نزول بیش از صد آیه در منزلت و شأن امام حسین

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت‌الاسلام محمد علی رضایی اصفهانی از اساتید و پژوهشگران حوزه شب گذشته در دوره کوتاه مدت امام حسین(ع) شناسی که در شبستان نجمه خاتون حرم مطهر حضرت معصومه(س) برگزار شد به بررسی جایگاه سیدالشهدا(ع) در قرآن و قرآن در نزد آن حضرت پرداخت.

وی گفت: سیدالشهدا(ع) در روایتی می‌فرمایند «اگر فردی یک آیه قرآن را بشنود یک حسنه به او داده می‌شود، اگر در غیر نماز یک آیه بخواند 10 حسنه و اگر در نماز یک آیه بخواند صد حسنه به او داده می‌شود»، در تاریخ نقل شده «امام حسین(ع) به معلم قرآنی که یک سوره به فرزندشان آموزش داده بودند هزار دینار هدیه فرستادند»، این نشانگر آن است که قرآن در دیدگاه اباعبدالله الحسین(ع) از جایگاه ویژه‌ای برخوردار بوده است.

بوسه امام حسین بر صورت غلام قاری قرآن

وی افزود: در کربلا نیز امام حسین(ع) صورت مبارک خویش را به صورت غلام قاری قرآن گذاشته و همان سخنانی را که برای حضرت علی اکبر(ع) بیان کردند برای غلام قاری نیز گفتند و این نشان می‌دهد که قاری قرآن چه احترامی در نزد امام(ع) داشته است.

این استاد حوزه به بررسی نقش قرآن در زندگی اباعبدالله الحسین(ع) پرداخت و بیان داشت: امام حسین(ع) افزون‌بر قرائت مرتب قرآن، این کتاب الهی را دوست داشته و به اخلاق آن نیز بسیار پایبند بودند، اخلاق امام حسین(ع) اخلاق قرآنی بوده است.

وی ادامه داد: در تاریخ نقل شده است «کنیزی گلی را برای حسین بن علی(ع) هدیه دادند، امام(ع) او را آزاد کردند، راوی می‌گوید، من از امام حسین(ع) پرسیدم درباره یک گل آیا فردی را آزاد می‌کنید؟ حضرت(ع) فرمودند «خدا این گونه ما را تربیت کرده است» و آیه «وقتی که فردی هدیه‌ای به شما آورد یا هدیه‌ای مثل آن یا بالاتر از آن را به او بدهید»، در شب عاشورا نیز از دشمن برای نماز خواندن، قرائت قرآن، دعا و توبه زمان گرفتند.

روایت معروف امام حسین درباره قرآن چیست؟

حجت‌الاسلام رضایی اصفهانی با اشاره به این‌که امام حسین(ع) گاهی مراتب فهم و تفسیر قرآن را بیان می‌کردند، یادآور شد: امام(ع) در روایتی می‌فرمایند «قرآن دارای معنای ظاهری، اشاره‌ای، لطایفی و حقایقی است، ظاهر را عوام، اشاره را خواص، لطایف را اولیا و حقایق را انبیا می‌فهمند».

وی تصریح کرد: سیدالشهدا(ع) در روایتی به اهل بصره می‌فرمایند «تفسیر به رای قرآن درست نیست»، امروز نیز اهل قرآن و مفسران از این‌گونه روایت که از امام حسین(ع) و اهل‌بیت(ع) بیان شده در روش‌های تفسیری استفاده می‌کنند، حدود بیست روایت نقل شده که امام حسین(ع) آیات را تفسیر و بیان کردند.

پژوهشگر تاریخ اسلام خاطرنشان کرد: تمام نهضت عاشورا انجام امر به معروف، نهی از منکر، حفظ و عمل به قرآن بود، قیام امام حسین(ع) به سبب آن بود که به دستورات قرآن در جامعه عمل شده و کلام الله کنار گذاشته نشود، چرا که حکومت بنی امیه در صدد کنار زدن قرآن از جامعه‌ اسلامی بودند.

قیام امام حسین دارای مبانی قرآنی است

خطیب توانای کشور در ادامه سخنان خود به بررسی مبانی قرآنی  قیام سیدالشهدا(ع)  پرداخت و بیان کرد: قیام عاشورا دارای مبانی و اهداف قرآنی بود، ازاین‌رو می‌تواند الگو برای همه مسلمان باشد، اگر ما قیام سیدالشهدا(ع) را با مبانی قرآنی آن بیان کنیم تمام مسلمانان می‌توانند از ایشان الگو بگیرند، چرا که هدف امام(ع) اجرای برنامه‌های قرآن که کتاب همه مسلمان‌ها است بود، قیام امام حسین(ع) در روز عاشورا مصادق اتم امر به معروف و نهی از منکر علمی بود.

