جایگاه عقل در مسؤولیت اخلاقی انسان ها

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در قزوین، حجت الاسلام علی عباسی، معاون تهذیب حوزه علمیه قزوین شب گذشته در نشست هفتگی تفسیر قرآن مسجد محمد رسول الله(ص)، با بیان این‌که حق برای دعوت خود دلیل محکم دارد گفت: پیامبران انسان‌ها را به خود دعوت نمی‌کنند بلکه به خدا که آینه تمام هستی هستند دعوت می‌کنند.

معاون تبلیغ حوزه علمیه قزوین با اشاره به این‌که پیامبران وسیله‌ای هستند برای رسیدن به معبود واقعی که همان خدا است بیان داشت: گفتار و رفتار پیامبر گرامی اسلام(ص) نخستین و معتبرترین مرجع علمی برای فهم عمیق آیات الهی است و مسلمانان با مراجعه به آن به معنای بسیاری از معارف پی می‌برند.

استاد حوزه علمیه با تاکید بر این‌که اسلام یک دین کامل و دربردارنده هدایت انسان است خاطرنشان کرد: هدایت انسان در همه‌ ابعاد فردی و اجتماعی آن است از آنجایی که حیات فردی و اجتماعی انسان امری به هم پیوسته و کاملاً مرتبط با یک‌دیگر است.

وی در ادامه افزود: برنامه هدایت باید جامع و در برگیرنده‌ هر دو جنبه حیات انسان باشد و همه‌ بخش‌های زندگی او را پوشش دهد.

این استاد اخلاق با تاکید بر این‌که اگر انسان از منبع عقل خودش استفاده نکند در گمراهی خود مقصر است، ابراز داشت: دو نوع حجت وجود دارد، حجت درونی و حجت بیرونی که حجت درونی همان عقل و حجت بیرونی انبیاء الهی و اهل بیت(ع) هستند پس اگر انسان از عقل درست استفاده کند می‌تواند به بسیاری از حقایق دست پیدا کند و راه شرع را می‌تواند از راه عقل دریابد.

حجت الاسلام عباسی وجود قوه‌ تعقل را شرط مسؤولیت اخلاقی دانست و افزود: افرادی که از سلامت عقلانی برخوردار نیستند و دچار کاستی‌هایی در قوه‌ عاقله‌اند مسؤولیت اخلاقی ندارند، اگر چه سرپرست آنان در مقابل خسارتی که در نتیجه اعمال آنان به دیگران وارد می‌شوند مسؤولیت اخلاقی دارند.

این استاد حوزه و دانشگاه ادامه داد: خداشناسی فطری است و هر کسی در فطرت خویش به خداوند شناخت و معرفت دارد هر چند که آن را فراموش کرده باشد.

معاون تبلیغ حوزه علمیه استان قزوین افزود: همه انسان‌ها حتی فرزندان مشرکان هنگام تولد، معرفت خدا را همراه دارند و با فطرت الهی متولد می‌شوند یعنی اصل معرفت خدا در روح و جان آدمی باقی است و به یاد انسان می‌آید همچنین در ادامه پیامبران الهی می‌کوشند تا متعلق فطرت را به انسان‌ها بازشناسانند.

استاد حوزه قزوین در پایان گفت: خداجویی از گرایش‌های درونی انسان به خدا حکایت می‌کند و انسان به گونه‌ای آفریده شده که خداطلب است و ممکن است این خداجویی بر اثر تعلیم و تربیت غلط کم فروغ گردد؛ ولی نابود نمی‌شود و در اوضاع و شرایطی دیگر دوباره پیدار خواهد شد./955/پ202/ب