افراط و تفریط در استخاره درست نیست

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، آیت‌الله رضا استادی، دبیر شورای عالی حوزه‌های علمیه، در پانزدهمین روز از ماه مبارک رمضان در مسجد اعظم قم، با اشاره به آیه «یُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَیَخَافُونَ یَوْمًا کَانَ شَرُّهُ مُسْتَطِیرًا وَ یُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَىٰ حُبِّهِ مِسْکِینًا وَ یَتِیمًا وَ أَسِیرًا»، گفت: در روایت آمده حسنین(ع) بیمار شدند پیامبر(ص) با جمعی از اصحاب به عیادت این بزرگواران رفتند، در این جلسه به امیرمؤمنان(ع) گفته شد برای شفای امام حسن(ع) و امام حسین(ع) نذر کنند.

وی ادامه داد: امام علی(ع) و حضرت زهرا(س) نذر کردند که سه روز روزه بگیرند، پس از شفا یافتن حسنین(ع)، امیرمؤمنان(ع)، حضرت زهرا(س)، حسنین(ع) و فضه سه روز روزه گرفتند، ولی روز نخست در هنگام افطار یک مسکین آمد، روز دوم و سوم نیز یتیم و اسیر آمده و غذا طلب کردند، اهل‌بیت(ع) نیز در این سه روز تمام غذای خود را در راه رضای خدا بخشیدند و این بخشش به میزانی برای خدا ارزش داشت که قریب به هجده آیه در این‌باره نازل کرد.

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم با بیان این‌که در راه رضای خدا باید از اموالی که دوست داریم به دیگران ببخشیم، خاطرنشان کرد: ارزش عمل به این است که فرد آن چیزی را که دوست دارد در راه رضای خدا بذل و بخشش کند.

وی افزود: برخی از افراد برای رسیدن به بهشت، برخی برای فرار از جهنم و برخی دیگر برای سبب دوستی با خدا عبادت می‌کنند؛ اهل‌بیت(ع) به سبب محبت و دوستی با خدا افطار خویش را بخشیدند.

آیت‌الله استادی اخلاص را مهم‌ترین عامل قبولی اعمال دانست و اظهار داشت: قبولی اعمال به حجم و کمیت آن بستگی ندارد، در جنگ خندق امیرمؤمنان(ع) یک ضربه شمشیر زدند ولی از یک بعد چون با اخلاص بود به اندازه تمام اعمال جن و انس ارزش داشت.

وی تصریح کرد: ما باید کارهای خود را با اخلاص انجام دهیم، هر قدر اخلاص بیشتر باشد قبولی عمل نیز بیشتر خواهد بود.

دبیر شورای عالی حوزه‌های علمیه با بیان این‌که یکی از مشکلات ما شبهه‌های وارده از سوی دشمنان است، اظهار داشت: هر روزی که ما یکی از فضایل اهل‌بیت(ع) را بیان می‌کنیم، افرادی از سر عناد و دشمنی شبهه‌ جدیدی را بیان می‌کنند.

وی خاطرنشان کرد: آیه «یُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَیَخَافُونَ یَوْمًا کَانَ شَرُّهُ مُسْتَطِیرًا وَ یُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَىٰ حُبِّهِ مِسْکِینًا وَ یَتِیمًا وَ أَسِیرًا» درباره اهل‌بیت(ع) نازل شده است، ولی دشمنان می‌گویند این آیه در مکه و زمانی که حسنین(ع) به دنیا نیامده بودند، نازل شده است، از این‌رو اهل‌بیت(ع) مصداق آیه نیستند.

آیت‌الله استادی تأکید کرد: علما نیز در رد این شبهه جواب‌های متعددی دادند، یکی از پاسخ‌ها این است که در آیه کلمه اسیر آمده است، پیامبر(ص) نیز در مکه حکومتی نداشتند که اسیر داشته باشند، این آیه در مدینه نازل شده و دشمنان از سر عناد این گونه شبهات را مطرح می‌کنند.

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم در ادامه به بیان احکام نذر پرداخت و گفت: عمل به نذر یک وظیفه است و زمانی عمل به آن بر فرد لازم می‌شود که صیغه آن را به عربی یا فارسی خوانده باشد وگرنه صرف نذر کردن مسؤولیتی برای فرد نمی‌آورد.

وی ادامه داد: نذر کردن به فردی که حتی به وظیفه دینی خود عمل نمی‌کند کار درستی نیست، انسان باید به فکر انجام واجبات و ترک محرمات باشد؛ استخاره هم همانند نذر است و فرد باید در زمان تحیر استخاره کند نه این‌که برای هر کاری و بدون مشورت و تفکر کردن نسبت به استخاره اقدام کند؛ در استخاره کردن نباید افراط و تفریط کرد.

آیت‌الله استادی در پایان اظهار داشت: نذر برای واجبات، مستحبات و ترک محرمات صحیح است./993/پ201/ج