چرایی گریه و عزاداری برای امام حسین

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در اصفهان، حجتالاسلام مهدی نیلیپور، نویسنده و پژوهشگر حوزوی، شنبه شب در مراسم عزاداری امام حسین(ع) در محفل رهپویان وصال گفت: عزاداری یکی از تأکیدشدهترین مسائل در تشیع است و باید توجه داشته باشیم که برای چه به عزاداری میپردازیم و معنای گریه کردن بر امام حسین چیست.
وی با اشاره به اینکه اکنون در برخی سایتها و روزنامهها و در برخی رسانههای وهابی شبهاتی درباره عزاداری مطرح میشود و باید به فلسفه عزاداری توجه داشت، افزود: اگر افراد فلسفه عزاداری و گریه را نفهمند، ممکن است ریزشهایی در گریه امام حسین(ع) داشته باشیم.
نویسنده و پژوهشگر حوزوی ادامه داد: زبان گفتار بر اساس حرف و کلمات شکل میگیرد، اما یک زبان دیگر وجود دارد و آن زبان رفتار است، یعنی ما بر اساس رفتار خود پیامهایی را دریافت میکنیم یا آن پیام را به دیگران میرسانیم.
زبان رفتاری در گریه بر امام حسین نمایان میشود
حجتالاسلام نیلیپور اظهار کرد: فرزند کوچک زبانی برای گفتن ندارد، اما با زبان رفتاری خود پیامها را به پدر و مادر خود منتقل میکند، با گریه کردن احساس گرسنگی، تشنگی یا ترس را به دیگران منتقل میکند.
وی با بیان اینکه در جنگها یک پرچم سفید نشانه زبان رفتاری است و فرد دست خود را بالا میگیرد و کسی که این چنین کند، نشانه تسلیم شدن وی است، اظهار کرد: حربنریاحی در جریان کربلا با غلاف کردن شمشیر و واژگون گرفتن سپر تسلیم شدن خود را نشان داد.
استاد حوزه و دانشگاه ابراز کرد: در نماز و حج زبان رفتاری بسیاری میبینیم، قنوت، سجده و رکوع و تشهد نمونههایی از زبان رفتاری ما هستند، در بسیاری از عبادات ما زبان رفتاری خودمان را به دیگران نشان میدهیم.
وی با اشاره به اینکه یکی از زبانهای رفتاری انسان اشک ریختن است، ادامه داد: فرد با اشک ریختن در دعا، خضوع و تواضع خود را نشان میدهد و یکی از زبانهای رفتاری شیعه که از کودکی با آن بزرگ میشود، گریه کردن بر مصایب حسین است.
نزدیکی به خداوند یکی از اهداف گریه بر امام حسین
حجتالاسلام نیلیپور تأکید کرد: یکی از اهداف گریه کردن بر امام حسین(ع) گریه برای نزدیکی و قرب به امام است، ما بر امام حسین(ع) گریه میکنیم تا به ایشان نزدیک شویم، یک بعد گریه در دعا نیز برای نزدیک شدن به درگاه خداوند است.
وی ابراز کرد: یکی دیگر از معانی گریههای ما به دلیل عاطفه است، اگر فردی یکی از نزدیکان وی از دنیا برود، در عزای وی گریه میکند، انسان قلب دارد و دل وی میسوزد، امام حسین پدر معنوی و امام ما هستند و ما در برابر مظلومیت ایشان گریه میکنیم.
نویسنده و پژوهشگر حوزوی با بیان اینکه یکی دیگر از معانی گریه، اعتراض به ظالم است، افزود: گریههای حضرت زهرا(س) در مدینه گریههای اعتراض بود، به همین دلیل خلیفه دوم به امام علی(ع) پیام داد به حضرت زهرا(س) بگو یا شب یا روز گریه کند و این یک مبارزه منفی بود.
وی خاطرنشان کرد: گریه بر مصیبت امام حسین(ع) به این معنا است که همه دنیا باید بداند که امامی داشتیم به نام حسین(ع) که در مظلومیت و با لب تشنه شهید شد، تا پیام وی به همه دنیا برسد، ما با این گریههایمان به ظلم و ظالم و به یزید اعتراض میکنیم.
گریه در برابر ظلمهای تاریخی به شیعه
حجتالاسلام نیلیپور با بیان اینکه شیعه در طول تاریخ مظلوم بوده است و تا کنون نتوانسته است حق خود را پس بگیرد، اظهار کرد: این گریههای پاسخی به این ظلمها است تا حق شیعه بازگردانده شود.
وی به این جمله امام خمینی(ره) اشاره کرد که گریه ملت ما گریه سیاسی است، بیان کرد: در طول تاریخ شیعه گریه کرده است، امام حسین(ع) فرمود «أنا قتیل العبرات» و امام زمان(عج) نیز در زیارت ناحیه مقدسه از گریه خود نام برده است.
نویسنده و پژوهشگر حوزوی ادامه داد: یکی دیگر از معانی گریه کردن بر امام حسین(ع) گریه نیابت است، معنای گریه بر مصیبت حسین(ع) گریه در جا و به نیابت حضرت زهرا(س) است، زیرا ایشان در ماجرای کربلا نبودند.
وی با اشاره به اینکه یکی دیگر از معانی گریه بر امام حسین(ع) عبادت و نزدیکی به خداوند است، خاطرنشان کرد: نزدیک به دویست روایت درباره ستایش و تقدیس گریه بر امام حسین(ع) داریم، البته تنها نباید به گریه بسنده کنیم، بلکه باید حماسه و آگاهی را نیز با آن توأم کنیم./914/پ202/ع