محبت خدا با حبّ گناه جمع نمی شود

 به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، آیت الله محمدتقی مصباح یزدی رییس مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) شب گذشته در درس اخلاق خود که در حسینیه امام خمینی (ره) قم برگزار می شود با تأکید بر این دلبستگی به برخی چیزها با دلبستگی به خدا قابل آشتی نیست، اظهار داشت: کسی که می خواهد محبت خدا در دلش راه پیدا کند ابتدا باید محبت چیزهایی که مبغوض خدا است را از دل بیرون کند.

وی گناه را به عنوان نمونه ای از این موارد برشمرد و گفت: محبت خدا با محبت گناه جمع نمی شود؛ تا دوستی اینها هست دوستی با خدا پدید نمی آید و اگر در این شرایط محبت الهی در دل بوجود آید بسیار کمرنگ خواهد بود.

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم با اشاره به آیه «لاَ تَجِدُ قَوْماً یُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ یُوَادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ» ابراز داشت: پیدا نمی شود کسی که به خدا و روز آخرت ایمان داشته باشد و کسانی را که با خدا و رسولش مخالفت کرده اند دوست بدارد؛ معنا ندارد که انسان نسبت به کسانی که دشمن خدا هستند محبت داشته باشد.

برای رسیدن به محبت الهی نباید حتی به مباهات دلبستگی داشت

نماینده مردم در مجلس خبرگان رهبری افزود: در مسیر کسب محبت الهی، انسان باید تا جایی پیش برود که نه تنها محبت دشمنان خدا و گناهان را از دل بیرون کند بلکه نسبت به مباهات نیز دلبستگی نداشته باشد آنگاه لیاقت پیدا خواهد کرد تا با کمک مودت نسبت به اهل بیت(ع) کم کم به وادی محبت الهی راه پیدا کند.

استاد اخلاق حوزه علمیه قم در پاسخ به این پرسش که چرا خداوند حس محبت داشتن و لذت بردن از نعمات خود در وجود انسان قرار داده است؟ گفت: خداوند این لذت ها را بوجود آورده است تا انسان به اندازه رفع نیاز زندگی اش به دنبال آنها برود؛ اگر لذت غذا خوردن نبود انسان غذا نمی خود و اگر لذت نکاح نبود نسل بشر تهدید می شد؛ چیزی که خطرناک است دل بستن به اینها است به گونه ای که مزاحم انجام تکالیف الهی شود.

آیت الله مصباح یزدی بیان داشت: یکی از الطاف الهی این است که راه هایی برای ما ضعفا نیز قرار داده تا به محبت الهی برسیم؛ آن راه این است که نسبت به کسانی که خدا آنها را دوست دارد و ما بهتر می توانیم کمالشان را درک کنیم، در موردشان بیشتر فکر کنیم تا به آنها محبت پیدا کرده و کم کم با کمک آن بزرگواران به محبت الهی برسیم.

وی با اشاره به روایتی از پیامبر(ص) گفت: حضرت در پاسخ به شخصی که پرسید چه کنم که دوست خدا باشم؟ فرمود آنچه را که خدا دوست می دارد دوست بدار و آنچه را که دشمن می داند دشمن بدار؛ این برمی گردد به نعمت ها و مخلوقات، یعنی تلاش کند که مخلوقاتی را که خدا دوست دارد، دوست بدارد.

مودت نسبت به اهل بیت باید در رفتار ما اثر بگذارد

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم به آیه مودت اشاره و خاطرنشان کرد: شاید یکی از اسرار این که اجر رسالت پیامبر(ص) «مَوَدَّةَ فِی الْقُرْبَی» قرار داده شده است همین مسأله است؛ به ویژه این که تعبیر مودت به کار برده شده نه محبت؛ مودت نوعی محبت است که در آثار عملی ظهور پیدا می کند یعنی اجر رسالت پیامبر این است که اهل بیت(ع) را دوست بداریم به گونه ای که این دوستی در رفتار ما اثر بگذارد.

نماینده مردم تهران در مجلس خبرگان رهبری ادامه داد: انسان وقتی کسی را دوست بدارد ناخودآگاه دوست دارد شبیه او شود حتی مثل او لباس می پوشد؛ در زمان امام(ره) برخی طلبه ها سعی می کردند راه رفتنشان نیز مانند امام(ره) باشد، در حال حاضر نیز برخی علمای بزرگ هنوز در درس گفتن و منبر لهجه شان شبیه امام(ره) است از بس که به ایشان علاقه دارند.

استاد اخلاق حوزه علمیه قم گفت: این یک واقعیتی است که انسان در ابتدای سیر خود نمی تواند تمرکز کامل پیدا کند؛ اکثر ما نمی توانیم توجه خود را متمرکز خدا و یا یکی از اولیاء آنها کنیم، نمی گوییم محال است اما ما این گونه نیستیم؛ در زندگی هزاران مسأله وجود دارد که باید به آنها توجه و تمرکز داشته باشیم حتی در نماز هم باید بسیار تلاش کنیم تا زیاد ذهنمان پراکنده نشود.

توجه و تمرکز به کمال الهی انسان را به محبت الهی نائل می کند

آیت الله مصباح یزدی در یادآوری مباحث پیشین اظهار داشت: کمال در یک فرد موجب دوست داشتن وی می شود، اما این کافی نیست باید کمال او را بشناسد، این دانستن نیز کفایت نمی کند بلکه باید به این کمال توجه داشته باشد در این صورت محبت یک حالت ثابت و استقرار یافته پیدا می کند.

وی گفت: همه ما می دانیم که خدا در همه جا حاضر است اما وقتی این دانستن تأثیر می گذارد که به این حضور توجه داشته باشیم؛ هرچه تمرکز ما بیشتر باشد ثبات محبت بیشتر شده و تبدیل به انس می شود، طوری می شود که در کار، درس، عبادت، خواب و همه حالات به محبوب خود توجه پیدا می کند؛ چنین حالتی نسبت به خدا داشتن خیلی قیمت دارد.

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم به روایتی از امیرالمؤمنین(ع) اشاره کرد و بیان داشت: حضرت فرمود ادب بندگی اقتضا می کند که نعمت ها را جز از او نبیند و حاجاتش را جز او نخواهد؛ هر خوبی را از او ببیند و نیازهایش را از او بخواهد«أَ لَیْسَ اللَّهُ بِکَافٍ عَبْدَهُ» این مسائلی که حضرت می فرماید در حد فهم شنوده است آنچه خودشان درک می کنند بسیار بالاتر این است./928/پ201/ع