حجاب؛ امان اجتماعی
به گزارش خبرگزاری رسا به نقل از پایگاه اینترنتی وسائل، با توجه به واقعیّت های موجود از حجاب در جامعه، باید تمام ابزار های فرهنگ ساز از قبیل کتاب، مطبوعات و صدا و سیما به سوی ارزش های اسلامی که یکی از بارزترین آن ها رعایت پوشش و حجاب برتر و مطلوب و امنیت اجتماعی فراگیر است، هدایت شوند و همه افراد را به مهم ترین وجهی رهنمون گردند. مهدی سلطانی رنانی در بخش دوم مقاله خویش، تحت عنوان «حجاب و امنیت اجتماعی 2» به بیان فواید مراعات حجاب و همچنین مضرات اهمال نسبت به آن، همت گمارده است. در ادامه گزارشی از این مقاله تقدیم می گردد.
1. آثار و فواید حجاب اسلامی بر تحقق امنیّت اجتماعی
نگارنده در ابتدا به بیان فهرستی از آثار و فواید حجاب بدین شرح می پردازد:
ایجاد آرامش روانی بین افراد جامعه، جلوگیری از تهییج و تحریک جنسی و خنثی نمودن لذایذ نفسانی، کاهش چشم گیر مفاسد فردی و اجتماعی در جامعه اسلامی، حفظ و استیفای نیروی کار در سطح جامعه اسلامی، حضور معنوی گرایانه زنان و مردان در محیط اجتماعی، کاهش تقاضای مد پرستی بانوان، حفظ ارزش های انسانی، مانند: عفت، حیا و متانت در جامعه، مصونیّت زنان در همه زمان ها و مکان ها، سلامت و زیبایی موقعیّت اجتماعی و فرهنگی مردان و زنان جامعه اسلامی، هدایت و کنترل و بهره‌مندی صحیح از امیال و غرایز انسانی، مبارزه با تهاجم فرهنگی غرب، از بین بردن فشار های اجتماعی نامشروع و نابهنجار.
نگارنده در ادامه نوشتار خویش به توضیح برخی از این فواید از جمله ایجاد آرامش روانی در افراد جامعه، حفظ و استیفای نیروی کار و مبارزه با تهاجم فرهنگی غرب پرداخته است.
الف) ایجاد آرامش روانی در افراد جامعه: نفس آدمی دریایی از خواستنی ها و تمایلات است. زمانی که به چیزی رغبت پیدا کند همانند دریا، طوفانی می شود و تنها راه آرام شدن جزر و مد این دریا، رسیدن او به خواسته خویش است. لذا برای جلوگیری از چنین موقعیت مهلک و درد طاقت فرسایی، حجاب داروی درمان کننده و موجد امنیّت و صفای روحی است. همان طور که یک بانوی تازه مسلمان آمریکایی می گوید: «سلامت روح مرد و جامعه با نوع و کیفیت پوشش زنان، رابطه مستقیم و غیر قابل انکار دارد.
ب) حفظ و استیفای نیروی کار: اسلام با التفات ویژه به مسأله حجاب و پوشش زنان در محیط کار می خواهد که محیط اجتماع از لذت های ناهنجار جنسی، پاک شده و راه را جهت حفظ نیروی قدرتمند روحی و جسمی با حضوری معنوی در محل کار، بگشاید. در مقابل، بی حجابی و بد حجابی باعث سوق دادن لذت های جنسی از محیط کار و کادر خانواده به اجتماع و در نتیجه، تضعیف نیروی کار افراد جامعه و برهم زدن امنیّت اجتماعی آنان می گردد.
ج) مبارزه با تهاجم فرهنگی غرب: حفظ حجاب و امنیّت اجتماعی و درک رابطه مستقیم و عمیق این دو مقوله، راه کارها و فواید بسیار ارزشمندی را جهت مبارزه با تهاجم فرهنگی غرب ارائه می دهند از جمله: الف) باعث تبلیغ فرهنگ ناب اسلامی و تشویق جوانان به ازدواجِ موفقِ اسلامی می گردند؛ ب) جوانان را جهت تقویت روحیه و حفظ آرامش درونی به جای سوق دادن به محیط فحشا و اعمال مبتذل، به شرکت در فعالیت های هنری، ورزشی، فرهنگی و مذهبی رهنمون می شوند؛ ج) حفظ حجاب، نه تنها باعث ایجاد امنیّت اجتماعی فراگیر می شود، بلکه جهت مبارزه با تهاجم فرهنگی، مسؤولان را از واردات کالای تجملاتی، لوازم بهداشتی و آرایشی مبتذل نهی می نماید.
2. آثار سوء بی‌حجابی و زوال امنیّت اجتماعی
1-2. سقوط شخصیّت
حجاب، قانون فطرت است و سرپیچی از قوانین فطری، زن را از هویت او خارج می سازد و خروج از هویت انسانی همان و سقوط از جایگاه بلند ارزشی شخصیتی همان. زن به دلایل زیر باعث اضمحلال امنیّت اجتماعی می شود:
الف. زن با از دست دادن شخصیت خویش، ارزش هایش منهدم شده و هوس رانی را در جامعه رواج می دهد، در نتیجه سلامت اخلاقی و به دنبال آن امنیت اجتماعی نیز کاهش می یابد.
ب. زنان، با غفلت از اصول اخلاقی اسلام، مسایل جنسی را به محیط جامعه کشانده و زمینه گسترش گناه و از هم پاشیدگی نظم اجتماع را به وجود می آورند.
ج. زنان، با بی حجابی به معصیت کبیره خود نمایی گرفتار آمده و بی حیایی را در جامعه ترویج می دهند، در نتیجه امنیّت اجتماعی، نابسامان گشته، از بین می رود.
2-2. تزلزل خانواده ها
یکی از آثار زیانبار بی حجابی بانوان، تزلزل خانواده هاست، زیرا آنان با گسترش و رواج مسایل جنسی از خانواده به جامعه، مرتکب ظلمی فاحش و غیرقابل جبران اجتماعی می گردند و روابط زناشویی در خانواده ها را متزلزل می کنند، در نتیجه امنیّت خانوادگی با خطرات جدی از قبیل از هم پاشیدگی بنیان خانواده و عقده‌مند شدن مردان، روبرو می شود و این مشکلات زیان بار به محیط جامعه کشیده شده، امنیّت اجتماعی را در نظام اسلامی با آشفتگی جدی مواجه می سازد.
مقاله «حجاب و امنیت اجتماعی » نوشته مهدی سلطانی رنانی است که در مجله «درس هایی از مکتب اسلام»، سال 44، شماره 8 انتشار یافته است./999/د۱۰۳/س