بایدها و نبایدها، ما را به سمت لجاجت سوق می‌دهد
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، فاطمه حاجی احمدی، مدرس و مشاور تربیتی خانواده، در برنامه خانه مهر که از رادیو معارف پخش می‌شد، به ارائه بحث انتظارات زوجین از یکدیگر پرداخت و گفت: برای اینکه زوجین بتوانند به رابطه معقول، مطلوب و مناسب نایل آیند، لازم است اصولی را رعایت کنند.
وی ادامه داد: یکی از اصول اساسی در رابطه با عشق، علاقه و جذابیت بین زوجین و استحکام روابط، بررسی انتظارات و توقعات طرفین از یکدیگر است، فردی که مجردی را سپری می‌کند فردی است که بیشتر به دنبال برآورده سازی نیاز و توقعات خود از دنیای پیرامون خودش است، اما وقتی متأهل بودن اتفاق می‌افتد و آدم‌ها یک شراکت را برای ساله‌های طولانی عمر منعقد می‌کنند، یکی از مقوله های مهم اجابت خواسته‌ها و توقعات طرفین است.
این کارشناس تربیتی اظهار داشت: در بحث اجابت خواسته‌ها و توقعات یادمان باشد که یکی از مقوله های اساسی، بحث ظرفیت‌ها و گنجایش طرف مقابل برای اجابت است، گاهی ما توقعی داریم اما این توقع ما، با ساخت و گنجایش طرف مقابل سنخیتی ندارد، در موقعیت مناسب مطرح نمی‌شود، بر اساس رویاها و آمال ما دسته بندی می‌شود، با واقعیت تناسب لازم را ندارد یا خیلی اوقات قیاس انجام می‌شود.
خانم حاجی احمدی ادامه داد: گاهی اوقات خواسته‌ها و توقعات ما یک طرفه حرکت می‌کند، خیلی اوقات زبان خواسته و توقع غلط است و یکی از موضوعات اساسی در مورد این خواسته، همان زبان بیان خواسته یا موقعیت چگونگی بیان خواسته است، بسیاری از زوجین، به خصوص خانم‌ها می‌خواهند که دیگران توقعات و خواسته های او را تشخیص داده و برآورده کنند.
این کارشناس خانواده ابراز داشت: گاهی اوقات خانم‌ها عاشقانه‌ترین رابطه را زمانی می‌دانند که طرف مقابل نیاز را تشخیص دهد و فکر می‌کنند که اگر من خودم این نیاز و تمنا را به زبان بیاورم لذت اجابت آن از بین می‌رود، اگر چه در روابط زن و مرد یکی از مقوله های اساسی این است که زوجین خیلی تیزبینانه و تیزهوشانه در برآورده کردن خواسته‌های هم حرکت کنند.
وی ادامه داد: قاعده زندگی خوب این است که ما از هوش و زیرکی خودمان نهایت استفاده را بکنیم، این را منکر نمی‌شویم که فرد باید خیلی حواسش جمع باشد و تیز باشد برای اینکه شناسایی کند که چه چیزی باب میل من است، اما این را به عنوان یک امر مطلق و کلی نمی‌توانیم در نظر بگیریم، که نیاز دل من و نیاز درون من را فرد مقابل بفهمد، این امر بسیار صقیل و مشکلی است، چون خیلی اوقات ما خودمان هم در نیاز درونی خود به خطا می‌رویم.
خانم حاجی احمدی بیان داشت: وقتی خواسته‌ای اجابت نمی‌شود، شاید دچار خدشه و اشکالی است، یعنی فرد مقابل انگیزه پیدا نمی‌کند که به فکر رفع نیاز باشد، این زمانی اتفاق می‌افتد که ما خودخواهانه برای خواسته‌های خودمان پافشاری می‌کنیم، توصیه و پیشنهاد من این است که حتماً و حتماً قبل از اینکه خواسته‌هایمان را مطرح کنیم به فکر اجابت آن باشیم.
وی افزود: شاید بهتر باشد ما ابتدا حساب‌های یکدیگر را پر کنیم بعد خواسته‌هایمان را به زبان بیاوریم، یعنی ابتدا دلبری کنیم و محبت‌ها را به حساب هم واریز کنیم، بعد ادعا کنیم که چه چیزی را نیاز داریم، گاهی اوقات افراد خیلی یک طرفه و زود هنگام خواسته‌های خودشان را مطرح می‌کنند، گاهی اوقات شاید ایراد این است که افراد وظایف، الزام‌ها و تحکم‌ها را وارد اجابت خواسته‌ها می‌کنند و می‌گویند تو وظیفه‌ات این است که این را برای من بگیری.
این مشاور تربیتی ابراز داشت: وقتی می‌گوییم تو باید این کار را بکنی، من این را می‌گویم تو باید بگویی چشم، این بایدها و نبایدها در قالب کلمات جا می‌گیرد و آدم را به سمت لجاجت سوق می‌دهد، این نه تنها باعث برآورده شدن نیاز نمی‌شود بلکه باعث یک جنگ روانی و لجاجت‌های بچه‌گانه می‌شود.
وی اظهار داشت: موضوع دیگری که ممکن است جلوی اجابت خواسته‌ها را بگیرد این است که افراد فکر می‌کنند اگر بخواهند خواسته‌های طرف مقابل را اجابت کنند، این خواسته به مرور زمان تعدد پیدا می‌کند و یک عادت می‌شود، پس با بی توجهی و یا رد خواسته می‌خواهند جلوی این عادت بد را بگیرند، این افکار غلط و باورهای نادرست باعث می‌شود که در اجابت خواسته‌ها لنگ بزنند.
وی در پایان تاکید کرد: اگر ما می‌خواهیم خواسته‌ای را بیان کنیم، لفظ ما، کلام ما، ساختار و کلمات ما، در انگیزه ایجاد کردن و رسیدن به خواسته تأثیر دارد، اگر ما زمانی خواسته را به زبان آوریم که کفری شده‌ایم، به هم ریخته‌ایم و عصبانی هستیم، نه تنها به نیازمان نمی‌رسیم بلکه طرف مقابل را وادار به لجاجت می‌کنیم. /9194/پ202/ی