محقق پژوهشکده مهدویت بررسی کرد؛
مسأله رجعت و قیام حضرت مهدی
خبرگزاری رسا - محقق پژوهشکده مهدویت گفت: معنای اصطلاحی رجعت عبارت است از:؛ بازگشت دو گروه از مردگان مؤمن خاص و کافران محض به دنیا با همان صورت‌هایی که در گذشته بودند، و زمان آن پس از ظهور حضرت مهدی(عج) و قبل از قیامت است.
به گزارش خبرگزاری رسا به نقل از پایگاه اطلاع رسانی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی،مسأله رجعت و بازگشت به دنیا از مسائل مهم و در عین حال مورد اختلاف علمای شیعه و سنی در زمینه مهدویت است که در آیات و احادیث نیز به آن اشاره شده است.
مطلب زیر یادداشتی است از حجت‌الاسلام عبدی از محققان پژوهشکده مهدویت، در بررسی همین مسأله و ارتباط آن با قیام حضرت مهدی (عج).
آیه: الم (1) ذلِکَ الْکِتابُ لا رَیْبَ فیهِ هُدی لِلْمُتَّقینَ (2) الَّذینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ وَ یُقیمُونَ الصَّلاةَ وَ مِمَّا رَزَقْناهُمْ یُنْفِقُونَ: الف، لام، میم. این است کتابی که در [حقانیت] آن هیچ تردیدی نیست [و] مایه هدایت تقواپیشگان است: آنان که به غیب ایمان میآورند و نماز را بر پا میدارند و از آن‌چه به ایشان روزی دادهایم انفاق می‌کنند. (بقره: 3)
روایت: عن جابر عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ (ع) قَالَ: «الم» وَ کُلُّ حَرْفٍ فِی الْقُرْآنِ مُقَطَّعَةٌ مِنْ حُرُوفِ اسْمِ اللَّهِ الْأَعْظَمِ الَّذِی یُؤَلِّفُهُ الرَّسُولُ وَ الْإِمَامُ (ع) فَیَدْعُو بِهِ فَیُجَابُ قَالَ قُلْتُ قَوْلُهُ «ذلِکَ الْکِتابُ لا رَیْبَ فِیهِ» قَالَ الْکِتَابُ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ لَا شَکَّ فِیهِ أَنَّهُ إِمَامُ «هُدی لِلْمُتَّقِینَ» فَالْآیَتَانِ لِشِیعَتِنَا هُمُ الْمُتَّقُونَ «الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ»وَ هُوَ الْبَعْثُ وَ النُّشُورُ وَ قِیَامُ الْقَائِمِ وَ الرَّجْعَةُ «وَ مِمَّا رَزَقْناهُمْ یُنْفِقُونَ» قَالَ مِمَّا عَلَّمْنَاهُمْ مِنَ الْقُرْآنِ یَتْلُونَ؛
جابر از امام باقر (ع) نقل می‌کند که ایشان فرمود: «الم»؛ و هر حرفی از حروف‌های مقطعه قرآن، یک حرف از بعض حروف اسم اعظم خدا است [که هر جزئى از آن در جایى از قرآن مجید آمده است]، پیامبر و امام معصوم(ع) هستند که به مکان آن‌ها آگاهى دارند هر گاه خواسته باشند خدا را به نام اعظمش بخوانند آن حروف تقطیع شده را با هم تلفیق کرده و دعا مىکنند، خدا نیز اجابت مىفرماید.
عرض کردم معنای «ذلِکَ الْکِتابُ لا رَیْبَ فِیهِ» چیست؟ فرمود: یعنی امیرالمؤمنین(ع) است که شکی در امامت او نیست «هدایت است برای متقین» لذا این دو آیه مربوط به شیعیان ما است؛ متقین کسانی هستند که ایمان به غیب دارند و غیب هم عبارت از قیامت و حشر و نشر و قیام قائم (عج) و رجعت است [درباره این آیه سؤال کرد] «وَ مِمَّا رَزَقْناهُمْ یُنْفِقُونَ» [امام]فرمود: یعنی آن‌چه به آن‌ها از قرآن آموختهایم تلاوت می‌کنند. (منابع: تأویل الآیات الظاهرة، ص 33)
رجعت
واژه «رجعت» در کتاب‌های لغت، به معنای «بازگشتن» است؛ یعنی برگشتن به جایی که پیش‌تر در آن‌جا بوده است.
معنای اصطلاحی رجعت عبارت است از: بازگشت دو گروه از مردگان مؤمن خاص و کافران محض به دنیا با همان صورت‌هایی که در گذشته بودند، و زمان آن پس از ظهور حضرت مهدی(عج)، قبل از قیامت است. در این زمان، مؤمنان از برپایی حکومت جهانی عدل شاد گردند و کافران از ذلت و حقارت خودشان متألم شوند.
لذا بحث «رجعت» از جایگاه والایی در اعتقادات شیعه برخوردار است؛ تا جایی که برخی از احادیث، منکران رجعت را از دایره تشیع خارج می‌داند. از این‌رو، عده فراوانی از علمای شیعه اعتقاد به رجعت را از ضروریات دین و مذهب دانسته‌اند. و از طرفی دیگر علمای اهل سنت، عقیده به رجعت را خلاف عقاید اسلامی می‌دانند و معتقد به آن را در شمار کفر و شرک و یا بدتر از آن قرار می‌دهند و به این بهانه، به شیعیان ناسزا می‌گویند.
معتقدان به «رجعت» برای اثبات این اعتقاد، از آیات و روایات فراوانی بهره برده‌اند. و این آیات و روایات به طور عمده به دو دسته تقسیم می‌شوند:
الف. آیات و روایاتی که سخن از وقوع رجعت در امت‌های گذشته دارد.
ب. آیات و روایاتی که دلالت بر وقوع آن در آخرالزمان دارد./9191/د102/پ
ارسال نظرات