً، وَ عَلَیْهِما شَفیقاً» و خویم را نسبت به آنان نرمى عنایت کن و قلبم را بر هر دو مهربان ساز و مرا نسبت به هر دو خوشرفتار و دلسوز قرار ده یعنی اخلاقمان باید نسبت به آنان نرم و متواضع  باشد تا آنجا که می توانیم باید در برابرشان تواضع کنیم البته تا جایی که دیگر سجده نشود یعنی تا قبل از سجده می توان در برابرشان فروتن بود و قلبم را نسبت به آنان مهربان ساز و در قلبمان نیز باید احساس عمیقی نسبت به آنان داشته باشیم و از اعماق قلبمان با آن ها رفتار کنیم.

 

رییس مرکز رسیدگی به امورمساجد در ادامه خاطرنشان کرد: مرا نسبت به آنان رفیق قرار ده یعنی شرایط و موقعیت شان را در نظر گرفته و متناسب با آن ها رفتار کنیم، کسی که کسی را دوست دارد و به او عشق می ورزد از بدی ها و گاهی بدخلقی های او چشم پوشی می کند؛ ما هم باید در رفتا با پدر و مادر این گونه باشیم.

 

وی افزود: مرا دلسوز قرار ده و برای شفیق بودن باید خصوصیاتی داشت، دلسوزشان باشیم و در برابر درخواست آنان پیشگام باشیم و علاوه بر این نگران آنان باشیم که مبادا در این میان اتفاقی رخ دهد که باعث به وجود آمدن مشکلی شود، البته بهترین معنا برای شفیق، همان رفتاری است که پدر و مخصوصا مادر نسبت به فرزند دارند به عنوان مثال هنگامی که یک فرزند قصد سفر می کند، نگرانی مادر را ببینید که چگونه با دلسوزی همراه با نگرانی همه وسایل مورد نیاز فرزندش را جمع آوری می کند و مراقب است چیزی از قلم نیوفتد که فرزندش دچار مشقت شود.

 

حجت الاسلام حاج علی اکبری در ادامه بیان داشت: «اَللَّهُمَّ اشْکُرْ لَهُما تَرْبِیَتى، وَ اَثِبْهُما عَلى‏ تَکْرِمَتى، وَاحْفَظْ لَهُما ما حَفِظاهُ مِنّى فى صِغَرى» خداوندا هر دو را به پاس تربیت من جزاى نیکو ده و در مقابل آن که مرا گرامى داشتند جزاى خیر عطا فرما و هر چه را در کودکى نسبت به من منظور داشته‏اند در حق آن ها منظور کن یعنی در این جا انسان در اوج عجز و ناتوانی است که از خداوند می خواهد پاداش و جزای خیری در مقابل تمام کارهایی که پدر و مادر برایم انجام داده اند بدهد و ما در این مورد ناتوانیم و از خداوند می خواهیم که در خواست ما را عجابت کند./9664/پ203/ب4

ارسال نظرات