قیام سیدالشهدا در راستای اصلاح مسیر توسعه اسلام بود

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، آیت الله سید احمد علم الهدی شب گذشته در پنجمین شب از مراسم عزاداری سیدالشهدا(ع) که در محل مسجد امام رضا(ع) دانشگاه فردوسی برگزار شد، به تبیین نتیجه قیام عاشورا پرداخت و گفت: در زیارت ناحیه مقدسه آمده است «أَلسَّلامُ عَلَى الحُسَینِ الَّذی سَمَحَت نَفسُهُ بِمُهجَتِهِ» یعنی سلام بر حسینی(ع) که به واسطه مهجه خودش را فدا کرد؛ «مهجه» عبارت است از خون بسته کبد که وقتی خون بدن تمام شده و مواد اولیه خون سازی به کبد نرسد، منتهای فداکاری کبد این است که خون بسته داخل خود را به قلب بفرستد.

وی افزود: اگر انسان تمام وجودش را در راه خدا داد و مهجه خویش را هم در این راه قربانی کرد، یعنی در این مسیر هیچ چیز، حتی سرمایه اصلی بقای جسم او نیز باقی نخواهد ماند.

امام جمعه مشهد مقدس نکته قابل تأمل در قیام سیدالشهدا(ع) را علت این فدا شدن در راه خدا خواند و اظهار کرد: اگر کار به جایی رسید که امام زمان و حجت بالغه الهی که قطب عالم امکان است . تمام موجودات در شعاع وجود او وجود دارند، بخواهد فدا شود و حتی خون بسته داخل جگرش را هم در راه خدا بدهد، چه اثری بر این فدا شدن مترتب بوده است؟ آیا نتیجه این انقلاب پیشرفت بوده یا شکست؟

پایان یافتن یک انقلاب، لازمه قضاوت درباره پیروزی یا شکست آن است

آیت الله علم الهدی خاطرنشان کرد: با نگاه به ظاهر قضیه، سیدالشهدا(ع) با همه وجود به میدان آمد و در نهایت ایشان را به همراه عزیزان و صحابه و یاران شان به شهادت رساندند، اهلبیت شان را اسیر کردند و با قساوت مندانه ترین اعمال با عزیزان ایشان برخورد کردند؛ پس از آن هم سال ها قدرت در دستگاه بنی امیه باقی ماند و پس از بنی امیه هم بنی عباس بر سر کار آمدند و کار به جایی رسید که وضعیت سیاسی اجتماعی امت نتوانست وجود و ظهور حجت خدا را تحمل کند و  امام زمان(عج)  در پس پرده غیبت قرار گرفتند.

وی یادآور شد: قیام یک حرکت ضد طاغوتی بود که در ظاهر نتیجه آن سرکوبی تمام رگه های این حرکت در طول تاریخ و حاکمیت جنایتگران و بیدادگران در طی قرن های متمادی بوده است؛ پس پیروزی این حرکت در چیست؟

نماینده مردم خراسان رضوی در مجلس خبرگان رهبری در پاسخ به سؤالات مذکور گفت: در تحلیلی سیاسی اجتماعی که دنیا را با وجود تمام عقاید و ایدئولوژی های مختلف، متوجه پیروزی این قیام کند، دو نکته وجود دارد؛ اولا زمانی می توانیم راجع به پیروزی یا شکست یک انقلاب قضاوت کنیم که آن انقلاب به پایان برسد؛ حرکت امام حسین(ع) یک نهضت و قیام نبود، بلکه یک انقلاب و دگرگون سازی بود و اگر بخواهیم تحت این عنوان به بررسی این حرکت بپردازیم، زمانی است که انقلاب تملام شده باشد.

آیت الله علم الهدی افزود: آن چه در عاشورای 61 هجری اتفاق افتاد، سرآغاز این انقلاب بود که راهبردهای آن را در تابلوی عملی نهضت نشان داد و بنا شد انقلاب پس از آن ادامه پیدا کند تا مشخص شود در نقطه پایانی اش پیروز خواهد بود یا خیر.

