احکام غسل جنابت برای روزه دار
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت‌الاسلام والمسلمین حسین وحید پور امروز در آیین بیان احکام شرعی آستان مقدس حضرت معصومه (س) که در شبستان بزرگ امام خمینی (ره) برگزار شد به بررسی احکام غسل جنابت و آثار آن بر روزه پرداخت و عنوان داشت: یکی از مبطلات روزه از منظر شرع مقدس اسلام باقی ماندن بر غسل جنابت تا اذان صبح است.
کارشناس مبانی فقهی آستان مقدس حضرت معصومه (س) با اشاره به اینکه اگر مکلف قبل از اذان صبح در ساحت خواب محتلم شد لازم است قبل از اذان صبح غسل کند، اظهار داشت: اگر کسی بدخواب است و می‌داند که بخوابد خواب خواهد ماند و به اذان صبح می‌رسد بر او واجب است همان لحظه غسل کند بر این اساس اگر غسل نکند و به اذان صبح رسید روزه او باطل است و باید روزه را بگیرد و قضا و کفاره روزه بر عهده او خواهد بود.
سخنران آستان مقدس حضرت معصومه (س) به‌حکم فقهی غسل واجب زوجین اشاره کرد و گفت: بر زوجین لازم است قبل از اذان صبح حتماً غسل کرده و مطهر وارد روزه روز ماه مبارک رمضان شوند بنابراین اگر زوجین غسل خود را به تأخیر انداخته و زمان کمی تا اذان صبح باقی بود حتماً لازم است تیمم کنند در چنین حالتی روزه آنها باطل نیست اما گناه مرتکب شده‌اند و مؤمن باید از نفس خود در ماه مبارک رمضان در برابر گناه مراقبت کند.
وی افزود: تیمم در وقت نزدیک به اذان صبح بر هر مکلفی که غسل جنابت بر او واجب شده است راه‌حلی فقهی برای جلوگیری از ابطال روزه است؛ بنابراین بهتر است که مکلفان در امر تطهیر غسل جنابت از تنبلی پرهیز کرده تا روزه واجب ماه رمضان دچار مشکلی شرعی نشود.
حجت‌الاسلام‌والمسلمین وحید پور در پایان به بررسی غسل واجب جنابت در طول روزه داری پرداخت و ابراز داشت: مقاربت زوجین در طول روز به طور قطع روزه را باطل می‌کند؛ اما اگر کسی در عالم خواب محتلم شود بر او لازم است برای نماز خود را مطهر کند و بر اساس دستورات شرع مقدس اسلام غسل جنابت را بجا آورد و خللی در روزه او به وجود نخواهد آمد.
گفتنی است که ولی امر مسلمین جهان در فتوایی برای احکام غسل جنابت روزه‌دار می‌فرمایند «اگر شخصی در حال جنابت چند روز روزه بگیرد و نداند که طهارت از جنابت شرط صحت روزه است، روزه‌هایی که در این چند روز گرفته باطل است و باید آنها را قضا نماید.»
خاطرنشان می‌شود بر اساس استفتائات رهبر معظم انقلاب «هرگاه در شب ماه رمضان قبل از فجر شک کند که محتلم شده یا نه، ولی به شک خود اعتنا نکند و دوباره بخوابد و بعد از اذان صبح بیدار شود و متوجه گردد که قبل از طلوع فجر محتلم شده است، چنانچه بعد از بیداری اول، اثری از احتلام در خود مشاهده نکند بلکه فقط احتمال آن را بدهد و چیزی بر او کشف نشود و تا بعد از اذان بخوابد روزه‌اش صحیح است، هرچند بعدازآن معلوم شود که احتلام او مربوط به قبل از اذان صبح است، همچنین اگر قبل از اذان صبح متوجه احتلام خود نشود و دوباره بخوابد و بعد از اذان صبح بیدار شود و متوجه گردد که قبل از اذان صبح محتلم شده است روزه‌اش صحیح است.»/837/پ۲۰۲/ی