سختی ها و تبعیدها امام موسی کاظم را از تعلیم علوم اسلامی باز نداشت

حجت الاسلام سید محمد فخری، دبیر شورای استانی حوزه علمیه آذربایجان غربی در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری رسا در ارومیه با تسلیت سالروز شهادت امام موسی کاظم (ع) اظهار داشت: مظلومیت امام موسی کاظم (ع) زبان زد عام و خاص بوده و این امر را از روایات متعدد در خصوص وی می توان به خوبی درک کرد.

وی افزود: امام در دوران امامت خود همچون سایر ائمه مشقت و سختی های زیادی را متحمل شد و توسط حکومت جور بنی عباس به زندان های مختلفی فرستاده شد.

مدیر حوزه علمیه خواهران آذربایجان غربی با بیان این که امام موسی کاظم (ع) از طریق ترویج و تعلیم معارف دینی در دل شیعیان نفوذ پیدا می کرد، ادامه داد: امام از مدینه به بصره و سپس به بغداد فراخوانده شد و با وجود دوری از یارانش همچنان به تعلیم علوم اسلامی ادامه می داد.

 وی اضافه کرد: امام موسی کاظم (ع) با همه سختی هایی که از طرف حکومت وقت به وی تحمیل شده بود همچنان جایگاه و منزلت خود را در بین شیعیان داشت.

حجت الاسلام فخری خاطرنشان کرد: حاکمان بنی عباس دیدند مردم و شیعیان چه اندازه به شخصیت آن بزرگوار علاقه دارند تصمیم به زندانی و سرانجام به شهادت رساندن آن حضرت گرفتند.

وی با بیان این که امام موسی کاظم (ع) نزدیک به 14 سال در زندان بود و سرانجام به دستور حاکم وقت، هارون الرشید در زندان بغداد در 25 رجب به شهادت رسید، گفت: امام موسی کاظم (ع) حتی در زندان های بنی عباس نیز دست از ترویج و تبلیغ دین مبین اسلام و معارف دینی برنداشت و راه ائمه و پدران خود را با قدرت و قاطعیت ادامه داد.

امام موسی کاظم به فرو خوردن خشم مشهور بود

دبیر شورای استانی حوزه علمیه آذربایجان غربی اظهار داشت: حضرت امام موسى کاظم (ع) عابدترین و زاهدترین، فقیه ترین، سخى ترین و کریم ترین مرد زمان خود بود، هر گاه دو سوم از شب مى گذشت نمازهاى نافله را به جا مى آورد و تا سپیده صبح به نماز خواندن ادامه مى داد و هنگامى که وقت نماز صبح فرا مى رسید، بعد از نماز شروع به دعا مى کرد و از ترس خدا آن چنان گریه می کرد که تمام محاسن شریفش به اشک آمیخته می شد.

وی با بیان این که امام هفتم شیعیان به جهت کثرت زهد و عبادتش معروف به العبد الصالح و به جهت حلم و فرو خوردن خشم و صبر بر مشقات و آلام زمانه مشهور به کاظم الغیض شد، تصریح کرد: دانش آن امام تا اندازه ای بود که هنوز کودکی بیش نبود که فقهاى مشهور مثل ابو حنیفه از او مسئله مى پرسیدند و کسب علم مى کردند و در نهایت بعد از رحلت پدر بزرگوارش امام صادق (ع) در بیست سالگى به امامت رسید و 35 سال رهبرى و ولایت شیعیان را بر عهده داشت.

حجت الاسلام فخری افزود: جلالت قدر و علو شأن و مکارم اخلاق و دانش وسیع حضرت امام موسى کاظم (ع) به قدرى بارز و روشن بود که اکثریت شیعه پس از وفات امام صادق (ع) به امامت او گرویدند و علاوه بر این بسیارى از شیوخ و خواص اصحاب حضرت صادق (ع) مانند مفضل بن عمر جعفى، معاذ بن کثیر و صفوان جمال، یعقوب سراج نص صریح امامت حضرت موسى کاظم (ع) را از امام صادق (ع)روایت کرده اند و بدین ترتیب امامت ایشان در نظر اکثریت شیعه مسجل شد.

 وی با بیان این که امام موسی کاظم(ع) در علم، حلم، تواضع، مکارم اخلاق و کثرت صدقات، سخاوت و بخشندگى بی همتا بود، اضافه کرد: شب ها به طور ناشناس در کوچه هاى مدینه مى گشت و به مستمندان کمک مى کرد.

امام موسی کاظم حزن انگیزترین حافظ قرآن بود

 مدیر حوزه علمیه خواهران آذربایجان غربی خاطرنشان کرد: هیچکس مثل او حافظ قرآن نبود، با آواز خوشی قرآن می خواند که حزن و اندوه مطبوعی به دل می داد، شنوندگان از شنیدن قرآنش می گریستند به طوری که مردم مدینه به او لقب زین المجتهدین داده بودند.

حجت الاسلام فخری گفت: مردم مدینه روزی که از رفتن امام خود به عراق آگاه شدند، شور و ولوله و غوغایی عجیب کردند، آن روزها فقرای مدینه دانستند چه کسی شب ها و روزها برای دلجویی به خانه آنها می آمده است.

وی در پایان از مردم به ویژه جوانان خواست با عمق بیشتری زندگانی آن امام همام را مورد مطالعه و بررسی قرار دهند./936/ت302/ب