غدیر؛ بزرگ ترین عید الهی
خبرگزاری رسا ـ حجت الاسلام والمسلمین محدثی تاکید کرد: غدیر، تنها نه به عنوان روزی تاریخی بلکه به عنوان یک عید اسلامی مطرح است. عید بودن آن نیز، مراسم و سنت های خاصی را می طلبد و نه تنها باید آن را عید دانست، بلکه باید آن را عید گرفت و به شادمانی پرداخت و به عنوان تعظیم شعائر دینی، آن را بزرگ داشت و بر شکوه آن افزود،
به گزارش سرویس پیشخوان خبرگزاری رسا به نقل از رسالت، حجت الاسلام والمسلمین جواد محدثی در گفتاری به مناسبت عید غدیر تاکید کرد: روز عید غدیرخم یکی از اعیاد بزرگ مسلمانان بویژه شیعیان است، روزی که در حقیقت باید آن را بزرگترین عید خدا و زبونی شیطان دانست، چرا که در این روز خجسته پیوند میان کفر و نفاق افشا و با صراحت از مقام ناب ولایت دفاع شد. در اهمیت این روز باید گفت که سابقه غدیر و عید گرفتن این روز مقدس، به زمان پیامبر اکرم (ص) می رسد. در دوران ائمه اطهار علیهم السلام نیز این سنت دینی ادامه داشته و امینان وحی الهی، همچون امام صادق (ع) و امام رضا (ع) آن را آشکار ساخته و یادش را گرامی و زنده نگه می داشتند. پیش از آنان نیز، امیر مؤمنان (ع) احیاگر این عید بود.
رمز عید بودن غدیر نیز، کمال دین و اتمام نعمت در سایه تداوم خط رسالت در شکل و قالب امامت بود. به فرمان پیامبر خدا (ص) مسلمانان مأمور شدند ولایت را به صاحب ولایت تبریک گویند و با آن حضرت بیعت کنند. رسول خدا (ص) نیز بر این نعمت الهی شادمانی کرد و فرمود: «الحمدلله الذی فضلنا علی جمیع العالمین.» آیه قرآن که به صراحت، این روز را روز اکمال دین و خشنودی پروردگار از این واقعه و تعیین وصی دانسته، رمز دیگری از عید بودن غدیر خم است. فرخندگی این روز و عظمت این مراسم و عید بودن غدیر، در آن روز و لحظه برهمگان روشن بود. این نکته را حتی طارق بن شهاب مسیحی که در مجلس عمر بن خطاب حضور داشت، فهمیده بود که گفت: اگر این آیه «الیوم اکملت لکم دینکم…» (مائده / 3) در میان ما نازل شده بود، روز نزول آیه را عید می گرفتیم. هیچ یک از حاضران نیز حرف او را رد نکردند. خود عمر نیز سخنی گفت که به نوعی پذیرش حرف او بود.
عید گرفتن غدیر:
غدیر، تنها نه به عنوان روزی تاریخی بلکه به عنوان یک عید اسلامی مطرح است. عید بودن آن نیز، مراسم و سنت های خاصی را می طلبد و نه تنها باید آن را عید دانست، بلکه باید آن را عید گرفت و به شادمانی پرداخت و به عنوان تعظیم شعائر دینی، آن را بزرگ داشت و بر شکوه آن افزود، تا ارزش های نهفته در این روز عظیم، همواره زنده بماند و سیره معصومین علیهم السلام احیا شود. همه این ویژگی ها برای این روز بزرگ، موقعیتی والا و ارزشمند پدید آورد، آنچنان که رسول خدا (ص) و ائمه هدی (ع) و مؤمنانی که پیرو آنان بودند، از موقعیت این روز شادمان بودند.
مقصود ما از عید گرفتن این روز نیز همین است. خود حضرت رسول (ص) نیز به این نکته اشاره و تصریح فرموده است، از جمله در روایتی که می فرماید: «روز غدیر خم، برترین اعیاد امت من است، روزی است که خدای متعال مرا فرمان داد تا برادرم علی بن ابی طالب را به عنوان پرچمی هدایتگر برای امتم تعیین کنم که پس از من به وسیله او راهنمایی شوند، و آن، روزی است که خداوند در آن روز، دین را کامل ساخت و نعمت را بر امتم به کمال و تمام رساند و اسلام را به عنوان دین، برایشان پسندید.»
کلام دیگر پیامبر (ص) که فرموده بود: «به من تهنیت بگویید، به من تهنیت بگویید.» نیز نشان دهنده همین عید بودن روز غدیر در کلام حضرت رسول (ص) است. خود امیرالمؤمنین (ع) در ادامه خط پیامبر (ص)، این روز را عید گرفت و در سالی که روز جمعه با روز غدیر مصادف شده بود، در ضمن خطبه عید فرمود: «خداوند متعال برای شما مؤمنان، امروز دو عید بزرگ و شکوهمند را مقارن قرار داده است که کمال هر کدام به دیگری است، تا نیکی و احسان خویش را در باره شما کامل سازد و شما را به راه رشد برساند و شما را دنباله رو کسانی قرار دهد که با نور هدایتش روشنایی گرفته اند و شما را به راه نیکوی خویش ببرد و به نحو کامل از شما پذیرایی کند. پس جمعه را محل گردهمایی شما قرار داده و به آن فراخوانده است، تا گذشته را پاک سازد و آلودگی های جمعه تا جمعه را بشوید، نیز برای یادآوری مؤمنان و بیان خشیت تقواپ یشگان مقرر ساخته است و پاداشی چند برابر پاداش های مطیعان در روزهای دیگر قرار داده و کمال این عید، فرمانبرداری از امر الهی و پرهیز از نهی او و گردن نهادن به طاعت اوست.
