پژوهش مکمل به جای تحقیقات تکراری
حجت الاسلام یعقوب علی برجی، عضو هیات علمی جامعه المصطفی العالمیه در گفت‌و‌گو با خبرنگار خبرگزاری رسا گفت: پژوهش دارای اقسامی همچون بنیادی، میدانی، و توسعه‌ای است.
وی در تعریف پژوهش بنیادی اظهار داشت: این نوع تحقیق و بررسی در حوزه‌های علمیه بیشتر رایج است؛ در این نوع پژوهش مسالهای را با توجه به منابع اصیل بررسی کرده و دیدگاه‌های مختلف را بررسی و بعد از تحلیل و توصیف دیدگاه‌ها، به نتایج مطلوب و مطابق ادله رهنمون می‌شویم.
استاد حوزه علمیه قم گفت: در پژوهش بنیادی یا ساماندهی جدید برای یک مساله را ارائه می کنیم یا نوآوری را تعقیب و تلاش می کنیم تا مسالهای را متناسب با زمان و مکان، تحلیل و نتایج مطلوب را ارائه کنیم.
این محقق حوزه علمیه قم اظهار داشت: پژوهش توسعه‌ای تحقیق در حیطه موضوعاتی است که اصل موضوع مسلم بوده و ما تلاش می‌کنیم تا با مطالعه موضوع، آن را در ابعاد گوناگون اجتماعی، سیاسی، اقتصادی توسعه و از نتایجش بهرمند شویم.
وی اظهار داشت: پژوهش میدانی درصدد است تا با مطالعه پدیده‌های اجتماعی و مطالعه‌ای غیر کتابخانه‌ای همچون مراجعه به نظرات مردم از طریق پرسشنامه، به جواب مسالهای برسد.
مدیر علمی دانشنامه امام رضا(ع) اظهار داشت: امروز سطحی‌نگری آسیب فراروی پژوهش دینی است. نباید به گونه‌ای باشد که فرد تصور کند با بررسی چند دیدگاه و جمع‌آوری چند پژوهش محقق شده است. پژوهش نیازمند شناسایی همه منابع، فیش برداری جامع، ساماندهی، و بعد فرایند تحلیل و بررسی است.
این محقق حوزه علمیه قم اظهار داشت: کارهای تکراری بلای جان پژوهش است. متاسفانه امروز شاهد کارهای تکراری در پژوهشگاه ها و موسسات تحقیقی هستیم که این مساله عرصه پژوهش را با آفت مواجه کرده است.
وی بیان داشت: نداشتن سیستم اولویت بندی در پژوهش موجب شده است محققان ندانند از کجا شروع کنند و در انتخاب موضوع با مشکل روبرو شوند.
مدیر دانشنامه اسلام، کشاورزی، محیط زیست، بیان داشت: پژوهش های دینی بخاطر جانگرفتن در سامانه ای دقیق، دچار پراکندگی بوده و همدیگر را تکمیل نمی‌کنند.
محقق حوزه علمیه قم بر وجود سامانه ای برای نظم بخشیدن به پژوهش دینی تاکید کرد و گفت: تحقیقات دینی باید در فرایندی قرار گیرند که هرکدام نقاط ضعف و کاستی یکدیگر را تکمیل و اصلاح کنند نه اینکه بدون نظر و جدای از یکدیگر تدوین شود./909/ت302/ع