قیام سیدالشهدا(ع) در راستای اصلاح مسیر توسعه اسلام بود

وی دومین بعد تحلیل قیام عاشورا را تداوم ولایت سیدالشهدا در راستای رسالت جهانی سازی پیامبر اکرم(ص) عنوان کرد و اظهار کرد: بعثت و رسالت پیامبر(ص) بر اساس آیات قرآن و ادعای خود ایشان، جهانی است و باید در همه دنیا فراگیر شود که لازمه فراگیر شدن آن کشورگشایی و قلمرو سازی در قالب تحکم و زور در همه جا نیست، بلکه پذیرش این رسالت توسط همه مردم دنیا است.

امام جمعه مشهد مقدس با اشاره به این که مدیریت اجتماعی پیامبر(ص) به عنوان بعد دوم رسالت ایشان، بر خلاف ابلاغ وحی پس از رحلت شان ادامه پیدا نکرد، افزود: مسائلی که در توسعه اسلام و قلمرو آن اجرا شد، مسیر طبیعی توسعه و پیشرفت دین و جهانی شدن اسلام نبود؛ این که لشکر تازی راه افتاده و بلاد خارج عرب را بگیرد و بر این مستملکات غلبه پیدا کند، این به معنای توسعه قلمرو اسلام نیست؛ از این رو نتیجه انحراف خط رهبری از خط پیامبر(ص)، غیر طبیعی شدن مسیر توسعه اسلام بود.

آیت الله علم الهدی قیام سیدالشهدا(ع) را در راستای توسعه حقیقی اسلام که همان نفوذ در عمق اندیشه مردم است، معرفی و خاطرنشان کرد: سیدالشهدا(ع) قیامی را طرح ریزی و اجرا کردند که مسیر شناساندن اسلام در قالب قدرت را در افکار ببندد و جریان نفوذ اسلامی در عمق افکار و عواطف را به وجود آورد و این امر جز با نقشه سیدالشهدا(ع) ممکن نبود.

وی تأکید کرد: ظاهر این حرکت کشته شدن بود اما باطن آن نفوذ در عمق فطرت و فکر بشر بود که این توسعه زمان می خواهد و باید مسیری طولانی را طی کند.

ریزش ها و رویش های کربلا تا پایان مسیر این انقلاب ادامه دارد

نماینده مجلس خبرگان رهبری در بخش دیگری از تحلیل خود پیرامون قیام سیدالشهدا(ع) به مسأله ریزش ها و رویش ها اشاره کرد و گفت: در قیام امام حسین(ع) هم شاهد ریزش ها بودیم و هم رویش ها؛ ریزش هایی که از پهنه یاران امیرمؤمنان(ع) و سیدالشهدا(ع) طوری ریزش می کردند که تبدیل به عنصر دشمن می شدند؛ در لشکر عمر سعد که مقابل سیدالشهدا(ع) صف آرایی کردند، کسانی حضور داشتند که در صفین در رکاب امیرمؤمنان(ع) می جنگیدند.

آیت الله علم الهدی افزود: از طرف دیگر رویش ها به گونه ای بود که ارمنی می آمد مسلمان می شد و شاید در حالی که هنوز بیش از دو وعده نماز واجب نخوانده بود، به نقطه ای در نهایت عشق و دلدادگی می رسید که امام زمان در برابر قبر آنها می ایستد و می گوید «بأبی أنتُم و اُمّی.»

وی خاطرنشان کرد: این ریزش ها و رویش ها در همه زمان ها در این سپاه و لشکر وجود دارد، یعنی همان قیام و انقلاب در شکل های مختلف و متناسب ظروف سیاسی هر ملت ظهور می یابد و همان ریزش ها و رویش ها را دارد؛ در این میان از کسانی که در خط انقلاب بوده و حتی مبتکر در این زمینه بوده اند، در حدی ریزش می کنند که مقابل نظام و این خط بایستند و برخورد کنند.

امام جمعه مشهد مقدس در پایان اظهار کرد: آخر این انقلاب جایی است که زمینه پذیرش چنین معارفی در فطرت ها و فکرها به وجود می آید تا نفر آخر کربلا آمده و مسیر امام حسین(ع) را به نقطه نهایی برساند، از همین رو این که امام زمان(عج) در هنگام ظهور می فرمایند «یا أهلَ العالَم أنا مَن قُتِلَ جَدّیَ الحُسَین عَطشانا»، در واقع می خواهند بگویند من نفر آخر این انقلابم و آن را به نقطه نهایی اش می رسانم./820/پ201/ج