بانیان هیئت‌های سکولار در ماه محرم چه کسانی هستند؟

اما آن منزل بیش از آنکه شبیه به یکی از هیئت‌های عزاداری در شهر باشد، بیشتر شبیه به یک خانه تیمی بود که در آن حاضران به جای عزاداری برای سرور و سالار شهدا قرار بود آخرین تحولات اغتشاشات آن سال را مورد ارزیابی قرار داده و شبکه آشوب را سازماندهی کنند.

در این جلسه ابراهیم یزدی پشت تریبون آمده و بدون کوچکترین اشاره‌ای مصائب کربلا، یک راست به سراغ حوادث فتنه رفته و می‌گوید:

«قدرت وقتی مقدس می‌شود دیگر نمی‌توان از آن انتقاد کرد. بشر به تدریج آموخت که قدرت، الهی نیست و می‌توان از آن سؤال کرد و ایراد گرفت. از انجا که قدرت مطلق فساد مطلق می‌آورد، تفکیک قوا برای تقسیم قدرت و ایجاد مکانیسم‌های کنترلی به وجود آمد. پس از آن به این نتیجه رسیدند که مقامات و مسئولین باید ادواری و موقت باشند و نه مادام العمر و مردم نیز باید بر مسئولان نظارت دائم و مستمر داشته باشند. اینگونه بود که آزادی‌های اساسی مردم مانند آزادی بیان و قلم مورد تاکید قرار گرفت!»

این قرائت سکولاریستی از عاشورا با هدف ماتریالسیتی کردن قیام مکتب ساز امام حسین (ع) دارای نتایجی خاص بود که یک روز پس از پایان این مراسم خود را بروز می‌دهد، در روز عاشورای حسینی در سال ۸۸ عناصر هتاک به بهانه اعتراض به انتخابات به خیابان آمده و با سوت و کف و نیز آتش زدن چند تکیه و مسجد بزرگترین جنایت تاریخ را پس از حادثه عاشورا رقم می‌زنند.

گروهک نهضت آزادی از بانیان اصلی هیئت‌های سکولار

فردای این واقعه تلخ و جانسوز روزنامه رسالت در ستون سرمقاله خود به واکاوی این جنایت سیاسی پرداخته و می‌نویسد که نتیجه اسلام سکولاریستی سوت و کف زدن عده‌ای از آشوب‌گران در روز عاشورا بود، پس از روز عاشورا چنین هلهله‌ای را تاریخ به خود ندیده است.

اسناد نشان می‌دهد که در روز عاشورا سال ۸۸ علاوه بر اصلاح‌طلبان، عناصر سلطنت‌طلب، منافقین وحتی گروهک‌های مارکسیستی نیز در آن صحنه حاضر بوده‌اند، اما یکی از عناصر آشوب که تا پیش از این رفتارش کمتر تحلیل شده و به اصطلاح ناشناخته مانده بود فرقه ضاله بهائیت است که برای اولین بار در فتنه سال ۸۸ از بطن خود بیرون زده تا با عفونتی چرکین آلودگی ایجاد کند، در حالیکه بهائیان به دستور بیت العدل حق فعالیت سیاسی نداشتند اما در عاشورای سال ۸۸ نقاب از صورت برداشته و به میدان آمدند

پیام فنائیان عضو فرقه بهائیت از جمله دستگیرشدگان روز عاشورا در اعترافات خود نوشته است:

در روز عاشورا به دستور بیت‌العدل با یک خودروی سواری به مرکز شهر آمده و قرار بود هر تکیه‌ای که امکان عملیات در آن بود را به آتش بکشیم، زیر کردن عزاداران با خودرو و کاردآجین کردن سینه‌زنان از جمله دستوراتی بود که بیت العدل برای محفل فرستاده بود. ما از قبل اجازه حضور در فعالیت‌های سیاسی و انتخاباتی را از سوی بیت العدل نداشتیم. تا قبل از انتخابات مجلس شورای اسلامی، ولیکن طی بیانیه‌ای که از سوی بیت العدل صادر شد مجاز به ورود به فعالیت‌های انتخاباتی شدیم، بعد از انتخابات دستور جدید آمد که باید از فرصت آشوب‌ها برای پیش‌برد اهداف فرقه استفاده کرد. [۱]