پس توحید خدا، جز با اعتراف به نبوت پیامبر (ص) پذیرفته نیست و دین، جز با قبول ولایت به امر الهی قبول نمی شود و اسباب طاعت خدا جز با چنگ زدن به دستگیره های خدا و اهل ولایت، سامان نمی پذیرد. خداوند در روز غدیر، بر پیامبرش چیزی نازل کرد که بیانگر اراده اش در باره خالصان و برگزیدگان است و او را فرمان داد که پیام را ابلاغ کند و از بیماردلان و منافقان هراس نداشته باشد و حفاظت او را عهده دار باشد…» تا آنجا که فرمود: «رحمت خدا برشما باد! پس از پایان این تجمع، به خانه هایتان برگردید و به خانواده خود، وسعت و گشایش دهید و به برادران خود نیکی کنید و خداوند را بر نعمتی که ارزانی تان کرده، سپاس گویید. با هم باشید تا خداوند هم متحدتان سازد. به یکدیگر نیکی کنید تا خداوند هم، الفت شما را پایدار کند، از نعمت الهی به یکدیگر هدیه دهید، آن گونه که خداوند بر شما منت نهاده و پاداش آن را در این روز، چندین برابر عیدهای گذشته و آینده قرار داده است. نیکی در این روز، ثروت را می افزاید و عمر را طولانی می کند. ابراز عاطفه و محبت به هم در این روز، موجب رحمت و لطف خدا می شود. تا می توانید در این روز از وجودتان خرج خانواده و برادرانتان کنید و در برخوردها و ملاقات ها ابراز شادمانی و سرور کنید.
آیین عید غدیر و ائمه اطهار (ع):
اهل بیت علیهم السلام، این روز را شناخته و شناسانده و آن را عید نامیدند و همه مسلمانان را به عید گرفتن آن دستور دادند و فضیلت آن روز و ثواب نیکوکاری در آن رابیان کردند. فرات بن احنف می گوید: به امام صادق (ع) عرض کردم: جانم فدایت! آیا مسلمانان عیدی برتر از عید فطر و قربان و جمعه و روز عرفه دارند؟ فرمود: آری! بافضیلت ترین، بزرگترین و شریف ترین روز عید نزد خداوند، روزی است که خدا دین رادر آن کامل ساخت و بر پیامبرش محمد (ص) این آیه را نازل فرمود: «الیوم اکملت لکم دینکم و اتممت علیکم نعمتی و رضیت لکم الاسلام دینا.» گفتم: آن کدام روز بود؟فرمود: هر گاه یکی از پیامبران بنی اسرائیل می خواست جانشین خود را تعیین کند وانجام می داد، آن روز را عید قرار می دادند. آن روز، روزی است که پیامبر اکرم (ص)، علی (ع) را به عنوان هادی امت نصب کرد و این آیه نازل شد و دین کامل گشت و نعمت خدا بر مؤمنان، تمام شد. گفتم: آن روز، کدام روز از سال است؟ فرمود: روزها جلو و عقب می افتد، گاهی شنبه است، گاهی یک‌شنبه، گاهی دوشنبه، تا آخر هفته. گفتم: در آن روز، چه کاری سزاوار است که انجام دهیم؟ فرمود: آن روز، روز عبادت و نماز و شکرو حمد خداوند و شادمانی است، به خاطر منتی که خدا بر شما نهاد و ولایت ما را قرارداد. دوست دارم که آن روز را روزه بگیرید.»
حسن بن راشد نیز از امام صادق (ع) روایت می کند که به آن حضرت عرض کردم: جانم فدایت! آیا مسلمانان را جز عید فطر و قربان،عیدی است؟ فرمود: آری ای حسن! بزرگتر و شریف تر از آن دو. پرسیدم: چه روزی است؟فرمود: روزی که امیرالمؤمنین (ع) به عنوان نشانه راهنما برای مردم منصوب شد. گفتم: فدای شما! در آن روز چه کاری سزاوار است که انجام دهیم؟ فرمود: روزه می گیری و برپیامبر (ص) و دودمانش درود می فرستی و از آنان که در حقشان ستم کردند، به درگاه خدا تبری می جویی. همانا پیامبران الهی به اوصیای خویش دستور می دادند روزی را که جانشین تعیین شده، عید بگیرند. پرسیدم: پاداش کسی که آن روز را روزه بگیرد چیست؟فرمود: برابر با روزه شصت ماه است.»فیاض بن محمد بن عمر طوسی در سال 259 (در حالیکه خودش 90 سال داشت) گفته است که حضرت رضا (ع) را در روز غدیر ملاقات کردم، درحالی که در محضر او جمعی از یاران خاص وی بودند و امام (ع) آنان را برای افطار نگاه داشته بود و به خانه های آنان نیز طعام و خلعت و هدایا، حتی کفش و انگشتر فرستاده بود و وضع آنان و اطرافیان خود را دگرگون ساخته بود و پیوسته فضیلت و سابقه این روز بزرگ را یاد می فرمود. تمامی این روایات و نقل قول ها در سیره عملی بزرگان شیعه، نشان از اهمیت عظمت روز عید غدیر خم دارد. بنابر این جامعه شیعی باید با اهتمام ورزیدن به عید ولایت و رهبری، و تکریم این حبل المتین استوار شیعه، دین خود را نسبت به بنیادهای اعتقادی ادا کنند./971/پ202/ج
ارسال نظرات