بلاها و مشکلات زمینه رشد انسان و جامعه را فراهم می کند
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام والمسلمین محمدمهدی گرجیان روز گذشته در جلسه درس حدیث خوانی که در مدرسه فیضیه قم برگزار شد در توضیح فرازهایی از دعای هفتم صحیفه سجادیه به فلسفه بلا و مصیبت ها اشاره کرد و اظهار داشت: بلا و مشکلات برای امتحان انسان است و اصلا انسان در مشکلات نمو و رشد پیدا می کند و به همین دلیل انبیاء و اولیاء بیشترین سختی ها را داشتند.
به هرکس اندازه معرفتش بلا می دهند
عضو هیأت علمی دانشگاه باقرالعلوم(ع( با بیان اینکه به هرکسی به اندازه ولایتی که دارد بلا می دهند، عنوان کرد: در مورد مرحوم صاحب جواهر می گویند بعد از اینکه فرزندش به رحمت خدا رفت، دلگیر شده بود ولی انس به کار گرفت تا سختی فراغ فرزند را هموار کند و از همان ایام شروع به نوشتن جواهر کرد و کتابی نوشت که بعد از ایشان همگی سرسفره او هستند.
وی تصریح کرد: مشکلات را به فرد می دهند تا جوهره ذات خود را رشد دهد که این مسأله درمورد اجتماع هم صحت دارد؛ همچنانکه هشتاد کشور خواستند انقلاب اسلامی ما را از بین ببرند ولی همین مصائب عامل شد تا این کشور و انقلاب بتواند روی پای خود بایستد.
حجت الاسلام والمسلمین گرجیان با اشاره به فراز «وقد نزل بی یا رب ما قد تکأدنی ثقله وألم بی ما قد بهظنی حمله وبقدرتک أوردته علی وبسلطانک وجهته إلی» در دعای هفتم صحیفه سجادیه خاطرنشان کرد: امام سجاد(ع) به خدا عرضه می دارد: بلایی که بر من نازل می شود وسختی هایی که مرا در هم می شکند و سنگینی مصائبی که مرا خرد کرده است و گرفتاری که تحمل آن مرا درمانده کرده است همگی به دست قدرت تو است؛ می بینیم حضرت به زیبایی با خدا صحبت می کند و دور از کرم خدا است که به انسان رو نکند.
وی ادامه داد: امام سجاد(ع) خاضعانه با خدا درد دل می کند و می فرماید: خدایا حالا که مشکلات به دست قدرت تو بر من آمده است و حالا که همه چیز به دست تو است گرفتن و برطرف کردن این مشکلات هم به دست خودت است و هیچ کسی توانایی ندارد که مشکل مرا حل کند.
فرهنگ سازی قضا و قدر کشور را بیمه می کند
استاد حوزه و دانشگاه با بیان اینکه در نگاه بزرگان، عارف کسی است که وقتی مشکلات به او می رسد نگاه قضا و قدر دارد و از کوره در نمی رود، یادآور شد: امام راحل(ره) ما نیز می فرمود ما مأمور به وظیفه ایم نه نتیجه و به همین دلیل اگر این فرهنگ در مردم ما نهادینه شود این ملت به هیچ وجه شکست پذیر نخواهد بود.
وی تأکید کرد: باید این نگاه را داشته باشیم که اگر مشکل از جانب محبوب باشد لذت دارد، مثل زمانی که مادر و فرزندش بازی می کند و گاهی محکم او را می زند ولی بچه می خندد ولی در غیر بازی حتی اگر ضربه کمتر هم باشد به گریه می افتد، بنابراین اگر ما در برابر مشکلات به خدا گلایه می کنیم به دلیل عدم معرفت و نداستن پشت قضیه است در حالی که سیدالشهدا در گودال قتله گاه چون خدا را راضی به این مسأله می بیند، تسلیم امر او شده و اعتراض نمی کند.
حجت الاسلام والمسلمین گرجیان با بیان اینکه ما مثل کودکی هستیم که سر قضا و قدر را نمی دانیم، خاطرنشان کرد: اگر کمی چشم ها را بازکنیم و پشت مسائل را درک کنیم، آرامش پیدا می کنیم، ولی ما چون نمی دانیم فکر می کنیم چه مشکلاتی بزرگی به وجود آمده است، بنابراین این فقره از دعا با دقت تمام فرهنگ سازی می کند که بار سنگین گناه به همراه آدم است و انسان سنگینی گناه را متوجه نمی شود.
وی عنوان داشت: این فقره از دعا نشان می دهد که در مشکلات نازل شده، ما زمینه ساز و مؤثر هستیم و در امور ارادی هم اراده خدا دخیل است ولی این مسأله به معنای جبر نیست چون عنصر اراده در زمینه سازی بسیار مؤثر است، مثل اینکه بیرون اتاق دود است که من در به وجود آمدن آن نقشی نداشته ام ولی من با گشودن در، دود را به داخل اتاق آورده ام.
چرا قصاص مایه حیات جامعه و فرد می شود؟
عضو هیأت علمی جامعه المصطفی العالمیه با اشاره به فقره دیگری از این دعای صحیفه سجادیه ابراز داشت: در ادامه امام سجاد می فرماید خدایا تو با سلطنتی که برمن داری مرا با مشکلات مواجه ساخته ای؛ می دانیم خداوند سلطان جائر نیست و درعین سختی، راحتی هم به انسان می دهد، همچنانکه خداوند در قرآن قصاص را مایه زندگی و حیات می داند، هرچند در نگاه نخست قصاص نوعی کشتن است ولی غیر از حیات برای جامعه برای خود فرد هم زندگی است چون انسان قاتل در واقع مرده است چراکه نفس پاکی را از بین برده است، ولی با قصاص پاک شده و در قیامت به خاطر این گناه مؤاخذه نمی شود.
وی ادامه داد: قصاص در لغت به معنای بریدن است و درختی که شاخه های زائدش بریده شود زمینه رشد او فراهم می شود، بنابراین کسی که قصاص می شود در واقع سود کرده است بویژه کسانی که خودشان به حکم خدا تن در داده اند نه اینکه اسیر قانون شده باشند.
حجت الاسلام والمسلمین گرجیان در پایان یادآور شد: امام سجاد(ع) در ادامه خطاب به خداوند می فرماید: چیزی که به سوی من فرستاده ای قابل بازگشت نیست و دری که تو ببندی کسی نمی تواند بازکند که این مسأله قدرت خدا را نشان می دهد و اینکه انسان باید در همه مسائل زندگی برخدا توکل کند، همچنانکه در مورد توکل حدیث قدسی داریم که خداوند قسم می خورد امید توکل کننده بر غیرخدا را قطع می کند./1330/202/ب3