نسبت دعا و قانون جذب

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام مظاهری سیف، کارشناس مسائل اعتقادی، در برنامه راه و بیراه که از رادیو معارف پخش می‌شد، گفت: مدعیان قانون جذب مستنداتی را در روانشناسی و فیزیک ارائه می‌کنند و آن را پشتوانه علمی قانون جذب می‌شمرند، این گونه ادعاها هیچ مستند علمی ندارد، نه روانشناسی و نه فیزیک، هیچ تایید علمی برای قانون جذب ندارند.

وی ادامه داد: اما در اندیشه‌های دینی ما مطالبی هست که ممکن است تصور شود مؤید قانون جذب هستند، اگر شما بر چیزی تمرکز کنید و آرزوی خودتان را در ذهن تصور و تجسم کنید به آن خواهید رسید، ما در مسائل دینی داریم که با دعا می‌توان به خواسته‌ها رسید.

حجت الاسلام مظاهری سیف اظهار داشت: فاصله بین دعا و قانون جذب زیاد است، در دعا خدا محور است، در قانون جذب ذهن انسان محور است و خود انسان محور معرفی می‌شود، در دعا هم خدا معبود انسان است و هم انسان از او درخواست می‌کند و او مالک همه چیز است، و از گنجینه بی پایان خود هر چه بخواهد به انسان می‌بخشد.

وی افزود: در دعا حالت ما متواضعانه و متضرعانه است، خدا را ستایش می‌کنیم به نام‌های او و بعد درخواستمان را مطرح می‌کنیم تا مشمول رحمت او شویم، فلسفه دعا کردن این است که ما بندگی در برابر او را بچشیم، در قانون جذب حالت متواضعانه و متضرعانه نیست.

این کارشناس حوزوی ابراز داشت: حالت در قانون جذب آمرانه است یعنی می‌گویند به کائنات فرمان بده، باید محکم بگویی مطالبه گرایانه بگویی فرمان بدهی و با اعتماد کامل بگویی من این چیز را می‌خواهم و منتظر باشی تا به تو از طرف کائنات داده شود، خروجی این دو مورد با هم تفاوت دارد در دعا کسی که درخواست می‌کند یک عبد متواضع بار می‌آید، ولی در قانون جذب فرد یک انسان مستکبری که همیشه از عالم طلبکار است خواهد بود.

وی ادامه داد: در قرآن کریم داریم که من را بخوانید تا جواب شما را بدهم در این آیه قطعیت وجود دارد و هر کس خدا را بخواند جواب می‌شنود، ما در فهم و تفسیر این آیه مشکل داریم جوابی که خدا می‌دهد این نیست که هر چه خواستی من به تو می‌دهم.

کارشناس مسائل اعتقادی در پایان خاطر نشان کرد: گاهی جوابی که خدا به بنده می‌دهد این است که الان به صلاح تو نیست که این چیز را داشته باشی برو زندگی کن بعدها که آمدی من از این بیشتر را به تو می‌دهم، در دعا قطعیت قانون جذب را نداریم، در قانون جذب مبنا این است که انسان مصلحت خود را تشخیص می‌دهد و هر چه تشخیص داد همان مصلحت او است و کائنات هم همان را به او می‌دهد، ولی در دعا مصلحت را خدا تشخیص می‌دهد. /9194/پ202/ن