امام حسین الگوی انسانی و بشری هستند

وی ادامه داد: امام حسین(ع) الگوی انسانی و بشری هستند، مبارزه امام(ع) با ظلم در روز عاشورا هدف بلند هر بشر و انسانی است، از این‌رو وقتی در هند انقلاب می‌شود رهبر هند می‌گوید «من از حسین بن علی(ع) الگو گرفتم»، آزادگی و عدم ذلت پذیری سیدالشهدا(ع) در هند برای مبارزه با انگلستان الگو بود، در تاریخ نقل شده امام حسین(ع) به حاکم مدینه می‌فرمایند «من به خاطر کلام الله، یاری دین و شریعت، حفظ اسلام، اصلاح طلبی، امر به معروف و نهی از منکر قیام می‌کنم».

حجت‌الاسلام رضایی اصفهانی پاسداشت سنت پیامبر(ص)، هجرت،‌ مبارزه با ستم، آزادگی و عدم ذلت پذیری را از دیگر مبانی قیام اباعبدالله الحسین(ع) خواند و گفت: پاسداشت سنت نبی‌اکرم(ص) و هجرت برای انجام وظیفه و تبلیغ دین قرآنی است، خدا نیز در قرآن می‌فرماید «هر آن‌چه پیامبر(ص) می‌گوید عمل کرده و هر چه نهی می‌کند عمل نکنید».

آیات و سورة الحسین چیست؟

وی افزود: مبارزه با ستم و توسعه آزادگی از دیگر مبانی است که قرآن نسبت به آن تأکید می‌کند، در قرآن آیه صد و پنجاه و هفت سوره آل عمران می‌فرماید «پیامبران برای آزادی و رهایی بشر از قل و زنجیر جهل، خرافات و طاغوت مبعوث شدند تا انسان‌ها را آزاد کنند».

استاد حوزه رفتار امام حسین(ع) و عاشورا را برگرفته از الگوی قرآنی بر مبانی و مستندات دانست و اظهار داشت: امام حسین(ع) هفده آیه از قرآن را تفسیر کرده‌اند، البته باید توجه کرد که تفسیر بیشتر آیات از سوی امام باقر(ع) و امام صادق(ع) بوده است، چرا که در دوران این دو بزرگوار بر خلاف دوران سیدالشهدا(ع) خفقان زیادی حاکم نبوده است.

وی یادآور شد: در قرآن ما آیات الحسین داریم، آیات الحسین آیاتی هستند که درباره منزلت و شخصیت امام حسین(ع) نازل شده و شخصیت این امام(ع) بزرگوار را تفسیر می‌کند، در روایت آمده «سوره فجر، سورة الحسین است و آیه «یا أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعی‏ إِلى‏ رَبِّکِ راضِیَةً مَرْضِیَّةً فَادْخُلی‏ فی‏ عِبادی وَ ادْخُلی‏ جَنَّتی‏» و آیه مباهله آیات الحسین هستند.

بیش از صد آیه در منزلت امام حسین نازل شده است

پژوهشگر عرصه تاریخ اسلام تأکید کرد: براساس بررسی صورت گرفته ما به این نتیجه رسیدیم که حدود صد و پنج آیه درباره امام حسین(ع) نازل شده است، البته برخی از افراد گفته‌اند که حدود صد و بیست و هفت آیه درباره سیدالشهدا(ع) نازل شده است.

حجت‌الاسلام رضایی اصفهانی باطن و تعویل آیه «کهیعص» را امام حسین(ع) خواند و خاطرنشان کرد: آیاتی را که سر مقدس امام حسین(ع) بر روی نیزه قرائت کردند مرتبط به ایشان و جریان کربلا بوده است،.

وی در پایان اظهار داشت: البته گروه دیگری از آیات قرآن کریم هستند که سیدالشهدا(ع) در نامه، خطبه و یا سخنرانی خود به آن‌ها استشهاد کرده‌اند، مانند آیه پنجاه و یک سوره کهف و یا آیه بیست و یک سوره قصص که در هنگام خارج شدن از مدینه قرائت کردند./993/پ201/ی