۰۸ ارديبهشت ۱۳۹۲ - ۱۵:۴۲
کد خبر: ۱۶۳۸۲۹
نسیم هدایت، رهنمود‌های بزرگان به طلاب جوان(76)؛

قرآن و عترت امتیاز مسلمانان نسبت به دیگران

خبرگزاری رسا ـ باید بدانید این‌که ما مسلمان‌ها، امتیازی از غیر مسلمان‌ها نداریم مگر به قرآن و عترت، و الا ما هم مثل غیر مسلمان‌ها هستیم، اگر ما عترت را نداشته باشیم، مثل مسلمان‌هایی که اهل ایمان نیستند، هستیم. باید ملتفت باشیم روز به روز در این دو امر ترقی کنیم.
نسيم هدايت ، علي وافي

به گزارش خبرگزاری رسا، کتاب «نسیم هدایت، رهنمود‌های بزرگان به طلاب جوان» تدوین شده از سوی علی وافی، دربردارنده چهل پرسش و پاسخ درباره آداب و رموز طلبگی و صد‌ها نکته آموزنده درباره شیوه طلبگی است.

با توجه به اهمیت طرح این مباحث برای طلاب به ویژه طلاب جوان و تازه‌وارد به حوزه‌های علمیه، خبرگزاری رسا اقدام به انتشار بخشی از محتوای این کتاب کرده است.

در فصل بیستم این کتاب، در بخش پیوست‌ها می‌خوانیم:

قرآن کتاب انسان سازی

امام خمینی:

شمایی که باید ارشاد کنید این ملت را، ‌باید مجهز بشوید،‌ باید مجهز به جمیع انحاء ارشادات. مردم، از شما توقع جمیع انحاء ارشادات را دارند. اسلام همان‌طور که ابعاد مختلفه دارد، بر حسب ابعادی که انسان دارد. برای انسان آمده است. برای انسان سازی آمده است. قرآن کتاب انسان سازی است. همان‌طور که قرآن ابعاد مختلفه دارد، بر حسب ابعادی که دارد، علماء هم باید ابعاد مختلفه داشته باشند.

استفاده از منبع وحی و ولایت

امام خمینی:

ادعیه ائمه(ع) کتاب صاعد است. همان قرآن است که رو به بالا می‌رود. جواب اوست. تقریبا کسی بخواهد ببیند که مقامات ائمه(ع) چیست، باید رجوع کند به آثار آن‌ها، و مهمش ادعیه آن‌هاست.. ما عاجزیم از این‌که شکر این نعمت را به جا آوریم، که از منبع وحی و از منبع ولایت، هر دو استفاده می‌کنیم.

انس با قرآن، نافله، نماز اول وقت

مقام معظم رهبری:

نافله بخوانید، قرآن بخوانید، نماز اول وقت بخوانید که این سه چیز، برای طلبه واجب است. نمی‌خواهم بگویم که واجب شرعی است؛ واجب وظیفه‌ای و شغلی است. طلبه‌ای که با قرآن انس نداشته باشد، طلبه‌ای که اهل نافله نباشد، طلبه‌ای که نمازش را آخر وقت بگذارد، چیز مهمی را کسر دارد.

فلسفه انس با قرآن

مقام معظم رهبری:

قرآن را مرتب بخوانید. روزی نباشد که شما تلاوت قرآن نکنید. این‌که می‌بینید در روایات هست که بعضی از ائمه(ع) در ماه رمضان، هر سه روز یا هر هفت روز، و در غیر ماه رمضان هر پانزده روز یا هر ده روز، یک ختم قرآن می‌کردند، دلیل و فلسفه‌ای دارد.

ما به قرآن نیاز داریم. هیچ‌کاری را بر خواندن قرآن مقدم نکنید. به این معنا که اگر بناست مثلا روزی یک حزب قرآن بخوانید، آن را با تأمل و تدبر بخوانید و اگر فرضا ده دقیقه طول بکشد، نگویید کار یا درس و مطالعه دارم. هیچ‌کاری، از این واجب‌تر نیست. این ده دقیقه، با یک ربع ساعت را برای قرآن خواندن بگذارید. من از برادران طلاب خواهش می‌کنم که این نکته را فراموش نکنند. هر روز، قرآن را با تدبر بخوانید و هرگز آن را رها نکنید.

شیران روز و زاهدان شب

مقام معظم رهبری:

اگر چه درس خواندن و آشنایی به معارف و خودسازی و پرداختن به درون و باطن، خود یکی از فرائض مهم، بلکه مهم‌ترین فرائض است؛ اما این فرضیه مهم، نبایستی ما را از جریاناتی که در کشور می‌گذرد و وظایفی که در مقابل این جریانات داریم و نیز از حضور در صحنه‌های اجتماعی و کمک به پیشرفت انقلاب و شناخت توطئه‌های دشمنان انقلاب و پی‌گیری شیوه‌هایی که این توطئه‌ها را خنثی می‌کند و لبیک گفتن به نیازهای عمومی جامعه و رفتن در جبهه‌های خطر و احیانا جانبازی کردن و جان دادن، غافل کند.

