۱۷ فروردين ۱۳۹۳ - ۱۱:۵۹
کد خبر: ۲۰۰۹۹۵

توصیه های اخلاقی آیت الله استادی به نمایندگان در صحن علنی مجلس

خبرگزاری رسا ـ دبیر شورای عالی حوزه علمیه در صحن علنی مجلس با بیان نکات اخلاقی خطاب به وکلای ملت تاکید کرد: نباید به خودمان مغرور شویم فکر نکنیم در یک جایگاهی هستیم که مصونیت داریم و فکر نکنیم که ما با کار گناه و خلاف بیگانه هستیم از این رو شاید من و یا شما مبتلا به این امور شویم.
آيت الله استادي آيت الله استادي

به گزارش خبرگزاری رسا، آیت الله رضا استادی از اساتید حوزه علمیه و عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم در اولین نشست علنی مجلس شورای اسلامی در سال 1393 به بیان توصیه های اخلاقی و دینی پرداخت.

 

متن کامل سخنرانی دبیر شورای عالی حوزه های علمیه در صحن علنی مجلس به این شرح است:


امیدوارم هر چه سریعتر مشکلات ملت کم شود و اخلاق ها قدری بهتر شود و دیانت مردم با دعای امام عصر (عج) رو به جلو باشد، زمانیکه از افرادی مانند بنده دعوت می شود برای حضور در این گونه جلسات شرکت کنیم و به اصطلاح واعظ باشیم و موعظه کنیم این موضوع خیلی سخت مورد قبول قرار می‌گیرد و قبول نمی‌کنند که این موضوع قطعا به خاطر موانعی است که قبول نمی‌شود.

یکی از موانع این روایتی است که خدمت شما می‌خوانم از امام صادق (ع) نقل شده است "اشد الناس حصرتاً یوم القیامه من وصف عدل ، ثم خالفهو الی غیر" البته این عبارت خفیفش بود که من قرائت کردم شاید در بعضی از تعبیرات آمده است که " اشد الناس عذاباً من وصف عدل ، ثم خالفهو" چون می‌ترسند چیزهایی بگویند که به آن عمل نکرده باشند و به جای اینکه خیری نصیب آن شود برایش مشکلی هم درست شود و روایتی است که اگر کسی چیزی میگوید باید اهل عمل باشد حال راهی که به ما نشان دادند این است که در هر جلسه ای که اینگونه مطالب را میگوییم و می‌خوانیم باید به خودمان خطاب کنیم دیگران هم این مطالب را می‌شنوند و ممکن است برایشان مورد استفاده باشد یعنی وقتی جمله ای را می‌خوانم باید خودم به فکر فرو بروم که نکند از عدالت مطلبی را بگویم ولی راهم به سمت عدالت نباشد.

مجلس شورای اسلامی آن طور که به خاطر دارند اوایل صحبت بود که در سردر مجلس جمله عدل علی نوشته شود که این موضوع یعنی شما عزیزان در یک مجموعه ای هستید که حتما مدعی عدالت هستید و از همه می‌خواهید که عادل باشند یعنی بازرسی هایی که انجام می شود که خیلی هم لازم است برای این است که ببینیم درست عمل کرده اند یا درست عمل نکرده‌اند این روایات می‌گوید که قبل از اینکه از دیگران بازرسی کنید که آیا عدالت را رعایت کرده اند یا نه، خودتان از خودتان یک بازرسی بکنید که آیا خودتان عدالت را رعایت کرده‌اید چون گفتن این موضوعات و از دیگران خواستن بسیار آسان است ولی خود انسان باید این موضوع را که میگویند " حاسبوا قبل ان تحاسبوا" توجه داشته باشد زیرا در این دنیا هم معنی دارد.

من به خاطر دارم در یک دوره‌ای در مجلس شورای اسلامی اعتبارنامه‌ها مطرح بود یک عزیزی که فکر نمی‌کرد به اعتبار نامه‌اش ایراد بگیرند نمایندگان به آن ایراد گرفتند و در آن زمان پشت تریبون برای دفاع از خود آمده بود یادم هست که آن فرد اول گریه اش گرفت و خودش هم توضیح داد که من هم اکنون آمده ام اینجا تا جواب بدهم و یادم آمده است که یک روز هم باید در جای دیگری جواب بدهم. "اشد الناس حسرتاً یوم القیامه من وصف عدل ، ثم خالفه الی غیر" این حدیث هم از امام صادق نقل شده و هم از امام باقر نقل شده است.

