اهتمام مراجع تقلید و علما به اقامه عزا در هفتم صفر
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام سید حسین مؤمنی، استاد حوزه و دانشگاه، شب گذشته در جمع عزاداران هیأت خام الرضای استان قم در مسجد مدرسه آیت الله صافی گلپایگانی به بررسی تاریخ شهادت امام حسن(ع) پرداخت و گفت: با مقایسه منابع و شواهد تاریخ اسلام به این نتیجه می‌رسیم که شهادت اما مجتبی(ع) در هفتم صفر، ولادت امام محمد باقر(ع) در ماه رجب و ولادت امام موسی کاظم (ع) در ماه ذی‌الحجه واقع شده است.
حجت الاسلام مؤمنی بیان کرد: در کتاب‌های حدیث اصول کافی، تهذیب الاحکام و مناقب شهر ابن آشوب، و شیخ مفید شهادت امام حسن(ع) را آخر صفر بدون ذکر تاریخ دقیق بیان کرده‌اند.
استاد حوزه و دانشگاه ابراز کرد: در کتاب‌های تسبیب الامامیه، دروس شهید الاول، مصابیح، اصول الاخبار، توضیح المقاصد، جامع عباسی و عوالم و کفعمی، صاحب جواهر و کاشف الغطا و محدث قمی، 7 صفر را تاریخ شهادت امام مجتبی(ع) بیان کرده‌اند.
وی اظهار داشت: مرحوم شیخ عبدالکریم حائری یزدی مؤسس حوزه علمیه قم و حضرت آیت الله بروجردی اهتمام ویژهای به تعطیلی درس‌های حوزه و بازار و اقامه مراسم سوگواری در 7 صفر داشتند.
حجت الاسلام مؤمنی تصریح کرد: مرحوم حضرت آیت الله فاضل لنکرانی، حضرت آیت الله صافی گلپایگانی و حضرت آیت الله وحید خراسانی اهتمام ویژهای به اقامه عزای در این روز دارند؛ بنابراین عمل و سیره علما و مراجع تقلید در حوزه نجف و حوزه قم به اقامه عزا در چنین روزی بوده و مناسب است در این روزها به بررسی دوران و سیره رفتاری امام مجتبی(ع) پرداخته شود.
استاد حوزه ودانشگاه ابراز کرد: در دوران امام حسن(ع) اندیشههای سکولاری، تحریفات، انحرافات و شبهات بسیاری در جامعه به و جود آمده بود؛ بنابراین بررسی دوران امام مجتبی(ع) و شیوه و سیره رفتاری و سخنان ایشان با مشکلات اجتماعی سبب افزایش بصیرت و آگاهی مردم می‌شود.
وی در بخش دیگری از سخنان خود به بررسی صلح امام حسن(ع) پرداخت و گفت: هرچند این امام همام به سبب بی‌بصیرتی یاران و کمی تعداد آنها مجبور به مذاکره و صلح با معاویه شد، اما این صلح عزتمندی شیعیان را در طول تاریخ به همراه داشت.
استاد حوزه و دانشگاه به برخی از مفاد صلح امام حسن(ع) با معاویه اشاره کرد و گفت: براساس مفاد این عهدنامه، معاویه باید مطابق قرآن و سنت پیامبر(ص) عمل کند؛ معاویه حق انتخاب جانشین ندارد و بعد از او امام حسن(ع) و بعد از امام حسن(ع) نیز امام حسین(ع) خلیفه حکومت اسلامی است؛ حق استفاده از بیت المال کوفه در اختیار امام حسن(ع) است؛ همه مسلمانها از بیت المال به گونه مساوی بهره می‌برند؛ صلح به این شرط است که سب و لعن حضرت علی(ع) در جامعه اسلامی برچیده شود.
استاد حوزه و دانشگاه بیان کرد: امام حسن(ع) در جمع لشگریانش فرمودند که اگر به تعداد انگشتان دستم یار داشتم، شبانه روز با معاویه می‌جنگیدم؛ اما به سبب حفظ جان شیعیان و بقای دین اسلام صلح با معاویه را پذیرفتم؛ ولی بدانید که معاویه به هیچ بندی از مفاد صلح‌نامه پایبند نخواهد بود و ظلم و ستم بیشتری نسبت به شما خواهد داشت.
حجت الاسلام مؤمنی اظهار کرد: دران دوران حکومت بنی‌امیه در مساجد و منابر و طواف حج سب و لعن حضرت علی(ع) مرسوم بود به گونه‌ای که فردی سب و لعن را در طواف فراموش کرد، در مسیر برگشت یادش آمد، در همان مکان نفرین را انجام داد و به همین مناسبت در آن مکان مسجدی را بنا کرد.
وی در ادامه به نحوه شهادت امام مجتبی(ع) اشاره کرد و گفت: مروان بن حکم با تیرباران جنازه ایشان قصد داشت بنیهاشم را علیه حکومت بشوراند و به اختلاف و فتنه داخلی دامن بزند و اگر این فتنه در جامعه اسلامی به وجود می‌آمد اثری از بنیهاشم و شیعیان باقی نمی‌ماند؛ چراکه لشگریان امپراطوری روم در مرزها اسلامی مستقر شده و منتظر فتنه داخلی بودند تا به جامعه اسلامی حمله کنند و اسلام را از بین ببرند.
حجت الاسلام مؤمنی در پایان بیان کرد: امام حسن(ع) به بردارش امام حسین(ع) سفارش کرد که هر اتفاقی در تشییع جنازه من افتاد بنیهاشم هیچ اقدامی انجام ندهند و دست به شمشیر نبرند، بنابراین آن حضرت با این دستور از به و جود آمدن فتنه داخلی در جامعه اسلامی جلوگیری و جان شیعیان را حفظ کردند و با این سفارش خطر جنگ داخلی و خارجی دفن شد./998/پ202/ی