همچنین در اعترافات آرتین غضنفری، از دیگر بهائیان بازداشت شده در اغتشاشات سال ۸۸، درباره فرمان بیت العدل آمده است:

ما فکر می‌کردیم شرکت در انتخابات درست نیست، ولی در حدود دو سال قبل خادمین وقت، عنوان کردند که نامه‌ای از طرف بیت العدل آمده و گفته شرکت در انتخابات (زمان انتخابات مجلس بود) مانند سایر کشورها برای بهائی‌ها موردی ندارد و هرکس بخواهد می‌تواند در انتخابات شرکت کند؛ اگر پیام دو سال قبل درباره شرکت در انتخابات مجلس نبود، مطمئناً شرکت نمی‌کردم…پساز انتخابات نیز باز دستورالعمل جدیدی آمد که ویژه ایام محرم بود! از طریق sms که برای موبایل من آمد، نوشته شده بود که در روز عاشورا تجمعی قرار هست برگزار شود. بعضی خبرها هم که از طریق ماهواره پخش می‌شود و هر وقت جایی بودیم که در آنجا ماهواره داشتند، از آن طریق می‌شنیدیم... شب تاسوعا نیکاو هویدایی برای شام ما را به منزلشان دعوت کرده بود... در آن شب ماهواره برنامه‌ای پخش می‌کرد در ارتباط با تجمع روز عاشورا و قسمت‌هایی از تجمعات قبلی را پخش می‌کرد و تماس تلفنی پخش می‌کرد که مردم زنگ می‌زدند و می‌گفتند که تجمع قرار است فردا برگزار شود. [۲]

دعوت از مردم برای سیاه نپوشیدن در محرم!

به یاد دارم که وقتی خبر رحلت امام خمینی (رحمت‌الله علیه) منتشر شد، بهائی‌ها خیلی خوشحال بودند. آن‌ها به یکدیگر تبریک می‌گفتند، چون امام را دشمن بزرگ خودشان می‌دانستند... این جمله را زنی گفته است که بعد از ۲۵ سال زندگی در میان بهائیان، مسلمان شد در نامه‌ای طولانی و تاریخی، ثابت کرد بهائیت فرقه‌ای تشکیلاتی و استعماری است و نه از آیین‌های مذهبی و هم او، همسرش را نیز با خود همراه نمود.

او می‌گوید در زمان جنگ هشت‌ساله تحمیل‌شده به ایران، بهائی‌های ساکن ایران اعلام کردند که مداخله در سیاست برای آنها ممنوع است! آن‌ها آرزو داشتند ایران شکست بخورد و از این اتفاق خوشحال نیز می‌شدند؛ چرا که مواضع آمریکایی‌ها علیه ایران برایشان مهم و کارگشا بوده است، اما همان‌ها در سال ۱۳۸۸، وقتی فتنه رنگین در ایران پا گرفته بود، از طرف مقر بهائیت در اسرائیل دستور گرفتند که در سیاست مداخله کنند و با شرکت در تظاهرات و بر پا کردن معرکه، جو سیاسی کشور را به سمتی ببرند که آمریکایی‌ها می‌طلبیدند. او می‌گوید: بهائیان در سال ۱۳۸۸ مسلح شده بودند تا آتش به پاکن معرکه باشند[۳]

مهناز رئوفی و همسرش پس از اینکه مسلمان شدند، اجازه معاشرت با خویشاوندانشان از آنها گرفته شد. به‌رغم ادعاها، این زن و شوهر از سوی بیت‌العدل (مقر بهائیان در اسرائیل)، طرد و بهائیان از هر گونه معاشرت و سلام و کلام با آنها منع شدند؛ با این دستور کوتاه که «اعلام می‌دارد؛ مشخصات کامل مطرودین مزبور هم بعداً ارسال می‌گردد. مقرر فرمایند مراتب را فوراً به عموم یاران الهی در آن سامان اعلام فرمایند. با رجاء تأیید» [۴].