این روزها سالگرد ارتحال آیت الله فاضل بود و به این مناسبت که از ایشان یادی شود رادیو معارف یک سخنرانی‌هایی را از ایشان پخش می‌کرد یک وقت ایشان برای طلاب و یا برای همه خطبه متقین را شرح داده بود که به عنوان درس نهج البلاغه و یا درس اخلاق بشنوند و استفاده کنند که در آن مطالب جمله خوبی گفت ، من موفق شدم جلسه اول این خطابه‌ها را گوش کنم و ایشان می‌گفت که چیزهایی را که می‌شنوید باید فقط مفهومی نباشد و یاد بگیرید و برای دیگران بگویید بلکه باید این مفهوم‌ها را عمل کنید البته این نقطه ضعف خیلی از افراد مانند بنده است که یک چیزهایی را یاد بگیرند تا برای دیگران بگویند، یک قانون هایی را می‌خوانیم و به دیگران می‌گوییم که چرا این قانون رعایت نشده اما آیا خودمان آن قانون را رعایت کرده‌ایم. ایشان می‌گفتند چیزهایی که یاد میگیرید یاد بگیرید برای عملکرد نه یاد بگیرید برای دیگران که این یک نقطه ضعف بینی است برای برخی از ما طلبه‌ها که یاد می‌گیریم وقتی گوش می‌دهیم می گوییم که خیلی خوب حرف زد و چیزهای خوبی یاد گرفته‌ایم و یاد گرفتم که یک منبر بروم و همین مطالب را بگویم.

البته این موضوع مقصود نبوده ، مقصود این بوده است که یاد بگیرم و آنرا عمل کنم.

جمله دومی که خدمت شما عرض می‌کنم این است که بالاخره شما در یک جایگاهی قرار گرفته ایم که ولو وظیفه اصلی تان نباشد که مشکلات تک تک مردم را حل کنید ولی بالاخره مردم گرفتارند و مراجعه می‌کنند قاعدتاً شما عزیزان باید دم دست مردم باشید و فاصله‌ای میان شما و مردم نباشد اگر خودتان نمی‌توانید نماینده‌ای داشته باشید، بالاخره مردم با امیدی می‌آیند و تا حدی که قانون اجازه می‌دهد و به کارهای اصیلی تان صدمه نخورد مشکل مردم را حل کنید.

به این روایت توجه کنید ابن ابی نصر می‌گوید که وقتی امام علی ابن موسی الرضا (ع) به ایران آمدند نامه ای به امام جواد نوشتند و فرمودند به من خبر داده اند که وقتی می‌خواهی از خانه خارج شوی شما را از دری بیرون می‌برند که دست شما به مردم نرسد در حالیکه باید همان بابی که مردم در مقابل آن تجمع کرده‌اند از خانه خارج شد این یک واقعیتی است که مردم به شما نیاز دارند اما گاهی شنیده می‌شود که برخی می‌گویند که وظیفه ما چیز دیگری است اما بالاخره مردم مراجعه می‌کنند و بدانید که این مراجعه اگر مورد توجه شما قرار بگیرد به نفع شماست.

به این روایت توجه کنید امام صادق (ع) براساس نقلی فرمودند هر مومنی که به شما نیازی دارد و در خانه شما می‌آید یک رحمتی است که خداوند متعال به سمت شما فرستاده است حال اگر به درخواست‌های او توجه کند و بی توجهی نسبت به این امور صورت نگیرد این به این معنی است که ما رحمتی را که خداوند متعال فرستاده است را قبول کرده‌ایم و براساس این روایت اگر توان داری که کاری بکنی باید اقدامی انجام دهی و اگر قدمی در این رابطه برنداری رحمتی که از سوی خداوند فرستاده شده را رد کرده‌ای .

