مسؤولان به وعده‌های خود درباره رفع مشکلات عمل کنند
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حضرت آیت‌الله عبدالله جوادی آملی پیش از ظهر دوشنبه در درس تفسیر خود که در مسجد اعظم برگزار شد، به تفسیر آیات پایانی سوره مبارکه احزاب پرداخت و گفت: در آیه 72 سوره مبارکه احزاب سخن از امر نیست، بلکه سخن از عرضه کردن است، این عرض گاه به معنای سان دادن به کار می‌رود و گاه یک نوع عرض تهدیدی است، این‌جا که فرمود «عرضنا» به این معنا است که گفتیم چه کسی این بار را حمل می‌کند.
وی با اشاره به آیه «إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمَانَةَ عَلَى السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَالْجِبَالِ فَأَبَیْنَ أَن یَحْمِلْنَهَا وَأَشْفَقْنَ مِنْهَا وَحَمَلَهَا الْإِنسَانُ إِنَّهُ کَانَ ظَلُومًا جَهُولًا»، افزود: ما به آسمان‌ها و زمین و اهلش، به جن و اهلش عرض کردیم که این بار را چه کسی حمل می‌کند، این آیه تنها شامل آسمان‌ها و زمین و کوه‌ها نمی‌شود، بلکه منظور کل نظام آفرینش است که ما آن را حاضر کردیم و گفتیم چه کسی آن را حمل می‌کند و همه در آن بودند.
مفسر برجسته قرآن کریم اظهار کرد: سایر اجزای خلقت بررسی کردند و دیدند در قدرت آنان نیست، فرشتگان و انسان‌ها نمی‌توانستند آن را حمل کنند، انسان دید که می‌تواند حمل کند و پذیرفت، در میان انسان‌ها برخی این امانت را شکاندند، برخی این امانت را ارزان فروختند و برخی این امانت را سالم به اهلشان بازگرداندند که قرآن در ادامه به مشرکان، منافقان و مؤمنان اشاره می‌کند.
بار امانت و ولایت و خلافت را مقام انسانیت حمل می‌کند
حضرت آیت‌الله جوادی آملی ابراز کرد: این مسؤولیت ولایت و خلافت است، احکامی که به دنبال اصل توحید باشد به دنبال همین ولایت است، درباره اعتقاد به ربوبیت آیه «الست» را مطرح کرد، در جریان آیه 72 سوره احزاب با «اذ» و امثال آن ذکر نکرده است، درباره مقام انسانیت نیز «و علم آدم الاسماء» و «إنی جاعل فی الارض خلیفه» گفته شد، امروز وجود مبارک حضرت حجت و انبیا، اولیا و اهل‌بیت(ع) اوحدی از انسان‌ها مصداق این دو آیه است، وضع عمومی موحدان آیه الست است، و البته ابتدا «عرضنا الامانة» انجام شد، بار امانت و ولایت و خلافت را مقام انسانیت حمل می‌کند.
وی با اشاره به آیه «لِیُعَذِّبَ اللَّهُ الْمُنَافِقِینَ وَالْمُنَافِقَاتِ وَالْمُشْرِکِینَ وَالْمُشْرِکَاتِ وَیَتُوبَ اللَّهُ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَکَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِیمًا» خاطرنشان کرد: لام در این آیه، لام عاقبت است و لام غایت نیست، مانند آن آیه «وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِیَعْبُدُونِ» انسان برای عبادت و معرفت خلق شده است، لام در این‌جا لام غایت برای مخلوق است نه غایت برای خالق، خداوند چون حکیم است فعلش هدفمند است و چون غنی است خودش هدف ندارد بلکه خودش هدف است، هر فاعلی کاری که انجام می‌دهد که خودش به کمال برسد اما خداوند چون نامتناهی است و کمال محض است، کار او برای هدفی نیست، خود او هم اول است و هم آخر و خودش هدف است.