یکی از پژوهشگران درباره تاریخ ننگین فرقه ضاله بهائیت در تعریفی ساده نوشته است:

برای فهم این موضوع که فرقه بهائیت پیوندهای جدی با محافل اسرائیلی و صهونیستی دارد، نیاز به جست‌وجوی زیادی درباره تاریخچه این فرقه نیست. میان بهائیسم و صهیونیسم، پیوندی بدیهی وجود دارد که از جمله نمودهای روشن این یگانگی، مقر و پایگاه اصلی بهائیت به نام «بیت‌العدل» است که در مرکز اسرائیل و رژیم صهیونیستی قرار دارد و همه برنامه‌ریزی‌های آن با هدف دشمنی با اسلام ناب محمدی (ص) تنظیم شده است، آنان از بدو استقرار در اسرائیل، با رژیم صهیونیستی رابطه‌ای گرم یافتند و داد و ستدهای سیاسی فراوانی را به انجام رساندند. ماکسول یکی از رهبران بهائی می‌گوید: «من ترجیح می‌دهم که جوان‌ترین ادیان (بهائیت)، از تازه‌ترین کشورهای جهان (اسرائیل) نشو و نما نماید...» به این ترتیب، مرکز فعالیت این فرقه تشکیلاتی در دل جهان اسلام و در میان سرزمین‌های اشغالی آسیای غربی قرار گرفته است. [۵]

یکی از مهمترین دستورالعمل‌های این فرقه جهانی شدن است، ازاین‌رو بهائیان با استفاده از ابزار اینترنت و مدیریت شبکه‌های متعدد ماهواره‌ای، در پی تبلیغ و جذب عضو جدید و نیروهای تازه هستند، این تشکیلات زیرزمینی با صرف هزینه‌های سنگین سعی دارد اجتماعی شود، از این رو هر مدل آشوب و اغتشاشات را بستری یرای رشد و نمو خود ارزیابی می‌کند.

حضور فرقه ضاله بهائیت در اغتشاشات پاییزی در سال گذشته نیز ملموس بوده است، جمع بندی بیت‌العدل آن بود که فرقه اگر از مارپیچ اغتشاشات جا بماند، نمی‌تواند روی آن سوار شود.

در یکی از نامه‌های محرمانه بیت العدل با عنوان «مسئله بهاییت چیست؟» آمده است که بهاییت تافته جدابافته از اغتشاشات در ایران نبوده و باید هم سطح با سایر شبکه‌های موجود در ضدانقلاب خود را بالا بکشد. از این رو باید خطر کرد. این تحلیل بعدها در کنفرانس بهاییت مطرح و در نقشه راه ۲۵ ساله روی آن تأکید شده است. در این نقشه شوم فرقه ضاله جهان را به ۱۷ هزار نقطه تقسیم کرده و فرایند ورود بهاییان به هر نقطه (کلاسترها) توضیح داده شده بود. این کلاسترها بر اساس نماد رشد (میزان اقبال افراد به بهائیت) است. جالب توجه آنکه بیت العدل قول داده بود که امکانات و بودجه این مشارکت را در اختیار جامعه ضاله بهایی قرار خواهد داد!

در آن روزها رفتار سازمان بهاییت در تبلیغ سنگین رسانه‌ای برای هتک حرمت از لباس مطهر پیامبر اسلام (عمامه پرانی) در خیابان یادآور دستور علیمحمد شیرازی معروف به باب است که می‌گفت ضرب اعناق، حرق کتب و اوراق و هدم بقاع و قتل عام الا من آمن و صدق! بر اساس کتاب موهوم اقدس هیچ کس جز بهایی‌ها حق تبلیغ دینی نداشته و حتی نباید نفس بکشند.