ما نمی‌گوییم که شما به یک مدرسه بروید و درس بخوانید و فقط در و دیوار مدرسه و کتاب درس و استاد را ببینید و دیگر کارتان به سیاه و سفید آنچه که در این برهه عظیم حساس در این مملکت می‌گذرد، نباشد. نه، ما چنین توصیه نمی‌کنیم؛ بلکه توصیه می‌کنیم که شما شیران روز و راهبان شب باشید.

قرآن موجودی ربوبی

آیت‌الله بهجت:

بالاخره ما شیعیان که عقیده داریم قرآن عدیل اهل‌بیت(ع) و اهل‌بیت(ع) عدیل قرآن هستند؛ و بین آن‌ها جدایی وجود ندارد، آیا نمی‌توانیم از نظر به قرآن و به اهل‌بیت(ع) استفاده‌ای معنوی و جسمانی بکنیم؟!

آیا هیچ می‌دانیم که قرآن نظیر سایر مکتوبات نیست؟ گویی قرآن موجودی ربوبی از عالم نور و روحانی است که در عالم اجسام و اعراض،‌ ظهور کرده است. به دلیل این‌که چیزهایی از آن برمی‌آید، یا دیده می‌شود، که از اجسام و اعراض دیده نمی‌شود. بنابراین، باید به طور یقین بفهمیم که نگاه کردن به قرآن مثل نگاه کردن به سایر کتب نیست.

قرآن و عترت، داروی دردها

آیت‌الله بهجت:

علمای بزرگ و مراجع تقلید زمان ما، وقتی در حرم (نجف و کربلا و ..) مشغول زیارت می‌شدند، حالات و حرکاتی از آن‌ها سر می‌‌زد که گویا کسی در حرم نیست، و اصلا مسأله ریا در کار نیست؛ آن‌ها که در نقد و جواب مسائل علمی، خود را افلاطون زمان می‌دانستند، چرا برای افراد کمتر و پایین‌تر از خود، خودنمایی و ریا کاری کنند؟!

گویا همه آن بزرگان لا الی بدل رفتند و امثال خود را به جا نگذاشتند. چه مقامات و کمالاتی داشتند که الان هم با آن‌هاست. آیا بر ما لازم نیست راه آن‌ها را برویم؟ چیزی که هست آن‌ها در زمانی بودند که اشخاص و بزرگانی را می‌دیدند که صاحب کرامات و مقامات و نمونه‌های کامل ائمه اطهار(ع) بودند، ولی آن‌چه آن‌ها داشتند در دست ما نیز هست و آن قرآن و عترت است و زمین هیچ زمانی از حجت خالی نیست، و حجت در میان ما است، ولی گویا که نیست!

قرآن و عترت دوای تمام دردهاست. اگر آن‌ها را کنار بگذاریم، در دنیا از این هم ذلیل‌تر می‌شویم. آیا ذلت از این بیشتر که مسلمانان با این همه قوت و ثروت، نوکر کفار هستند و آن‌ها مالک امرشان هستند، یک روز به گرگ پناه می‌بریم و یک روز به روباه!

برای این‌که از قرآن و عترت به کلی کنار نرویم و آن‌ها را از ما جدا نکنند، از الآن باید در فکر اصلاح باشیم، «علاج واقعه قبل از وقوع باید کرد».

تسلط بر احکام و روایات

آیت‌الله حاج سید محسن خرازی:

بهتر آن است که رساله عملیه عربی مرجع خود را هر روز بخوانند و اگر با هم بخوانند مفید است و در صورت امکان، کتاب شریف کافی را به بحث بگذارند و روایات آن را مورد مطالعه و تحقیق قرار دهند.

انس با قرآن

آیت‌الله بهجت:

از واضحات است که خواندن قرآن در هر روز، و ادعیه مناسبه اوقات و امکنه،‌ در تعقیبات و غیر آن‌ها، و کثرت تردد در مساجد و مشاهد مشرفه، و زیارات علما و صلحا و همنشینی با آن‌ها، از مرضیات خدا و رسول(ص) است و باید روز به روز، مراقب زیادتی بصیرت و انس به عبادت و تلاوت و زیارت باشد.

قرآن برنامه انسان سازی

آیت‌الله بهجت:

خدا می‌داند قرآن برای اهل ایمان «مخصوصا اگر اهل علم باشند» چه معجزه‌ها و کراماتی دارد و چه چیزهایی از آن خواهند دید! برنامه قرآن آخرین برنامه انسان سازی است که در اختیار ما گذاشته شده است، ولی ما از آن قدردانی نمی‌کنیم. اهل تسنن، قرآن، و ما عترت را آن‌گونه که باید، نشناختیم و قدر ندانستیم.