استاد سطح عالی حوزه علمیه با بیان این‌که روایتی از امام صادق(ع) رسیده است که امانت در آیه 72 سوره احزاب را به ولایت امام علی(ع) مصداق داده‌اند، ابراز کرد: این امانت ولایت علی‌بن‌بیطالب(ع) است این به عنوان نمونه است و ولایت همه انبیا و اوصیا را دربرمی‌گیرد اما در بین ما مصداق اتمش ولایت امیرالمؤمنین(ع) را در برمی‌گیرد، اگر کسی واقعا ولی خدا بود همه احکام را انجام می‌دهد، به عنوان مثال در شریعت اسلامی نماز را ستون دین می‌داند، در مسأله سیاست اسلامی مردم را ستون دین می‌داند، یعنی احکام زیرمجموعه احکام نیز جزو امانت الهی است.
ما مانند طلبه‌ها زندگی نمی‌کنیم
وی ابراز کرد: ستون اصلی سیاست اسلامی مردم هستند، اگر بخواهید نظام اسلامی باشد و سیاست اسلامی باشد باید کار مردم، عدل مردم، فرهنگ مردم و مانند آن را حل کنید، باید در عمل نشان دهید نه این‌که حرف بزنیم که مشکلات مردم را حل می‌کنیم وقتی به کاری رسیدیم توجهی نداشته باشیم، مردم را نمی‌شود سرگرم کرد و با فقر اداره کرد، اگر نماز بی‌وضو صحیح بود، رعایت نکردن مردم هم در اسلام صحیح است.
حضرت آیت‌الله جوادی آملی بیان کرد: اگر کسی بخواهد امانت را صحیح و سالم به سرانجام برساند و بخواهد ولی‌الله شود، این مصداق ولی‌الله است، ولی‌الله شدن فروع و اصول دین را در برمی‌گیرد، هر کاری که انسان را به خدا نزدیک می‌کند مایه تقرب انسان است، الان کسی نیست که راه حضرت امیر(ع) را طی کنند، این وجوهاتی که به ما می‌دهند ما مانند طلبه‌ها زندگی نمی‌کنیم، حالا همه‌اش نمی‌توان این امانت را به ولایت کلیه اهل‌بیت(ع) بزنیم، بله احکام هم زیرمجموعه ولایت قرار می‌گیرد.
وی خاطرنشان کرد: علامه طباطبایی اصرار دارند که در بین امت اسلامی اولین کسی که راه ولایت ر ا باز کرد، امیرالمؤمنین است، یعنی راه را باز کرد تا انسان ولی‌الله باشد، آن کس که خوفا من النار و شوقا الی الجنه عبادت می‌کند، ولی‌الله نیست، آن کس که می‌خواهد به خدا نزدیک شود بدون خوف و بدون شوق ولی‌الله است، تنها کسی که این حرف را زد و روی آن ایستاد امام علی(ع) بود، در آن زمان خاورمیانه در اختیار حکومت مرکزی حضرت امیر(ع) بود، همه غنایم جنگی از ایران به حجاز رفته بود، در چنین حالتی که در کل خاورمیانه حضرت امیر(ع) دومی ندارد به عسل می‌گوید خیلی خوش رنگ هستی اما من نمی‌دانم مزه‌ات چیست.
انتقاد از رقابت برای دست‌یابی به حکومت
مؤلف کتاب مفاتیح الحیاة با اشاره به حدیث «دنیاکم هذه ازهد عندى من عفطه عنز» به معنای دنیاى شما نزد من از عطسه (آب بینى) بز ماده خوارتر است، ادامه داد: به کل صحنه مقام و حکومت می‌گوید عفطه عنز(آب بینی بز) به همین چیز که حالا ما می‌گویم من باید باشم تو نباید باشی، امام علی(ع) به این می‌گوید عفطه عنز، این بالاخره یک روز بوش درمی‌آید، ما غیر از حضرت امیر(ع) کسی را نداریم که این راه را باز کرده باشند، خودشان و اهل‌بیت(ع) و شاگردان خصوصی او رفته‌اند و این راه تا روز قیامت ممکن است، ادامه داشته باشد و غیر از حضرت امیر(ع) و اهل‌بیت(ع) کسی این راه را نرفته است.
وی ابراز کرد: در خطبه 199 امانت مالی جزو همین مصداق امانت است آن هم زیرمجموعه ولایت است، کسی که بخواهد ولی‌الله شود با انجام واجبات و ترک محرمات امکان دارد، اما انجام واجبات و ترک محرمات اگر خوفا من النار و شوقا من الجنه باشد، می‌شود ولی‌الله./914/پ201/ج