سند/ سخنان بهاء برای نفوذ در شیعیان

بر اساس ارزیابی‌های صورت گرفته از آشوب‌ها در دورانی که حتی گروهک‌ها نیز از اغتشاشات جا مانده و یا به سختی به نقطه سر به سر رسیده بودند (زایمان زودرس آشوب) فرقه ضاله بهاییت به ترویج ایدئولوژی آشوب در خیابان پرداخت. ساختار ژله‌ای و رویکرد سلبی از سوی فرقه باعث شده بود که اعضای این شبکه با حداقل هزینه به اولین شب از آغاز آشوب‌ها در حوالی بیمارستان کسری نیز برسند، دستگیری بیش از ۲۰ تن از لیدرهای میدانی وابسته به فرقه ضاله بهاییت در هفته اول از اغتشاشات توسط سربازان گمنام امام زمان (عج) درسازمان اطلاعات سپاه و نیز وزارت اطلاعات شاهدی مهم بر نقش محرک فرقه در اغتشاشات است.

بانی هیئت‌های سکولار چه کسی است؟

بهائیان علاوه بر اقدامات خرابکارانه و توهین آشکار به ساخت مقدس ائمه اطهار در محرم امسال سعی داشتند بروی برخی خهیئت‌های مذهبی نیز اثرگذاری داشته باشند، بررسی رسانه‌های معاندین نشان می‌دهد که آنان تلاش داشتند با خلق خطوط خبری- تحلیلی خاص به معنادارسازی برخی نوحه‌های اعتراضی بپردازند. این همگونی خاص از شگردهای فرقه ضالبه بهائیت است.

بر اساس اسناد عبدالبهاء در سال ۱۳۲۹ (۲۰ سال بعد از فوت بهاءالله) در مصر و اسکندریه خود را مسلمان نماز خوان قلمداد می‌کرده و به مجالس روضه خوانی شیعه می‌رفته و به روضه خوان انعام می‌داده و در عین حال با علمای سنت وجماعت دید و بازدید می‌کرده و به نماز جمعه آنها حاضر می‌شده و با آنها نماز جمعه می‌خوانده و خلاصه آنکه خود را یک مسلمان وسیع المشربی معرفی می‌کرده که با سنی سنی است و با شیعه شیعه است و ابداً سخنی از آیین جدید و نسخ اسلام درمیان نمی‌آورده است!

البته اندکی هم نشینی با سران فرقه باعث می‌شد تششعات انحرافی آن‌ها آشکار گردد، چنانچه علمای مسلمان مصر و سوریه و فلسطین و غیرها با شوقی افندی ابداً ملاقات دوستانه و معاشرت مسلمانانه نکرده و از او کناره گیری می‌کردند زیرا که افتراق دینی او آشکار شده بود. [۶]

اما نکته قابل توجه آنکه علاوه بر اثرگذاری آشکار فرقه ضاله بهائیت در ایجاد انحراف، هتک حرمت و توهین در محرم امسال اصلاح‌طلبان نیز نقشی عجیب در این غائله داشتند که تداعی کننده رفتار آنها در فتنه سال ۸۸ بود، اصلاح‌طلبان به بررسی قیام حسینی (ع) پرداخته و تلاش کردند تا ۳ محور را برجسته سازند:

۱- مخاطب نخست قیام حسینی قدرت است که توان ظلم کردن را دارد و نه توده مردم

۲- مخاطب دوم قیام، نخبگان، اندیشمندان، سیاست‌مداران و نهادهای مرجع هستند که مقوم قدرت هستند

۳- خوانش وارونه از حادثه کربلا از دورهٔ صفویان شروع شد که مخاطب را تغییر دادند و به‌جای قدرت و بزرگان جامعه، توده را مخاطب قراردادند و آنان را به گریه وادشتند تا قدرت‌مندان با آرامش خیال به رویهٔ خود ادامه دهند.

از سوی دیگر اما بررسی اظهارات برخی چهره‌ها و رسانه‌های جریان اصلاح طلب نشان می‌دهد که آنان به بهانه بررسی خوانش های مختلف به قیام حسینی نظام جمهوری اسلامی را مورد هجمه قرار دادند، در این زمینه گزاره‌هایی از خوانش سیاسی اصلاح طلبان در خصوص قیام حسینی نشان می‌دهد که بیان محتوایی آن‌ها خط به خط شبیه به تبلیغات بهائیان در روزهای اخیر است.