گزیده‌ای از سخنان مرحوم آیت الله تهرانی؛
هجرت؛ صفت بارز مؤمنان در طریق الی الله
خبرگزاری رسا ـ استاد اخلاق و عرفان حوزه علمیه با اشاره به این که هجرت دو نوع دارد گفت: هجرت اصغر مربوط به مسافرت جسمانی است ولی هجرت اکبر جنبه درونی دارد و آن هم گریز است از رذائل و گناهان به سمت حسنات و در رابطه با جمیع ابعاد درونی انسان مطرح است و هجرت اکبر از این جا آغاز می‌شود که انسان باید دلبستگی به غیر خدا را کنار بگذارد.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، برنامه سلوک عاشورایی رادیو معارف گزیده ای از سخنان مرحوم آیت الله مجتبی تهرانی را پخش کرد؛ ایشان با اشاره به این که حقیقت ایمان دلبستگی است و هجرت و جهاد از لوازم وجودی آن هستند، گفت: دو نوع هجرت وجود دارد یکی هجرت اصغر که مربوط به جسم انسان است و دیگری هجرت اکبر که مربوط به روح انسان است.
وی افزود: هجرت به معنی کوچ کردن و سفر است و به سفر از منطقه‌ای به منطقه دیگر هجرت اصغر می‌گویند که تمام انبیا از این نوع هجرت داشته‌اند و این هم در ارتباط با ایمان است یعنی برای حفظ ایمان خود هجرت می‌کردند و پیامبر اسلام(ص) هم به عده‌ای از مسلمانان برای حفظ دین دستور به هجرت به حبشه را دادند و خود حضرت نیز از مکه به مدینه هجرت کردند.
آیت الله تهرانی خاطرنشان کرد: هجرت اکبر جنبه درونی دارد و آن هم گریز است از رذائل و گناهان به سمت حسنات و در رابطه با جمیع ابعاد درونی انسان مطرح است و هجرت اکبر از آنجا آغاز می‌شود که انسان باید دلبستگی به غیر خدا را کنار بگذارد.
وی با بیان این که هجرت باید فی سبیل الله باشد، اظهار داشت: مؤمن برای حفظ دینش باید هجرت داشته باشد و اگر هجرت نداشته باشد مؤمن نیست زیرا همانطور که برای حفظ مزاج خود از محیط آلوده خارج می‌شویم، برای حفظ روح و ایمان خود هم باید از محیط‌های گناه آلود دوری کنیم و این همان مهاجرت است.
استاد اخلاق حوزه با اشاره به روایات متعددی که دوری از گناه را هجرت نامیده‌اند، گفت: بسیاری از مسائل معنوی مانند توبه تحت عنوان همین هجرت هستند به این معنی که توبه هجرت از طبیعت هوا به سمت روحانیت است و انابه هجرت از مقام روحانی نفس به سمت خداوند است.
وی با تأکید بر این که مؤمن همیشه باید در هجرت باشد، خاطرنشان کرد: حرکت امام حسین(ع) مصداق اتم مهاجرت در راه خدا بود، هم نسبت به خودش و هم نسبت به دیگر انسان‌ها.
مرحوم آیت الله تهرانی تصریح کرد: مهاجرینی که با حسین(ع) بودند برخی خود آگاه بودند و برخی ناخود آگاه و حر از مهاجرین ناخود آگاه بود و با تلنگر امام حسین(ع) آگاه شد و توبه کرد و مهاجر به سمت خدا شد./843/پ202/ف
ارسال نظرات