نابینایی که حافظ قرآن بوده، به دیگری که قرآن را از روی آن غلط می‌خواند، می‌گفت: «مگر کوری نمی‌بینی؟».

ضرورت آشنایی با تفسیر،‌ احکام، اصول عقاید

آیت‌الله رضا استادی:

قرائت قرآن مجید، مطالعه کتاب‌های حدیث مانند جلد اول و دوم کافی و نهج‌البلاغه، رجوع به برخی تفاسیر ساده یا متوسط و نیز مطالعه کتاب‌هایی که حدیث و نهج‌البلاغه را ترجمه و شرح کرده‌اند، برای هر طلبه و هر فاضل و هر استاد، لازم و ضروری است. هر روحانی به مرور باید دست کم آیاتی فراوان از قرآن مجید را با تفسیر و نیز روایاتی از اهل‌بیت را با شرح، در ذهن و حافظه داشته باشد که هم خود از آن‌ها بهره‌مند شود و هم در راهنمایی دیگران از آن‌ها استفاده کند.

در مورد احکام و مسائل شرعی حتما باید با توضیح المسائل و عروة الوثقی و تحریرالوسیله و مانند آن‌ها مأنوس باشد و از کتاب‌های به اصطلاح دم دست او به شمار آید. روحانی باید به مسائل شرعی، به ویژه مسائل مورد ابتلای خود و مردم،‌ کاملا آگاه باشد و نبود این آگاهی برای هر روحانی عیب و نقص است.

درباره معارف و اصول عقاید نیز حتما باید یک دوره اصول عقاید را دست کم مطالعه کرده و امهات مسائل عقیدتی و احیانا اقوالی که در برخی از آن مسائل هست، برای او روشن باشد تا در صورتی که از او سؤالی شد، بتواند پاسخ‌های ابتدایی را ارائه دهد.

علم و ایمان

آیت‌الله بهجت:

نوجوان‌ها و جوان‌ها باید ملتفت باشند که همچنانی که خودشان در این سن هستند و روز به روز، به سن بالاتر می‌روند، علم و ایمان‌شان هم باید همین جور باشد، مطابق این باشد، معلوماتشان از همان کلاس اول علوم دینیه، به بالا برود، ایمان‌شان ملازم با همین علم‌شان باشد.

باید بدانید این‌که ما مسلمان‌ها، امتیازی از غیر مسلمان‌ها نداریم الا به قرآن و عترت، والا ما هم مثل غیر مسلمان‌ها هستیم، اگر ما عترت را نداشته باشیم، مثل مسلمان‌هایی که اهل ایمان نیستند، هستیم. باید ملتفت باشیم روز به روز در این دو امر ترقی بکنیم. همچنان که سن ما به بالا می‌رود، معلومات ما هم در همین دو امر، بالا می‌رود. این طرف آن طرف نرود والا گم می‌شود...

محدودیت قرآن و عترت

آیت‌الله سید عبدالحسین طیب:

هر فرد مسلمانی باید با قرآن سر و کار داشته و مرتب آن را تلاوت کند اما حساب طلبه، با همه فرق می‌کند. طلبه باید روحش با قرآن عجین باشد و زندگی‌اش قرآنی باشد تا بتواند در پرتوی نور قرآن دید و نگرش قرآنی پیدا کند؛ نباید خدای نکرده قرآن، کنار دیگر مطالعات و کارها قرار گیرد، قرآن اصل و اساس است و باید محور باشد. آن‌چه که به مطالعات دیگر ما، روش و جهت می‌دهد و آن‌ها را برای ما مفید می‌کند، دید و نگرش قرآنی است...

در کسب توفیق، باید از خداوند عاجزانه کمک خواست. توفیق به سادگی به دست نمی‌آید. از لابلای کتاب‌ها هم چیزی در این زمینه عاید نمی‌شود، مالک قادر منان باید توجه و کمک کند. در جلب توجه او، باید از وجود مقدس نبی اکرم(ص) و ائمه معصومین(ع) کمک جست. با توسل به آنان و با واسطه قرار دادن این بزرگان، باید قابلیت پذیرش فیض الهی را در خود فراهم ساخت. به مضامین ادعیه رسیده از ائمه معصومین(ع) نگاه کنید، هر سطر آن، دریایی از معرفت و عرفان و خلوص است. این‌ها اساس کار طلبه است. آشنایی با بحر مواج و خروشان معارف و عرفان الهی، جز از زبان معصوم امکان ندارد و آن نیست مگر همان ادعیه وارده زیارت هر یک از این بزرگواران.

شایان ذکر است، علاقه‌مندان به تهیه این کتاب می‌توانند به انتشارات شفق به نشانی قم ـ خیابان شهدا ـ کوچه 22 مراجعه کنند یا با شماره 7741028 پیش شماره 0251 تماس بگیرند./997/پ201/پ

ارسال نظرات