وابستگی به نفت برای دولت ضعف است/باید دوباره در گندم و محصولات زراعی خودکفا شویم
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در اصفهان، حضرت آیتالله حسین مظاهری، پنجشنبه شب در مسجد حکیم در سخنرانی هفتگی خود با انتقاد از وابسته بودن دولت به نفت، خاطرنشان کرد: دولت وابسته به نفت، دولتی ضعیف و فقیر است، دولت نباید تنها وابسته به نفت باشد، ما نفت میدهیم و گندم و حبوبات و مانند آن وارد میکنیم، نفت میدهیم و قطعات یدکی هواپیما وارد میکنیم و آن هم نه از راه مستقیم، بلکه با دلالی وارد میکنیم، تحریم چه ذلتی برای ما درست کرده است.
وی گفت: ما باید به جایی برسیم که هم برای رفع مایحتاج خودمان خودکفا بشویم، هم بتوانیم مایحتاج دیگران را صادر کنیم، ما هفت هشت سال قبل هم همین خودکفایی را داشتیم، اما کدام فکر اشتباه این خودکفایی را از ما گرفت، احتیاج داشتن یعنی بیشخصیتی و ذلت در عالم است.
وی گفت: متأسفانه ما از نظر عملی به امام علی(ع) نمیخوریم و فرهنگ اجتماعی صحیحی نداریم، احتیاج داشتن و ابراز نیاز کردن بیشخصیتی و احساس ذلت را در ما بیدار میکند و باید این مورد را اصلاح کرد، ما باید به دنبال کار تولیدی و زراعت و صنعت باشیم.
وی با اشاره به این که انسان دارای شخصیت والایی است و باید بتواند استعدادهای بالقوه خود را بالفعل کند، ادامه داد: انسان وظایف بسیاری بر عهده دارد و این بار مسؤولیت انسان را سنگین کرده است، یکی از راههای بالفعل کردن استعدادها انجام کار فرهنگی است.
حضرت آیتالله مظاهری با تأکید بر این که خودکفایی کشور در علم وظیفه همگانی است، بیان کرد: در 35 سالی که از انقلاب اسلامی میگذرد ما باید مقام شاخصی در علم کسب کرده باشیم و به فرموده رهبری مبنی بر تولید علم دینی عمل کرده باشیم، تحقق این حرف از اوجب واجبات است.
وی ادامه داد: در حدیث است که «الاسلام یعلوا و لایعلی علیه»، بر اساس این حدیث ما که داعیه اسلام داریم باید حرف اول را در جهان بزنیم، اگر کسی را برتر از خودمان پیدا کردیم، باید بدانیم که ما به اسلام عمل نکردهایم، ما باید اخلاق، احکام و اعتقادات را بدانیم اما اینها کمترین چیزی است که باید بیاموزیم و وظیفه ما سنگین است.
استاد درس خارج حوزه علمیه با بیان این که حرف نمیتوانیم و نمیشود در قاموس ایرانی و قاموس تشیع راه ندارد، ابراز کرد: در سوره مؤمنون آمده که فرد مؤمن از لغو دوری میکند، بر این اساس نباید اجازه داد که لحظهای از عمر ما به بطالت بگذرد، این آیه سوره مؤمنون در شأن حضرت علی(ع) و امام مصداق اتم و کامل این آیه است./914/پ202/ج