آیت الله مصباح یزدی:
نباید حرف های دشمنان را مبنای شناخت اسلام قرارداد
خبرگزاری رسا ـ رییس موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی(ره) با تاکید بر اینکه شناخت صحیح و عاقلانه هر آیینی با منابع خودش میسر است گفت: نباید حرف های دشمنان و مخالفان را مبنای شناخت اسلام قرارداد.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، آیت الله محمد تقی مصباح یزدی شب گذشته در حسینیه امام خمینی(ره) قم پایه های کفر را بر اساس برخی روایات کبر، حسد و حرص معرفی کرد و گفت: کبر، ابلیس را به کفر کشانید و حسد هم منجر به قتل هابیل توسط قابیل شد و او را کافر کرد و حرص هم یکی از عوامل است که خیلی ها را در ورطه کفر می اندازد.
وی پایه های کفر را حالات و صفاتی دانست که در شناخت حق اثر می گذارد و افزود: این عوامل موجب می شود انسان حق را نشناسد.
این استاد اخلاق حوزه مراحل تحقیق عاقلانه درباره حقانیت یک دین را اینطور بیان کرد: ابتدا باید منابع شناخت آن دین را پیدا کرد سپس باید برای رفع ابهامات موجود در مطالب به مفسرین مراجعه کند و در آخر باید سعی کند با توجه به گستردگی مطالب یک دین آنها را اولویت بندی کند و از آموختن فرعیات و چیزهایی که ندانستن آن لطمه ای به ایمان نمی زند فعلا صرف نظر کند.
رئیس موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی (ره) با اشاره به آیه هفتم سوره آل عمران، آیات قرآن را به محکمات و متشابهات تقسیم بندی کرد و گفت: خداوند در این آیه می فرماید کسانی که دلشان مریض است اول به سراغ متشابهات می روند و فتنه انگیزی می کنند. کسی که به دنبال حقیقت است ابتدا باید محکمات را بررسی کند و بفهمد.
آیت الله مصباح یزدی با انتقاد از کسانی که برای شناخت اسلام سراغ مخالفان می روند گفت: برای شناخت صحیح و عاقلانه هر آئینی باید منابع خودش را بررسی کرد نه اینکه حرف های دشمنان و مخالفان را مبنای شناخت خود قرار دهیم.
وی بر اساس روایت امیرالمومنین علیه السلام وجود چهار صفت را در شناخت حق مضر دانست و ادامه داد: تعمق به معنای دور افتادن از متن دین، تنازع به معنی جدل های جاهلانه ، زیغ قلب به معنای کج اندیشی، شقاق به معنای تک روی برای جلب توجه در دین باعث انحراف می شود و انسان را در دام کفر می اندازد.
این استاد حوزه علمیه با بیان اینکه دین یک متن اصلی و یک حاشیه دارد، افزود: کسی که می خواهد دین را بفهمد اول باید متن را بشناسد و از آن دور نشود. تعمیق یعنی رها کردن متن اصلی و پرداختن به حاشیه دین، علت پیدایش فرقه ها و مذهب های انحرافی و عرفانهای کاذب همین است.
عضو مجلس خبرگان در توضیح مفهوم تنازع گفت: برخی خورد کردن و تحقیر کردن دیگران در بحث را دوست دارند. این عمل جاهلانه تنازع نام دارد. چنین شخصی هیچگاه به حق نمی رسد و خداوند می فرماید «مِنَ النَّاسِ مَنْ یُجَادِلُ فِی اللَّهِ بِغَیْرِ عِلْمٍ وَ یَتَّبِعُ کُلَّ شَیْطَانٍ مَرِیدٍ» برخى از مردم در باره خدا بدون هیچ علمى مجادله مىکنند و از هر شیطان سرکشى پیروى مىنمایند.
رئیس موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی(ره) با اشاره به آیه « فَلَمَّا زَاغُوا أَزَاغَ اللَّهُ قُلُوبَهُمْ وَ اللَّهُ لاَ یَهْدِی الْقَوْمَ الْفَاسِقِینَ » اظهار داشت: برخی آیینه دلشان کج است و نمی توانند درست ببینند. اینها خودشان با اینکه راه حق را می شناختند دیگران را گمراه می کنند و خدا کاری می کند که خودشان گمراه شوند و کسی را که خدا گمراه کند هیچ کس نمی تواند هدایت کند.
آیت الله مصباح یزدی در بیان معنای شقاق گفت: این صفت از یک خصلت روانی سرچشمه می گیرد که ریشه در خود کم بینی دارد. مانند اینکه انسان فتوایی در دین بدهد که مطابق با نظر هیچ کس نیست برای اینکه خودش را مطرح کند یا در انجام عملی بدعت گذاری کند که به شهرت برسد. به تعبیر حضرت کار بر چنین شخصی دشوار می شود و در بن بستی گرفتار می شود که راه برون رفتی نمی یابد./928/پ201/ج
ارسال نظرات