دیدگاه اهل سنت و تشیع: پیامبر خدا از شهادت امام حسین (ع) خبر داده است

به گزارش سرویس مانیتورینگ خبرگزاری رسا، علی رغم اعتراف بزرگان اهل سنت به خبردادن پیامبر خدا (ص) از شهادت امام حسین (ع) عبدالعلیم ساعی احمد زی کارشناس شبکه وهابی نور در برنامه «گل خوشبوی نبی» منکر خبر دادن پیامبر خدا از شهادت امام حسین (ع) شد.

شایان ذکر است شیعه و سنّى شهادت امام حسین (ع) را به تواتر از پیامبر خدا (ص) نقل کرده اند.

دلایل بزرگان اهل سنت

احمد بن حنبل از بزرگان اهل سنت می گوید که پیامبر خدا (ص) فرمودند:

«فرشته اى از فرشتگان بر من وارد شد که تاکنون نزد من نیامده بود. او به من گفت: همانا فرزند تو یعنى حسین (ع) را مى کشند و اگر مى خواهى خاک محل شهادت او را به تو نشان دهم». «مجمع الزوائد،ج 9 ص187» حافظ هیثمى به صحّت سند این حدیث تصریح مى کند.

طبرانى نیز با سندى معتبر از رسول خدا (ص) نقل مى کند که ایشان فرمودند:

«جبرئیل براى من خبر آورده که حسین را در عراق مى کشند و این هم تربت آن سرزمین است». «مجمع الکبیر، ج3 ، ص109 و 110»

پس بنا به روایات متواترى که از پیامبر اکرم (ص) نقل شده، آن حضرت، شهادت سیدالشهداء (ع) را به مردم یادآورى مى کردند، که هر کس حسین (ع) را در این وضعیّت یافت، باید او را یارى کند.

انس بن حارث می گوید که از رسول (ص) شنیدم که مى فرمود:
«همانا فرزندم حسین (ع) را در سرزمینى به نام کربلا مى کشند، هر کدام از شما که او را مشاهده کند، بایستى یاریش نماید». «تاریخ مدینة دمشق، شرح حال امام حسین (ع) ،ص349. تاریخ الکبیر بخارى،ج2، ص 30، البدایة والنهایه،ج 8 ص 199، اُسد الغابه،ج 1 ، ص146، الاصابه،ج1 ص 68، الخصائص الکبرى،ج 2، ص 125، کنز العمّال،ج 13 ، ص111 و مصادر دیگر»

این مطلب در کتاب خصائص الکبرى در بخش معجزات پیامبر خدا (ص) نقل شده که آن حضرت خبر از واقعه اى دادند که بعدها به همان صورت واقع شد.

دلایل از منابع شیعه

در روایت موثق سماعه آمده است: «جبرئیل خبر شهادت حسین (ع) را برای پیغمبر (ص) آورد، و آن حضرت در خانه امّ سلمه بود، پس حسین (ع) وارد شد، جبرئیل گفت: این را امت تو می کشند.
پیغمبر (ص) فرمود: تربت او را به من نشان بده. پس جبرئیل مشتی خاک قرمز رنگ به پیغمبر (ص) داد، و تا امّ سلمه زنده بود آن خاک در نزد او بود». «بحارالانوار، ج 44، ص 236»

پیغمبر (ص) مکررا از شهادت آن حضرت خبر داده بود، و این مسأله از مسلمات بود، نظیر خبر دادن از شهادت عمار که آن حضرت مکرر فرموده بود: «تقتله الفئة الباغیة؛ گروه ستمگر عمار را می کشند».

امام صادق (ع) فرمودند:

«چون امیرالمؤمنین (ع) از کربلا عبور نمود، چشم او پر از اشک شد، پس فرمود: در اینجا شتران بر زمین می خوابند، و در اینجا خونشان ریخته می شود، خوشا به حال تو ای زمین که خونهای دوستان، در تو جای می گیرد. «قرب الاسناد، ص 26، ح 87»

نصر بن مزاحم نقل می کند که «هرثمة بن سلیم گوید: در آن موقع که امام علی (ع) به سمت صفین می رفت در رکاب حضرتش بودیم، چون به کربلا رسید نماز خواند، پس از نماز، مقداری از خاک کربلا را برداشت و بویید، سپس فرمود: واها لک ایتها الرتبة! لیحشرن منک قوم یدخلون الجنة بغیر حساب»

