استفاده نکردن از معارف قرآنی در عرصه های تخصصی نمونه ای از مهجوریت قرآن است

حجت الاسلام عبدالکریم بهجت پور، عضو هیات علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری رسا بیان داشت: قضیه مهجوریت قرآن که در آیات قرآن بدان اشاره شده به معنای کنار زدن و نادیده گرفتن قرآن در بین مکیان است که در سوره فرقان از زبان پیامبر اکرم(ص) در روز قیامت گله و شکایت می شود که قوم من قرآن را مهجور قرار دادند.

وی ادامه داد: امروز مهجوریت با آن شدت و غلظت در بین مسلمانان وجود ندارد و مسلمان قرآن را به عنوان کتاب آسمانی خویش پذیرفته اند اما با توجه به انتظاری که از حضور قرآن در متن زندگی مردم می رود به علاوه جایگاه رفیع قرآن، هنوز مهجوریت این کتاب آسمانی باقی است.

این محقق علوم قرآنی بیان داشت: انتظار این است که مسلمانان قران را محور امور خویش قرار دهند و در برنامه های گوناگون فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی از آن برنامه بگیرند.

وی اظهار داشت: قرآن کتاب آسمانی مسلمانان و کتاب زندگی است که با توجه به ظرفیت های آن باید در مباحث تخصصی از این منبع غنی در دانش های گوناگون استفاده شود.

این محقق حوزه علمیه قم بیان داشت: بدیهی است اگر جمع متخصصان از این ظرفیت استفاده نکنند و قرآن را منبع اصلی خویش قرار ندهند، قرآن مهجور خواهد ماند.

وی بیان داشت: در ارزیابی اینکه آیا قرآن در حوزه های علمیه مهجور است یا خیر، باید ابتدا به این سوال جواب داد که آیا در علومی همچون فقه، کلام، اخلاق، تربیت و... قرآن محور قرار گرفته است یا خیر؟

این استاد حوزه و دانشگاه بیان داشت: انتظار این است که قرآن در کانون توجهات مطالعات دینی باشد و با توجه به اینکه «تبیانا لکل شیء» است، محور علوم باشد اما متاسفانه این گونه نیست.

وی بیان داشت: فقه امروز بر مدار روایات بسته شده است و برای سوالات جدید به سمت محور اصلی یعنی قرآن نمی رود. باید باور کنیم که فقه قرآنی می تواند با قابلیت های بی نظیرش، فقه جدیدی را شکل دهد. /909/ت303/ع