چرا پیامبر حضرت علی را در مکه و یا عرفات به مردم معرفی نکرد؟

 به گزارش سرویس مانیتورینگ خبرگزاری رسا ،کارشناسان شبکه های وهابی برای اینکه ولایت و امامت حضرت علی (ع) را زیر سوال ببرند این بار با ایجاد این شبهه که "چرا پیامبر(ص) حضرت علی (ع) را در مکه و یا عرفات به مردم معرفی نکرد" امامت حضرت علی (ع) را منکر شدند.

در جواب این کارشناسان باید گفت :

اولا: رسول خدا (ص) کاملا تابع وحی است.

رسول خدا (ص) کاملاً تابع وحی است، و چون آیه ابلاغ در غدیر نازل شده است او نیز مأمور است تا همان مکان و نه هیچ مکان دیگری به این امر اختصاص یابد. که در ادامه، روایات اهل سنت مبنی بر نزول آیه ابلاغ و اکمال در غدیر خم ذکر می‌گردد.

نزلت هذه الآیة: «یا أیها الرسول بلغ ما أنزل إلیک من ربک» على رسول الله صلى الله علیه وسلم یوم غدیر خم فی علی بن أبی طالب.
آیه «یا ایها الرسول بلغ …» در غدیر خم بر رسول خدا (ص) و در شأن حضرت علی بن ابی طالب (ع) نازل شده است
«الدر المنثور، ج 2، ص 298 و عمده القاری، عینی، ج 18، ص 206 و أسباب نزول الآیات، واحدی نیشابوری، ص 135 و شواهد التنزیل، حاکم حسکانی، ج 1، ص 250 و فتح القدیر، شوکانی، ج 2، ص 60 و تفسیر آلوسی، ج 6، ص 193 »

ثانیا: تمام فتنه‌ها از مدینه برخواهد خواست.

مشکلی که برای خلافت و امامت امیر المؤمنین (ع) می‌تواند پیش آید بیش‌تر می‌تواند از ناحیه جمعیت مسلمان قریش و ساکنان مدینه ایجاد گردد (همان‌گونه که بعد از وفات پیامبر تجربه شد) و نه از ناحیه مسلمانان دور دست هم‌چون یمن و طائف و یا سایر دیار، از این رو خداوند، پیامبر خویش را مأمور می‌سازد تا بیشترین تأکید و توجه مردم را در منطقه‌ای که تجمع مردم بیشتر به آنها معطوف است عملی سازد.

بخاری در باره پیش بینی رسول خدا از وقوع فتنه‌ها بعد از خود در مدینه می‌گوید:

رسول خدا (ص) به روی تلّی از بلند‌ی‌های اطراف مدینه رفت و فرمود: آیا شما هم آن‌چه من می‌بینم می‌بینید؟ من می‌بینم که فتنه‌ها از لابلای خانه‌های شما «اهل مدینه» هم‌چون باران باریدن نماید.
«صحیح بخاری، ج 4، ص176، ح 3597، کتاب المناقب، ب 25 ، باب عَلاَمَاتِ النُّبُوَّةِ فِی الإِسْلاَمِ.»

نووى در شرح این جمله در صحیح بخاری می‌گوید:
این تشبیه رسول خدا (ص) که از معجزات آن حضرت می‌باشد اختصاص به طایفه‌ای خاص از اهل مدینه ندارد، بلکه این سخن به جنگ‌هایی بین مردم مدینه اشاره دارد مثل جنگ جمل و صفین و حرة و مقتل عثمان و مقتل حسین (ع) و غیر این جنگ‌ها.
« شرح مسلم، نووی، ج 18، ص 7»

ابن حجر در شرح این فقره از سخن رسول خدا (ص) می‌گوید:
« انی لارى الفتن خلال بیوتکم وکان خطابه ذلک لاهل المدینة».
خطاب رسول خدا (ص) به اهل مدینه است.
«فتح الباری ج 13، ص 38»

از این رو خدا و رسول او لازم می‌دانند تا تمام تأکید و عنایت خود را در امر ولایت امیر المؤمنین (ع) با مردم مدینه داشته باشند.

ثالثا: منی و عرفات و یا مکه محل مناسبی برای معرفی حضرت علی (ع) نبود.

منی و عرفات و یا شهر مکه محلی است که تمام توجه مردم در ایام حضور در آن مکان، به عبادت و تضرع و انقطاع الی الله و اعمال مخصوص به آن مکان و زمان مبذول می‌گردد و هر گونه برنامه‌ای دیگر در آن سرزمین، یا توجه مردم به عبادت را متوجه خود می‌سازد و یا اهمیت ویژه آن امر را از بین می‌برد.

رابعا: اعلام عمومی در مدینه بر آموزشی بودن حجه الوداع

از ابتدای امر و قبل از حرکت کاروان حجه الوداع در مدینه ندا داده شده بود که رسول خدا برای آموزش احکام و مناسک حج عازم مراسم حج هستند.

رسول خدا (ص) به مؤذنان امر فرمود تا در تمامی شهرها و دیار اعلام کنند که رسول خدا (ص) در این سال (سال آخر عمر پیامبر) قصد حج دارند و منظور و غرض از این حج آموزش و تعلیم مناسک و اعمال حج است تا این مناسک برای همیشه بین مردم بماند …
«إرشاد القلوب، ص 328 و بحار الانوار،ج 28، ص 95 و ج 37، ص 115 و ج 21، ص 378، باب 26»

از این رو شاید بتوان این‌گونه گفت: که خدا و رسول او نخواسته‌اند هر‌گونه امری که از توجه مردم به آموختن و تعلیم مناسک و اعمال حج می‌گردد را در ایام حضور در مکه و عرفات و منی مطرح سازند.

خامسا: تایید مناسبت غدیر در معرفی امیر المؤمنین به پیام تبریک دیگران

شرایط و ظروف زمانی و مکانی در غدیر به حدی مهیّا و مناسب بوده است که جمعیت حاضر در غدیر که جلو آمده و با امیر المؤمنین (ع) بیعت کرده و دست داده و با کلماتی هم‌چون «بخ بخ لک یا بن ابی طالب!» تبریک گفته بودند؛ در مرئی و منظر تمام حاضران در غدیر این اتفاق را به عنوان سندی ماند‌گار در تاریخ ثبت نمودند.

/1406/1409/ح