معانی کلمه در قرآن کریم و تفاوت آن با لسان بررسی شد

به گزارش خبرگزاری رسا به نقل از روابط عمومی رادیو قرآن، معانی کلمه در قرآن در سه بخش مورد بررسی قرار می‌گیرد، یکی به معنای «سخن گفتن و تکلم» که این نوع تکلم، یا تکلم خداوند است یا تکلم بشر و هر کدام از این‌ها یا در دنیاست یا در آخرت که برای هر کدام می‌توان نمونه‌ای ذکر کرد.

برای مثال تکلم خداوند با بشر در دنیا در آیه 51 سوره شوری آمده که «وَمَا کَانَ لِبَشَرٍ أَنْ یُکَلِّمَهُ اللَّهُ إِلا وَحْیًا أَوْ مِنْ وَرَاءِ حِجَابٍ أَوْ یُرْسِلَ رَسُولا فَیُوحِیَ بِإِذْنِهِ مَا یَشَاءُ إِنَّهُ عَلِیٌّ حَکِیمٌ».

در این آیه شریفه نحوه تکلم خداوند با بشر در دنیا سه صورت دارد، صورت اول وحی به قلب و الهام قلبی، صورت دوم وحی از وراء حجاب و ایجاد صوت در فضا مثل صدایی که حضرت موسی(ع) از درخت شعله ور شنید و صورت سوم با ارسال رسول و از طریق فرشته وحی که در آیه 164 سوره نسا آمده است «وَکَلَّمَ اللَّهُ مُوسَى تَکْلِیمًا».

همچنین تکلم خداوند با بشر در آخرت از دیگر نمونه‌های این تکلم است و تکلم بشر با بشر در دنیا «فَلَمَّا کَلَّمَهُ قَالَ إِنَّکَ الْیَوْمَ لَدَیْنَا مَکِینٌ أَمِینٌ » در آیه ٥٤سوره یوسف نمونه دیگر این معناست.

تکلم بشر با خداوند در آخرت «یَوْمَ یَأْتِ لا تَکَلَّمُ نَفْسٌ إِلا بِإِذْنِهِ فَمِنْهُمْ شَقِیٌّ وَسَعِیدٌ» در آیه ١٠٥ سوره  هود وجه دیگر معنایی «کلمه» در معنی «تکلم» است.

هر جا در قرآن پیش یا پس از واژه «کلم» ماده «حقّت»، «تمّت» یا «سبقت» آمده باشد، به معنای قضای حتمی است از این جمله سوره  یونس آیات  33 و 96، سوره زمر آیه 71، سوره غافر آیه 6، سوره النحل آیه 36، سوره انعام آیه  115، سوره اعراف آیه  137، سوره هود آیه 119، سوره فصلت آیه 45 و همچنین سوره شوری آیه14 این معنا مشخص شده است.

«لسان» نیز در قرآن آیات 8 و 9 سوره بلد به معنی زبان عضوی از بدن است، در آیه 22 سوره روم زبان تکلم اقوام و در آیه 84 شعرا ثنای نیکو و ذکرخیر است.

«نسیم واژه‌ها» به سردبیری و کارشناسی سمیرا قنبری روزهای زوج ساعت 16:45 بر روی موج اف ام ردیف 100 مگاهرتز پخش می‌شود و روز گذشته واژه «کلمه» در قرآن کریم بررسی شد./966/د102/ی