دیپلماسی دینی یا دیپلماسی ادیان، شاخه‌ای مهم از دیپلماسی عمومی است. در شرایطی که گفتمان‌های سیاسی و اقتصادی اغلب آمیخته با رقابت و تعارض‌اند، گفت‌وگو و همکاری ادیان می‌تواند بستری منحصر به‌فرد برای هم‌افزایی ملت‌ها، ارتقای فهم متقابل، و تقویت صلح و معنویت جهانی فراهم آورد. ایران و روسیه به‌عنوان دو تمدن بزرگ شرقی، جایگاهی ممتاز در این عرصه دارند. در این میان، روابط ایران و روسیه جایگاه ویژه‌ای دارد. پیوندهای تمدنی و تاریخی دو کشور، اکنون در عرصه دینی و فرهنگی نیز در حال شکوفایی است. اسلام شیعی در ایران و مسیحیت ارتدوکس در روسیه، به‌عنوان دو سنت ریشه‌دار معنوی، می‌توانند در پرتو دیپلماسی ادیان به اشتراکات بنیادین خود همچون عدالت، کرامت انسانی، معنویت و خانواده تکیه کرده و الگویی نوین از همکاری و کنش‌های بشردوستانه به جهان عرضه کنند. این همکاری نه‌تنها برای روابط دوجانبه، بلکه برای تقویت جبهه معنویت و اخلاق در برابر چالش‌های تمدنی معاصر همچون افراط‌گرایی، سکولاریسم افراطی و بحران‌های انسانی همچون جنگ، گرسنگی، آوارگی و بحران معنویت، در جهان اهمیت راهبردی دارد. ابتکارات جمهوری اسلامی ایران و فدراسیون روسیه در بهره‌گیری از دیپلماسی دینی در سپهر روابط بین الملل، موجب صداقت در اقدامات بشر دوستانه و تعاملات با سایر ملل شده است و در نتیجه جایگاه این دو ملت را در افکار عمومی ملل جهان برجسته کرده است.