موازی کاری مهم‌ترین آفت در مسیر مبارزه با عرفانهای نوظهور است
حجتالاسلام سیداکبر حسینی قلعهبهمن، عضو هیأت علمی مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری رسا، با اشاره به نشانههای گرایش افراد عادی جامعه به سوی عرفانهای نوظهور خاطرنشان کرد: سبک زندگی افراد، لباس پوشیدن، رفت و آمد، نوع تکلم افراد، حلقه دوستان، نشانههای ظاهری، تقید افراد به مراسمهای دینی و اعمال عبادیمان که ممکن است در مراحل اولیه خیلی شدید و گاهی خیلی افت کند؛ آشکارترین نشانه گرایش افراد به این نوع عرفانها، سبک پوشش آنها است.
این کارشناس دینی گفت: برطرف کردن نیازهایی که به خاطر آنها افراد به سوی این نوع عرفانها کشیده میشوند و هر حرکتی که انسان انجام میدهد، تابع نیاز آنها است.
راهکارهایی جهت پیشگیری از ورود افراد به حقلههای معنوی کاذب
وی به ارائه راهکارهایی جهت پیشگیری از ورود افراد به حقلههای معنوی کاذب پرداخت و افزود: نیاز افراد سبب کشیده شدن آنها به عرفانهای کاذب خواهد شد و باید درصدد برطرف کردن نیازهای معنوی این نوع افراد برآمد.
عضو هیأت علمی مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) تصریح کرد: یکی از ویژگیهای این عرفانها، ارائه برنامه منظم زندگی است؛ برنامهای که تمامی ابعاد زندگی فردی آن شخص را پوشش میدهد و باید بتوانیم با توجه به نگرشهای دینی خود، برنامه مرحله به مرحله‌ای ارائه داده و فرد را گام به گام به اوج نقطه مد نظر برسانیم.
حجتالاسلام حسینی قلعهبهمن افزود: برنامه‌ریزی گام به گام، همان چیزی است که در عرفانهای نوظهور اتفاق میافتد و ما نیز چنین برنامهای را تحت عنوان سیر و سلوک داریم که باید منسجم شود و برای مقاطع مختلف تعریف شده و ارائه شود تا از ورود به این نوع افراد به عرفانهای نوظهور پیشگیری شود.
شناسایی عوامل ورود افراد به عرفانهای نوظهور
این کارشناس دینی با بیان این که باید عوامل ورود افراد به عرفانهای کاذب شناسایی شود، ابراز داشت: بحث عرفانهای نوظهور، مسألهای نیست که تمام کشور را مبتلا کرده باشد و شاید ضرورت نداشته باشد که تمام توان کشور به این موضوع بپردازند؛ یعنی افراد خاصی به این نوع عرفانها کشیده میشوند و به همین دلیل بایستی عده‌ای آن نقاط ضعفی را که افراد در مواجه با آن نقاط به سوی عرفانهای نوظهور کشیده میشوند را شناسایی کرده و برنامه‌ریزی صورت گیرد.
وی افزود: عرفانهای نوظهور یک معضل است، اما مسألهای نیست که فراگیر باشد و وحشت‌زدگی نسبت به آن وجود داشته باشد و بایستی در کمال آرامش، برنامه منظم و منسجمی ارائه شود و با توجه به اینکه این مسأله، بحثی فرهنگی است، بایستی نیاز آن قشر گرایش پیدا کرده به این نوع عرفانها را تشخیص داده و با استفاده از آموزههای دینی و فرهنگی خود، درصدد بر طرفکردن آن برآییم.
عضو هیأت علمی مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) با اشاره به آسیبشناسی در زمینه گرایش افراد به عرفانهای نوظهور گفت: عرفانهای نوظهور را بایستی به خوبی شناخت و ممکن است که صرف هجوم به این پدیده، شاید نتواند مشکل را برطرف کند و باید آن بسترهایی که سبب گرایش افراد به این زمینهها می‌شود را مدنظر قرار داده و آسیبشناسی کرد.
برای مبارزه با عرفانهای نوظهور باید با شیوه‌های تبیلغ آنان آشنا شد
حجتالاسلام حسینی قلعهبهمن اظهار داشت: باید این مسأله را مورد بررسی قرار داد که دستاندرکاران عرفانهای نوظهور از چه روشهایی تبلیغی در برای جذب افراد به این عرفانها استفاده میکنند و ویژگی، شاخصه و روشهایی را که به کار میبرند را مطالعه کرده تا شاید بتوان الگوهای خوبی را از این بررسیها استخراج کرد و از چالشی که با آن مواجه هستیم، بتوان فرصتی را به وجود آورد و از آن بهره برد و در راه خوب استفاده کرد.
این کارشناس دینی خاطرنشان کرد: آیین بودا یا بودیسم به خاطر یک سری رفتارهای خاص توانست در عرض 40 سال افراد زیادی را به آیین خود جذب کند که برخی علت این جذب را صحبتکردن به زبان آن قوم و زندگیکردن با آنها می دانند که این مسأله برای مردم جذاب بود و این بررسیها می‌تواند نکات آموزندهای را برای ما داشته باشد.
وی تصریح کرد: برای انجام کار فرهنگی، باید عوامل مختلف را در نظر گرفت و به عنوان مثال اگر چند مرکز یا نهاد بخواهند در یک راستا کار کنند، ممکن است تمامی آنها در یک عرصه انرژی خود را صرف کنند، اما اگر با یکدیگر هماهنگی و نشستهای مشترکی را داشته و هر کدام از مراکز برخی از کار را انجام دهند، سبب تجمیع چندین برابر انرژی‌ها شده و کارهای تکراری را کنار گذاشته و نقاط خالی را پر میکنند و هماهنگی بین مراکز مسأله مهمی است./822/ت302/ف