هرثمه پس از مراجعت از سفر به زن خود که از شیعیان بود، گفت: ابوالحسن پس از آن که قدری از خاک کربلا را برداشت و بویید، چنین و چنان گفت. هرثمه اعتراض داشت به امیرالمؤمنین (ع) و می گفت: او چه اطلاعی از غیب دارد؟ زن او گفت: ای مرد! دست از این سخن بردار. امیرالمؤمنین (ع) هر چه می گوید حق است .هرثمه گوید: چون ابن زیاد سپاه کوفه را به سمت حسین (ع) روانه کرد، من در میان سپاه بودم، چون به حسین رسیدم، زمینی را که علی (ع) در آن فرود آمده بود و جایی را که از خاک آن برداشت و بویید و آن سخن را فرمود شناختم، پس از این سفر خوشم نیامد. نزد حسین (ع) رفتم و به او سلام کردم و قصه ی امیرالمؤمنین (ع) را به او گفتم.

حضرت فرمود: تو با ما هستی یا با دشمن ما؟

گفتم: یابن رسول الله! من بی طرف هستم، نه با تو و نه با دشمن تو، خانواده ی من در کوفه هستند و اگر با تو باشم می ترسم که ابن زیاد به آنان ضرر برساند.

امام حسین فرمود (ص): پس زود برو، و کشته شدن ما را مبین. زیرا هر کس آن روز را ببیند و مرا یاری نکند، خداوند او را داخل آتش می کند.

هرثمه گوید: پس من فرار کردم و کشته شدن امام را ندیدم». «وقعة صفین، ص 140 و 141».

سعید بن وهب گوید: «امیرالمؤمنین (ع) را در کربلا دیدم که با دست خود اشاره می کند و می فرماید: «اینجا است و اینجا است.
راوی گفت: چه خبر است یا امیرالمؤمنین؟
امام فرمودند: «جمعی از آل محمد (ع) در اینجا منزل می کنند، وای بر آنان از شما! و وای بر شما از آنان! یعنی شما آنان را می کشید و بدین جهت به جهنم می روید». «وقعة صفین، ص 140 و 141»

نصر روایت می کند: «وقتی امیرالمؤمنین (ع) به کربلا رسید، ایستاد و فرمود: «ذات کرب و بلاء» سپس به محلی اشاره کرد و فرمود: «اینجا شتران را می خوابانند و بارها را می گذارند و به جای دیگری اشاره کرد و فرمود: در اینجا خون آنان می ریزد». «وقعة صفین ، ص 142.

این روایات را ابن ابی الحدید از تاریخ نصر نقل نموده است: «شرح نهج البلاغه ی ابن ابی الحدید، ج 3، ص 169 تا 171»

بنابراین، موضوع خبر دادن پیامبر (ص) و امیرالمؤمنین (ع) از کشته شدن امام حسین (ع) از مسلمات است، مانند خبر دادن آن حضرت از کشته شدن عمار به دست فئه باغیه و گروه ستمگر که حتی خود عمرو بن عاص پیش از آن که قضایای کشته شدن عثمان و جنگ صفین پیش آید، راوی همین خبر از پیامبر (ص) بود. این گونه اخبار که در میان دوست و دشمن مشهور بود از شواهد نبوت پیامبر (ص) محسوب می شود. « مستدرک حاکم، ج 2، ص 168، ح 2663»

شیخ مفید از عبدالله بن شریک عامری نقل نموده که او گوید: «چون عمر بن سعد به مسجد وارد می شد، اصحاب امیرالمؤمنین (ع) می گفتند: این قاتل حسین (ع) است، و این قضیه پیش از واقعه ی کربلا بود. «الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج 2، ص 131 و 132»

امیرالمؤمنین علی (ع) در موارد زیادی از آینده خبر می داد، همین امر موجب شقاوت جمعی از دشمنان و غُلات و سعادت جمعی از علاقمندان و مؤمنین گردید، مانند قرآن مجید: «و ننزل من القرآن ما هو شفاء و رحمة للمؤمنین و لا یزید الظالمین الا خسارا؛ و ما آنچه را برای مؤمنان مایه ی درمان و رحمت است از قرآن نازل می کنیم، ولی ستمگران را جز زیان نمی افزاید». «سوره اسراء، آیه ی 82» /1406/1409/ح