برای رسیدن به کمال باید از برخی زیبایی ها چشم پوشی کرد

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، آیت الله محمد تقی مصباح یزدی رییس مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)شب گذشته در دفتر مقام معظم رهبری در قم چکیده ای از مباحث سلسله جلسات گذشته را ارائه داد و در تعریف محبت اظهار داشت: محبت از جمله علوم حضوری است که هرکس در درون خود حس می کند اما برای جلوگیری از اشتباهاتی که معمولا در انتقال مفاهیم و مباحث صورت می گیرد به تعریف آن پرداختیم.

وی افزود: محبت احساس انجذاب به سوی محبوب است و مانند مغناطیس شخص به سوی محبوب میل می دهد و نزدیک می کند تا جایی که دیگر فاصله ای میان آنها نباشد؛ در امور معنوی نیز هرچه محبت فرد بیشتر باشد سعی می کند به محبوبش نزدیک تر شود؛ این یک انجذاب ادراکی و شعوری است، دل انسان به آن سمت کشیده می شود و زمانی که به محبوبش نزدیک شد احساس لذت می کند، این اسمش محبت است.

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم در بیان این که محبت به چه چیزهایی تعلق می گیرد، گفت: هر موجودی خود و کمالات خودش را دوست دارد و دلش می خواهد کامل تر شود و در مرحله بعد چیزهایی که موجب پیدایش این کمال می شود را نیز دوست می دارد، این یک محبت واسطه ای است و آنچه را که فرد اصالتا دوست دارد خود کمال است.

نماینده مردم تهران در مجلس خبرگان رهبری اظهار داشت: اگر انسان یک موجود بسیط بود همواره یک چیز را دوست می داشت و محبتش تغییر نمی کرد اما انسان یک موجود چند بعدی است بنابراین محبتش نیز دارای مراتب مختلف است؛ انسان قوای مادی و معنوی متعددی دارد که هرگاه بخواهد خواسته یکی از آنها را برآورده کند مزاحم دیگری می شود.

رییس مؤسسه امام خمینی(ره) در ادامه گفت: این ویژگی انسان است که در میان تزاحمات قوا باید خودش یکی را انتخاب کند و در اینجا زمینه ای برای امتحان بشر فراهم می شود؛ خداوند هدایت می کند اما نه به به جبر بلکه به گونه ای که جای اختیار باقی بماند؛ این خاصیتی است که موجب خلیفة الله شدن انسان شده است.

برای رسیدن به کمال باید از برخی زیبایی ها چشم پوشی کرد

آیت الله مصباح یزدی با بیان این که همه لذت ها موجب کمال انسان نمی شود، ابراز داشت: دیدن هر چیز زیبایی موجب کمال ما نخواهد شد؛ برخی چیزها دیدنش لوازمی دارد که انسان را از راه به در می کند اینجا است که باید چشم را بست«قُلْ لِلْمُؤْمِنِینَ یَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ» این ما هستیم که انتخاب می کنیم چه چیزی را ببینیم و یا نبینیم.

وی خاطرنشان کرد: همه قوا و امکانات ما باید در راهی صرف شود که جهتش تکاملی و به سوی قرب خدا باشد؛ حرکات، سکنات، حالات نفسانی، افکار و عقاید ما باید به گونه ای تنظیم شود که برآیند همه آنها قرب الهی شود.

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم با اشاره به این که خداوند کمال مطلق و بی نهایت است، گفت: از آنجایی که بشر فطرتا به دنبال رسیدن به بالاترین حد کمال است بر حسب دلیل عقلی تما همّ ما باید این باشد که خدا را دوست بداریم اما اینگونه نیست و خدا را از همه چیز بیشتر دوست نداریم؛ برخی صادقانه می گویند امام حسین(ع) را دوست دارم اما نمی توانم خدا را دوست بدارم؛ این باید آسیب شناسی شود که چرا انسان نمی تواند طبق قاعده عقل و با بهره گیری از آیات و روایات به محبت الهی برسد.

در راه محبت الهی باید محبت خیلی چیزها را کنار گذاشت

نماینده مردم تهران در مجلس خبرگان رهبری با بیان این که هر دوست داشتنی نمی تواند مطلوب باشد، بیان داشت: اگر چیزی با محبت خدا جمع نمی شود و ضدیت دارد باید ترک شود چون موجب نقص و سقوط ما می شود؛ آنهایی که این معرفت الهی را ندارند و گرایش های اومانیستی دارند می گویند هر محبتی مقدس و قابل احترام است و یک نوع ارزش وهمی برای آن قائل هستند.

