ویژگی های مؤمنان عادل و فاسق
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، حجت الاسلام والمسلمین حمید درایتی، استاد حوزه علمیه شب گذشته در جلسه تفسیر خود در مجتمع بنی فاطمه(س) با اشاره به آیه شریفه «يا أيها الذين آمنوا إن جاءكم فاسقٌ بنبأ فتبينوا أن تُصيبوا قوما بجهالة فتُصبحوا على ما فَعلتم نادمين»، گفت: مطابق این آیه شریفه در سوره حجرات، هر سخنی نه قابل عمل است نه قابل استناد و نشر بلکه ابتدا باید دید گوینده آن کیست.
وی با اشاره به اینکه مؤمنان به دو گروه عادل و فاسق تقسیم می شوند، افزود: مؤمن عادل در جاده شریعت حرکت کرده و منحرف نمی شود، همچنین افزون بر صحت عقیده، گناهان کبیره را ترک می کند و بر گناهان صغیره اصرار ندارد و اهل توبه است اما فاسق، گناه کبیره انجام می دهد و گناه صغیره را هم تداوم می دهد در حالی که هر گناه صغیره که تداوم یابد، کبیره خواهد بود.
استاد سطح عالی حوزه تصریح کرد: فاسقین از برخی موارد در جامعه محروم هستند مانند اینکه نمی توانند امام جماعت، قاضی، شاهد، مرجع تقلید و غیره باشند.
وی با بیان اینکه خداوند به فسق بودن برخی گناهان از جمله عدم تصدیق آنچه خدا نازل کرده، در قرآن تصریح کرده است، ادامه داد: کسی که گناه کبیره انجام داده و فاسق محسوب می شود، در صورت توبه و تغییر رویه زندگی مبنی بر عدم تکرار آن گناه بخشیده می شود.
حجت الاسلام والمسلمین درایتی در ادامه، آیه ششم سوره حجرات را از آیات بنیادین در سیستم فقه شیعی دانست و گفت: خداوند تأکید می کند اگر انسان فاسقی خبری آورد، زود به آن اقدام نکنید ابتدا تحقیق و بررسی کنید زیرا در غیر این صورت ممکن است از روی جهالت اقدام نادرستی انجام دهید و پشیمان شوید.
استاد سطح عالی حوزه در تبیین مقاصد آیه اظهار کرد: دو مطلب از این آیه درک می شود؛ نخست، بی اعتباری خبر فاسق و اعتبار خبر عادل؛ از این رو در تاریخ اسلام همواره نسبت به عدالت راویان حساسیت وجود داشته و سبب پیدایش علم رجال شده است که ملاک های دیگری از جمله فهم درست و حافظه را نیز برای صحت روایت مدنظر قرار می دهد.
وی با اشاره به اینکه حتی درزمان ائمه اطهار(ع) کسانی بودند که نسبت دروغ به انان می دادند، خاطرنشان کرد: مساله نقل روایت و استناد به گفته منتسب به معصوم، در فقه شیعه فرآیند بسیار پیچیده ای دارد که پایه آن آیه ششم سوره حجرات است./930/پ۲۰۲/ب۱