اینکه مردم گاهی وقتی مهمان شما هستند می‌گویند که زحمت به شما داده‌ ایم و در شما در جواب به آ‌نها می‌گویید که این رحمت بوده که این موضوع ریشه روایی دارد از این رو وقتی مردم برای حل مشکلات خود سراغ شما می‌آیند این را زحمت حساب نکنید نگویید خسته رسیده ام خانه تازه تلفن های مزاحم شروع شد، نفرمایید مزاحم بالاخره یک کاری دست شما است و یک موقعیتی دارید و می‌توانید از این موقعیت استفاده کنید و قطعا باید از آن استفاده کنید در این رابطه هم از امام صادق و هم از امام کاظم (ع) روایت شده است که سعی کنید از فرصت‌هایی که به وجود می‌آید و لو صورتاً زحمت باشد و ممکن است برایمان مشکل درست کند، استفاده کنیم.

خیلی از ماها و در خیلی از وقت ها می‌گوییم که وقت ما پر است به یک روحانی می‌گویند که بیا و برای ما یک ساعت صحبت کن که میگوید وقت من پر است به شما عزیزان می‌گویند اگر ممکن است ما یک جلسه‌ای داریم شما در آن حضور پیدا کنید که می‌گویید وقت من پر است صبح اول وقت باید مجلس بروم و بعد از آن هم کمیسیون است و روزهای تعطیل هم چنین و چنان است، این حرف درستی است که وقت شما پر است اما براساس روایت باید ببینیم که این وقت را با چه چیزهایی پر کرده‌ایم. کتابی است به نام عدة الداعی که در آن روایتی است که در آن فرموده است اگر در ساعات شب و روز عمر شما که 24 ساعت است 24 صندوق وجود داشته باشد در زمانیکه روز حساب برسد این صندوق ها را باز می‌کنند و یک صندوق را باز می‌کنند که پر از نور و سرور است که آن موجب سرور و خوشحالی می‌شود که براساس فرمایشات رسول خدا (ص) این همان ساعتی است که فرد نماز می‌خوانده ، این همان ساعتی است که مشکل یک نفر را حل کرده، این همان ساعتی است که کسی که در مجلس است وظیفه اش را به درستی انجام داده حال اگر گفته اند سر ساعت 8 بر سر کار باشی باید به موقع حضور پیدا کنید.

اما یک ساعت دیگر را باز می‌کنند پر از تاریکی است و بوی تعفن می‌دهد که وقتی نگاه می‌کند پیدا است که آن بدبختی است در دنیا هم همین طور است که وقتی کسی مشکلی داشته باشد و کسی هم خبری از ‌آن ندارد که براساس فرمایش رسول خدا (ص) این ساعت همان ساعتی است که فرد در آن گناه کرده، این همان ساعتی است که فرد به همکار خود توهین کرده، این همان ساعتی است که وظیفه ای داشته ولی به ‌آن عمل نکرده، گناه اقسامی دارد و هر کسی یک جوری گناه می‌کند.

اما یک ساعت دیگر را باز می‌کنند و می‌بینند که آن خالی است و در آن هیچ چیزی نیست که این همان ساعت‌هایی است که فرد به کارهای معمولی پرداخته است این همان ساعتی است که فرد در یک جلسه صحبتی نمی‌کند اما در این رابطه اگر در آن جلسه صحبتی کرد و عوضی مطالبی را بیان کرد همان ظلمت و خواری نصیب فرد می‌شود.

این موضوعات را هم من باید به شما بگویم و هم شما به من بگویید و نباید به خودمان مغرور شویم فکر نکنیم در یک جایگاهی هستیم که مصونیت داریم و فکر نکنیم که ما با کار گناه و خلاف بیگانه هستیم از این رو شاید من و یا شما مبتلا به این امور شویم. به طور حتم باید یک قدری در خودمان توجه و مطالعه کنیم که چه کاره هستیم و چه کارهایی می‌کنیم. اما به نظر من این موضوع باید برای ما افتخار باشد که در این دوران صندوق هایمان خالی باشد چون می‌بینیم که افراد توجه لازم را به این امور ندارند و آن طوری که باید دیانت را رعایت نمی‌کنند و آن طور که باید به حکم خداوند دل نمی‌دهند و به حلال و حرام توجه ندارند./924/د102/ج

ارسال نظرات