رییس مؤسسه امام خمینی(ره) گفت: مذاهب توحیدی این چنین نیستند و اگر محبتی در تزاحم محبت خدا باشد باید آن را کنار گذاشت و حتی اگر لازمه محبت الهی بغض نسبت به برخی افراد باشد باید آن را کسب کرد.

آیت الله مصباح یزدی در پاسخ به این پرسش که محبت اختیاری است یا خیر؟ اظهار داشت: این گونه نیست که ما هرکه را بخواهیم دوست و یا دشمن بداریم؛ این یک کیفیت نفسانی است که ایجادش از راه مقدمات و اسبابی فراهم می شود؛ حتی محبت هایی که بی اختیار فراهم می شود با فعل ما نیست بلکه زمینه هایی دارد؛ اگر گفته شد محبت را باید کسب کرد معنایش این نیست که از امروز تصمیم بگیریم محبتی را در خود  ایجاد کنیم، باید ابتدا لوازم و راه های رسیدن به آن را کسب کرد.

وی در بیان اسباب و راه های کسب محبت، گفت: برخی اسباب کسب محبت در دست ما است زیرا که محبت یک امر وجدانی است؛ برای راهیابی به محبت الهی باید موانع را نیز بشناسیم زیرا بدون شناخت و دفع آنها نمی توانیم به محبت خدا برسیم باید دل را از موانع محبت زدود.

درک عظمت و ارزش نعمات الهی ما را محبت الهی می رساند

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم با استفاده از روایاتی که در آن خداوند به پیامبران الهی راه های کسب محبت الهی را بیان فرموده است، تصریح کرد: خداوند نعمت هایی به ما داده است؛ هر اندازه ارزش آنها را درک کنیم به شکل طبیعی محبت ما نسبت به خداوند بیشتر می شود زیرا او ما را فطرتا این گونه آفریده که قدردان محبت و دیگران باشیم.

نماینده مردم تهران در مجلس خبرگان رهبری با تأکید بر این که خداوند نیازی به محبت ما ندارد، گفت: برخی از روی ضعف محبت و ایمان تصور می کنند خدا نیز مانند انسان ها دوست دارد دیگران نسبت به او ابراز محبت کنند، احترام بگذارند، خضوع کنند؛ کسی که محتاج محبت دیگران بود که خدا نمی شود.

خدا به عبادت و محبت ما ذره ای نیاز ندارد

رییس مؤسسه امام خمینی(ره) ابراز داشت: خدا نه به عبادت و نه به محبت ما احتیاجی ندارد و با ابراز محبت ما چیزی به ذاتش افزود نمی شود و هیچ گونه کمبودی در او وجود ندارد و حتی چیزی نمی تواند او را مسرور کرده یا غضبش را برانگیزد، این تعابیری که نسبت به خداوند به کار می رود نوعی مجاز گویی است که برای فهم ما این گونه گفته اند اما روح این مفاهیم بسیار فراتر از این حرف ها است.

آیت الله مصباح یزدی همه دستورات الهی برای عبادت و کسب محبت را به منظور رسیدن انسان به کمال دانست و گفت: خداوند دوست دارد ما کامل شویم؛ کمال انسان به این است که خدا را دوست بدارد و هر اندازه این محبت بیشتر باشد و به خدا نزدیک تر باشد متکامل تر است.

محبت نسبت به متعلقات محبوب امری طبیعی است

وی محبت را به نور تشبیه کرد و بیان داشت: همان گونه که نور از منبعی پدیدار شده و کم کم به همه اطراف آن سرایت می کند خاصیت محبت نیز این چنین است که همه متعلقاتش را در بر می گیرد؛ بنابراین وقتی انسان کسی را دوست بدارد لباس، خانه، کتاب و هرچه مربوط به محبوب باشد را دوست دارد، هر اندازه میزان این محبت بیشتر باشد دورترین متعلقات محبوب را نیز دوست خواهد داشت.

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم گفت: خداوند خود را از همه چیز بیشتر دوست دارد و محبتش بست به ذات خوت بی نهایت است چراکه کمالش بی نهایت است و چیزی دوست داشتنی تر از خدا وجود ندارد بنابراین چون آثار محبت مانند نور است هرکس به خدا نزدیک تر باشد دوست داشتنی تر می شود به همین دلیل محبوب ترین مخلوقات وجود نازنین پیامبر(ص) است.

نماینده مردم تهران در مجلس خبرگان رهبری اظهار داشت: این محبت به آثارش می تابد و حتی دورترین موجوات نیز از لحاظ کمال محروم از محبت خدا نیست؛ هر موجودی بیشتر واجد این کمالات شود با خدا ارتباط بیشتری داشته، مقرب تر و ارزشمند تر است و خدا بیشتر دوستش دارد./928/پ201/ج