زندگی مسؤولان باید ساده تر از عموم مردم جامعه باشد

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در اصفهان، حضرت آیت الله حسین مظاهری در جلسه تفسیر قرآن صبح امروز که در مسجد امیرالمؤمنین(ع) خیابان جی برگزار شد، گفت: باید در طول روز مشغول توبه کردن باشیم.

وی در ادامه تفسیر آیه صد و شصتم سوره بقره که می فرماید«إِلّا الَّذِینَ تَابُوا وَأَصْلَحُوا وَبَیَّنُوا فَأُولَئِکَ أَتُوبُ عَلَیْهِمْ وَأَنَا التَّوَّابُ الرَّحِیمُ» افزود: توبه از واجبات بزرگ اسلام است و ثوابش آن تا جایی است که اندازه اش را کسی به جز خدا نمی داند و همان گونه که دیروز عرض کردم هر اندازه گناهان بزرگ و زیاد باشد، خداوند با توبه حقیقی که به معنای بازگشت جدی از گناهان گذشته است همه گناهان را عفو می کند و گاهاً گناهان را به ثواب تبدیل می کند.

حضرت آیت الله مظاهری با بیان این که توبه مراتبی دارد، اظهار کرد: انواع توبه شامل، توبه عوامانه، توبه خواص و توبه اخص الخواص می باشد؛ اولین قسم از توبه بر ما واجب است و رسیدن به مرتبه دوم از توبه بسیار مشکل است و رسیدن به مرتبه سوم از توبه محال است چون این مرتبه مخصوص حضرات معصومین(ع) است.

رییس حوزه علمیه اصفهان خاطرنشان کرد: قسم اول توبه یعنی قسمی که مربوط به عوام است باید با استغفارهای حقیقی در طول زندگی جریان داشته باشد وگرنه خسارت به بار می آورد.

استاد اخلاق حوزه علمیه ادامه داد: لازمه قسم دوم توبه که مخصوص خواص است جور بودن همه لوازم زندگی بر اساس نیازها و ضرورت ها است؛ زمانی که پیامبر(ص) از رهبانیت پیشه کردن افرادی مطلع شدند بدون وقت مردم را دور هم جمع کردند و با رفتن بر فراز منبر و با زبانی پُر گله فرمودند، من در میان مردم زندگی می کنم و با مردم و همسرانم معاشرت دارم و شما را از رهبانیت پیشه کردن نهی می کنم.

حضرت آیت الله مظاهری اذعان کرد: داشتن یک زندگی که از ضروریات تشکیل شده برای مسؤولان واجب است کسی که می خواهد مسؤولیت بپذیرد باید اکتفا کند به ضروریات؛ سیره پیامبر(ص) و امیرمؤمنان(ع) این گونه بوده است؛ حضرت علی(ع) در نامه ای به یکی از استاندارهایشان می نویسند وقتی برای من نامه می نویسی قلمت را ریز کن؛ کنایه از این که کوتاه و مختصر بنویس؛ و بین سطرها فاصله نینداز چون اگر در نوشتن ها از من تعریف کنی و بین سطور فاصله بیندازی اموال مسلمین را پایمال کرده ای.

رییس حوزه علمیه اصفهان ادامه داد: امیرمؤمنان(ع) در نامه ای به عثمان ابن حنین که در یکی از مهمانی های اشرافی شرکت کرده بود، می نویسند که من به پوشیدن دو دست لباس در طول سال و به خوردن دو قرص نان در طول روز اکتفا می کنم، شما نمی توانید مثل من باشید ولی لا اقل به واسطه تقوا پیشه کردن من را یاری کنید؛ منقول است حضرت سلمان در زمان استدانداری مدائن در حالت احتضار قرار گرفت، روای می گوید در حالت احتضار به خانه سلمان رفتم تا حال او را جویا شوم، با تعجب دیدم که او در حال گریه کردن است، به او گفتم تو که در مقام منّا اهل البیت قرار داری چرا بیقراری می کنی، سلمان پاسخ داد سنگین بار، آن طرف گیر است، راوی می گوید بررسی کردم تنها بخشی از ضروریات زندگی در خانه اش موجود بود.

استاد اخلاق حوزه علمیه ابراز کرد: قِسم سوم توبه مخصوص اهل بیت(ع) است؛ اهل بیت(ع) به سبب معاشرت با دیگران غفلت جزئی از خداوند داشتند به همین سبب از رفتار خودشان توبه می کردند و مثل دعای کمیل، دعای عرفه و دعای ابوحمزه ثمالی از این جهت صادر شده است.

وی اذعان کرد: کلام مرحوم سبزواری نزد همگان پذیرفته شده است؛ توبه در مرتبه اول از اوجب واجبات است و باید نسبت به آن اهتمام جدی داشته باشیم؛ رسیدن به مرتبه اول توبه برای عوام ممکن و از جهتی لازم است، توبه کردن در مرتبه دوم و سوم برای انسان های عادی مقدور و میسر نیست ولی مرتبه دوم برای مسؤولان لازم است.

حضرت آیت الله مظاهری در پایان خاطرنشان کرد: فردی شصت سال عمر کرده بود، روزی با خودش گفت اگر در هر روز یک گناه کرده باشم تعداد گناهانم غیر قابل شمارش است و بعد از این که عمق مطلب را فهمید، غش کرد و سپس به هوش آمد و با خودش گفت چگونه با این بار سنگین وارد صحرای محشر شوم؛ توصیه می کنم نگذارید گناهان روی هم جمع شوند و همیشه مشغول توبه باشید./867/پ201/ب1